27 มิถุนายน 2545 13:28 น.
Jeminine
เนื่องในวันเกิดที่ผ่านไป
วันเกิดเธอ ที่ผ่านไป พี่ใจเต้น
เมื่อได้เห็น กระเป๋าเธอ เผลอทำหล่น
เปิดออกหรา เห็นชัดชัด บัตรประชาชน
ตาถลน ต๊อก-กา-จาย ไม่คิดเลย
อายุเธอ ปูนนี้ ไม่มีแฟน
คอยควงแขน ควงขา เคียงผ่าเผย
อยู่เป็นโสด อยู่ทำไม ไร้คู่เชย
ใยอยู่เฉย อยู่ได้ ไหนว่ามา
เธอทำไม ไม่วิวาห์ เสียล่ะน้อง
ขาดคนปอง ร้องร่ำ คร่ำครวญหา
สัญญานเตือน นานมากแล้ว นะแก้วตา
รีบวิวาห์ อย่าโยกโย้ ทำโยเย
มีใครขอ เข้าวิวาห์ หรือยังเล่า
หรือยังเฝ้า มองหา จนตาเหล่
หากน้องยัง ไร้คู่เรียง นอนเคียงเปล
พี่จะเห่ กล่อมให้ ไหมล่ะเออ ฯ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ณธีร์
คนไม่มีแฟน
เมื่อวันเกิด ที่ผ่านไป ใจหนูเต้น
พี่แอบเห็น บัตรสวยสวย ด้วยพลั้งเผลอ
แค่ตัวเลข ต๊กกะใจ ใยนะเออ
ทำอย่างกับ พบเจอ นางสาวไทย
อายุหนู ปูนนี้ ไม่มีแฟน
มันหนาวขา หนาวแขน (แต่ทนไหว)
จะให้รีบ วิวาห์ อย่าช้าใย
แต่วิวาห์ กับใคร หาไม่เจอ
พี่อ่ะ..บร้า!! จะมา ขอเห่กล่อม
มาแอ้มแอ้ม อ้อมอ้อม พร้อมเสนอ
ถ้าหากว่า หนูยังหา ใครไม่เจอ
ไว้60 ก่อนนะเออ ค่อยว่ากัน
ขออนุญาต คนที่บ้าน หรือยังพี่
ถึงมาทำ พูดดี ท่าทีหวาน
ขอบพระคุณ ที่การุณ กลัวขึ้นคาน
ว่าแต่ขอ คนที่บ้าน มาหรือยัง
หนูซาบซึ้ง ในน้ำใจ ไมตรีจิต
แหม! เกรงใจ นิดนิด ไม่คิดหวัง
คืนหนูมา เถอะค่ะ กระเป๋าสตางค์
จิ๊กแบงค์พัน ไปเป็นตั้ง เดี๋ยวขังลืม - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Jeminine
25 มิถุนายน 2545 23:11 น.
Jeminine
ฉันรู้...ว่าเธอกำลังเหงา...
ในดวงตาฉายเงา ของความเหว่ว้า
ฉันเป็นเพียงผู้เดินทางผ่านมา
ที่ไม่อาจทนเห็นคนเหว่ว้า...กำลังหลงทาง
ในค่ำคืนที่ดาวดับ...
แสงตะวันโรยลับ...ไปพร้อมกับความหวัง
เธออาจมองฉันเป็นเหมือนแสงไฟไสวสว่าง
เป็นคนที่จะนำทางเธอ...ไปสู่จุดสุดท้ายของใจ
แต่เธอรู้ใหม...ว่าไฟมันร้อน...
พอจะแผดเผาใจคนไหวอ่อน...ให้ยิ่งคลอนไหว
และอาจเหน็บหนาว...หากเราอยู่ห่างจนเกินไป
เพียงเขยิบเข้ามาใกล้ใกล้ ให้พออุ่นหัวใจ คงดี
อย่าเก็บฉันเอาไว้ในหัวใจ...
แค่ให้ฉันเป็นคนชิดใกล้...รับรู้ความเป็นไปตรงนี้
ฉันพร้อมจะเป็นคนห่วงใย ที่ให้ความรู้สึกดีดี
ไม่อยากให้เธอเจ็บซ้ำ...เพราะต้องการอะไรมากกว่านี้...
...เพราะฉันเป็นได้เพียงเพื่อนที่รักและหวังดี...เท่านั้นเอง
im not a star..shining in your heart...im just fire..for keep you warm
24 มิถุนายน 2545 01:02 น.
Jeminine
อยากจะขอมีเธอ...ในความรู้สึกเดิม
เป็นความรู้สึกที่ถูกเพิ่ม..ต่อเติมด้วยความหวั่นไหว
จากวันที่เธอเก็บเอาฉันไว้ในหัวใจ
จนถึงวันนี้...วันที่ฉันไม่เหลืออะไรแล้ว...จริงจริง
ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน...
ฉันยังจดจำความเป็นเธอได้...ในทุกสิ่ง
เธอเป็นความรัก...ที่อาจไม่มีตัวตนอยู่จริง
แต่เวลาในหัวใจของฉันที่หยุดนิ่ง...เธอเป็นความจริง...ตลอดกาล
ฉันเคยเป็นคนที่เธอเห็นว่าแสนดี.....
แต่ก็คงไม่ดี...เพียงพอจะทำให้วันนี้...เธอจะหยุดอยู่ที่ฉัน
คงไม่ดีเพียงพอ...ที่จะทำให้เราเป็นคนของกันและกัน
ได้แต่...เก็บความทรงจำเก่าเก่านั้น..แอบสุขเล็กเล็กในใจ
ความจริง...ฉันอาจดีเพียงพอ..สำหรับใครสักคน
แต่ไม่เคยสักหน...ที่หัวใจจะลบเธอออกจากความอ่อนไหว
ไม่มีเธอสักคน...ก็เท่ากับ...ทั้งโลกนี้ฉันไม่เหลือใคร
จะให้เป็นคนดี...หรือร้าย...ก็คงไม่มีความหมาย...ไม่มี
17 มิถุนายน 2545 23:49 น.
Jeminine
ไม่อยากพาตัวเองไปอยู่ที่เก่าเก่า
นั่งมองใครต่อใครเขา..แสดงความรัก..ความห่วงหา
เห็นเขานั่งกุมมือ...เห็นเขานั่งสบตา
เห็นเขาพูดจาหยอกล้อ...เหมือนที่เราเคยเคย
ไม่อยากได้ยิน...ไม่อยากเห็น...
ไม่อยากเสแสร้งทำเป็นเฉยเฉย
เห็นเมื่อไร...ปวดใจทุกทีเลย
มันเหงาเหลือจะเอ่ย...เมื่อคิดถึงคนคุ้นเคย..ของใจ
ไม่อยากเป็นคนขี้อิจฉา...
แค่เพียงกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว
ได้แต่นั่งเหงาคนเดียวเรื่อยไป
อยู่คนเดียว..เดียวดาย...ยังดีกว่านั่งมองใครใครเขารักกัน
17 มิถุนายน 2545 00:08 น.
Jeminine
ในชีวิตของฉัน...ได้พบเจอใครมากมาย
พวกเขาเข้ามา...เพื่อค้นหาหัวใจของฉัน
แต่ไม่เคยมีใคร...ได้พบมัน
และอีกไม่นาน...พวกเขาจะผ่านไป
ฉันอยู่ตรงที่เก่า...ที่มีความเหงาเป็นเพื่อน
ความรู้สึกแบบนี้ไม่เคยลางเลือน...เพราะใครคนไหน
คนมากมายเฝ้าถาม...หัวใจฉันเป็นเช่นไร
ไม่มีใคร...รู้ความหมายที่แท้จริง
...จนวันที่เธอก้าวเข้ามา...
เธอค้นหา...และได้เจอกับทุกทุกสิ่ง
ความอ่อนไหว...ที่คือหัวใจของฉันจริงจริง
ฉันรู้...เมื่อทุกสิ่ง ปรากฏในสายตาเธอ
ถึงแม้ว่าโลกนี้...จะกว้างใหญ่
แค่รู้ว่ามีเธอคอยเข้าใจ...ฉันอบอุ่นอยู่ภายในเสมอ
หากเปรียบเทียบกับทุกความสุขมากมาย...ที่เคยได้เจอ
สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของฉัน...คือการได้พบเธอ...และเรา..รักกัน
หน้าส่วนตัว
1187
