24 กุมภาพันธ์ 2555 15:04 น.

..มืดมน...

เหนื่อยกับการต่อสู้ไม่รู้สิ้น
เหมือนยิ่งดิ้นยิ่งรัดเกินขัดขืน
หยาดน้ำตารินร่ำทุกค่ำคืน
ไม่อยากตื่นลืมตาทุกนาที

มีแต่เรื่องย่ำแย่เกินแก้ไข
ปล่อยเป็นไปตามกรรมนำวิถี
เกินยื้อยุดฉุดรั้งหวังไม่มี
เป็นเช่นนี้มานานทรมานใจ

มองทุกอย่างว่างเปล่าราวกระดาษ
หมดสิทธิ์วาดอนาคตอันสดใส
จินตนาการมืดมิดสนิทนัยน์
สรรพเสียงใดเงียบงันอันธกาล

หมดสิ้นหวังพลังใจไร้เข็มทิศ
ทั้งดวงจิตหมดไฟจักฉายฉาน
ทุกหนทางตีบตันล้วนกันดาร
สุดสายป่านแล้วฉันในวันนี้

3529

love

comment

14 กุมภาพันธ์ 2555 17:14 น.

...รอวัน..เลิกรัก...

หวานกันจริงหวานกันนักชักอิจฉา..
เห็นเขาควงคู่มาท่าหวานแหวว
กระหนุงกระหนิงออเซาะฉอเลาะแซว
มองดูแล้วอยากไปแยกให้แตกคอ

หวานกันจริงหวานกันนักชักหมั่นไส้
อยากใส่ไฟใส่ฟืนเสียจริงหนอ
เราเดียวดายมองเขาเฝ้าเคลียคลอ
พะเน้าพะนออยู่ได้ไม่อายคน

หวานกันจริงหวานกันจังระวังเถิด
หากรักเกิดพลาดมาแล้วอย่าบ่น
คงไม่นานเกินรอจะขอยล
วันที่เธอน้ำตาหล่นทุกข์ท้นใจ

หวานกันจริงหวานกันไปให้เต็มขั้น
โปรโมชั่นหมดมาพาหม่นไหม้
คงจะไม่นานนักสักเท่าไร
จักเห็นคนร่ำไห้ฟายน้ำตา

รอแล้วรอเล่าเขาเลิกรัก
รอคนอกหักชักดิ้นจนสิ้นท่า
วาเลนไทน์ผ่านพ้นจนชินชา
ยังไม่เห็นแววว่าเขาเลิกกัน