๑. ถ้ามิได้โชติช่วงเป็นดวงดาว
ก็อย่าร้าวรานไปสหายเอ๋ย
เป็นแดนดินปฐวีอย่างที่เคย
เธอจะเชยชมชื่นดาษดื่นพันธุ์ ...
๒. ถ้ามิใช่ที่หนึ่งซึ่งโลกหล้า
เธอก็อย่าสิ้นไร้มอดไฟฝัน
เดินถนนคนธรรมดาเยี่ยงสามัญ
เธอจะเห็นโลกนั้นอันแท้จริง ...
๓. ถ้ามิใช่ ทั้งหลายมี ที่เขาสร้าง
จงเป็นอย่าง เราเป็น เช่นบางสิ่ง
ถึงร้องไห้ ... พ่ายแพ้ ... แม้ชังชิง
ก็อย่าทิ้ง ... ความหวัง ... สิ้นกำลังใจ
ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)