Happy New Year 2007

เฌอมาลย์

สารภาพใจ

เฌอมาลย์

เพียงแค่นึกสมมุติว่าหยุดรัก
ก็เจ็บหนักร้าวอุราแทบอาสัญ
ถ้าความจริงเราสองต้องเลิกกัน
ผลลัพธ์นั้นคงคล้ายมลายรอน

ด้วยความรักเราสองคล้องเกี่ยวขวัญ
สานสัมพันธ์ฤทัยเกินไถ่ถอน
รักปักใจคงมั่นนิรันดร
คงม้วยมรณ์ถ้าเธอเผลอปันใจ

หากว่าทำสิ่งใดให้ขื่นขม
ร้าวอารมณ์โกรธเคืองแม้นเรื่องไหน
ขอเพียงเธอยกโทษโปรดอภัย
พร้อมปราชัยให้เธอเสมอมา

วันนี้ใจ..ฉันมาสารภาพ
โปรดรับทราบรักฉันมั่นหนักหนา
พร้อมเฉลยเผยคำจำนรรจา
ฉันคงสิ้นชีวาถ้าขาดเธอ				

แค่คนไร้ค่า..อย่าใส่ใจ

เฌอมาลย์

แค่ดอกหญ้าค่าด้อยน้อยความหมาย
อยู่เรียงรายริมทางหว่างวิถี
ไร้คุณค่าให้รื่นรมย์สมฤดี
แค่มาลีประปรายริมรายทาง

รอน้ำค้างกลางหาวสกาวใส
รินรดใจให้ชีวาครารุ่งสาง
ต่อเติมฝันให้อำไพไร้เลือนลาง
สิ้นอำพรางเคลือบแคลงแฝงจาบัลย์

เฝ้าเตือนตัวเตือนใจไว้เสมอ
อย่าเผยอรักใครฤาใฝ่ฝัน
รู้เจียมตัวเจียมใจในชีวัน
ก็สุขสันต์ฤทัยไร้ตรอมตรม

แค่คนผ่านทางหว่างความฝัน
อย่าโศกศัลย์ฤทัยให้ขื่นขม
เขาไม่รักไยเศร้าร้าวระทม
ฝืนใจข่มเก็บช้ำลำพังใจ






				

ญาติกา

เฌอมาลย์

เหมือนพี่น้องญาติกามาอาศัย
บ้านกลอนไทยแสนอบอุ่นการุญเหลือ
ยามหม่นหมองมอบน้ำใจให้จุนเจือ
คอยเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ดูแลกัน

หลากอารมณ์ผสมผสาน ณ บ้านนี้
ต่างถิ่นที่หลากปัจเจกร่วมเสกสรรค์
ต่างพื้นฐานต่างทิศจิตผูกพัน
เพื่อแบ่งปันไมตรีมีน้ำใจ

ร่วมร้อยเรียงสรรค์สร้างทางอักษร
หลากบทกลอนต่างทรรศนะคละสมัย
ร่วมรจนากลกานท์สานสายใย
ร่วมสืบสานภาษาไทยให้งดงาม

ดั่งเพื่อนพ้องน้องพี่ไม่มีสูญ
ทวีคูณพูนผลจนล้นหลาม
กัลยาณมิตรรู้รับเพียงสรรพนาม
ใต้ฟ้าคราม..มิตรภาพทราบด้วยใจ


				

แค่..คนผ่านทาง

เฌอมาลย์

ฤาความเหงาทำใจให้ไผลเผลอ
จึงพร่ำเพ้อถึงเขาเฝ้าฝันหา
หลงเสน่ห์เล่ห์คำจำนรรจา
จินตนาว่ารักเพริศเลิศวิไล

ผ่านเวลารู้ซึ้งถึงความรัก
เมื่อตระหนักคุณค่าพาหวั่นไหว
คำรักลวงบ่วงพรานพร่าผลาญใจ
เกินขานไขว่าช้ำร่ำหน้านอง

คนผ่านทาง...ของใจในวันเก่า
รำพันเศร้าทุกข์ท้นแสนหม่นหมอง
มาวันนี้แจ้งใจในครรลอง
เธอสนองรักเล่นเซ่นดวงมาน

คนของใจวันนี้ไม่มีแล้ว
ดั่งดวงแก้วยับเยินเกินประสาน
คนสำรองหมองเศร้าแสนร้าวราน
จบตำนาน..รักนั้น แค่คั่นเวลา