31 มีนาคม 2553 18:53 น.
victoriasecret
๐ แผ่นดินเอื้อน เตือนย้ำ ความจำเจ็บ
จึงต้องเหน็บ เก็บไว้ มิให้เผย
มัดในห้วง ดวงจินต์ ทั้งสิ้นเลย
มิให้เปรย เอ่ยออก ไปบอกใคร
๐ แต่คืน-วัน ผันผ่าน ร้าวรานหนัก
ให้ที่กัก ทะลักเท พัดเพไหล
สาดความจำ ช้ำชอก จากซอกใจ
ออกมาไห้ โหยหวน เสียงครวญคราง
๐ ด้วยศึกใน ไล่ตี...แบ่งสีเสื้อ
เคยช่วยเหลือ เกื้อกัน พลันเหินห่าง
มิตรภาพ อาบทา มาซาจาง
ถือบาดหมาง อ้างสิทธิ์ ความคิดตัว
๐ ศึกไกลก็ ส่อว่า จะมาใกล้
ชายแดนไทย ไอเศร้า คลุกเคล้าทั่ว
ปราสาทฯเรา เขาครอง สุดหมองมัว
ละเลงรัว รอยช้ำ ยากอำลา
๐ เสียงดินโหย โรยแรง แจกแจงโศก
ทุกข์โบยโบกโกรกเป่า พัดเข้าหา
หรือจะให้ ไทยสิ้น กินน้ำตา
ค่อยกลับมา สามัคคี..เสื้อสีเดียว
21 มีนาคม 2553 22:16 น.
victoriasecret
นั่งเหม่อมอง..ท้องฟ้า..คราใจเหงา
มีเพียงเงา..เคียงข้าง..มิห่างหาย
ยามลมจัด..พัดผ่าน..สะท้านกาย
ราวดั่งคล้าย..ปลายมีด..กรีดเนื้อใน
เสียงขลุ่ยแผ่ว..แว่วเสียง..เพียงครวญคร่ำ
เหมือนน้ำคำ..พร่ำหา..คราหมองไหม้
อาทตย์ดับ..ลับแล้ว..หลังแนวไพร
พร้อมกับใจ..ใครหนึ่ง..ซึ่งลางเลือน
สายตาเล็ง..เพ่งผ่าน..ม่านฟ้าหลัว
ดูหมองมัว..หมองไหม้..ยามไร้เพื่อน
แหงนหน้ามอง..ท้องนภา..หมายหาเดือน
เดือนก็เคลื่อน..เลื่อนยัง..หลังเมฆา
เหมือนบางคน..บางใคร..เคยใกล้ชิด
กลับหักจิต..ใจหลบ..ไม่พบหน้า
ราวดั่งจันทร์..วันเพ็ญ..ช่างเย็นชา
หลบร่างเร้น..กายา..พามืดมน
จันทร์เจ้าแกล้ง..แฝงกาย..คล้ายเร้นหนี
จวบบรรจบ..ราตรี..ที่ฟ้าหม่น
เหมือนนวลนาง..ห่างหาย..จากกายตน
คล้ายล่องหน..จนลับ..กับเมฆินทร์
เมื่อจันทร์แจ่ม..แย้มพราย..หลังกรายหลบ
กลับไม่พบ..หน้านวล..ครวญถวิล
อยู่กับความ..เหว่ว้า..จนชาชิน
จนไร้สิ้น..น้ำตา..เคยบ่านอง
เก็บความช้ำ..คร่ำครวญ..ในส่วนลึก
ปิดผนึก..เอาไว้..ใต้ความหมอง
ลืมความสุข..ทุกเสี้ยว..ที่เกี่ยวดอง
แล้วนั่งมอง..ท้องฟ้า..สบตาจันทร์
19 มีนาคม 2553 21:56 น.
victoriasecret
คำถามที่...มีไป...ในวันก่อน
เพียงยอกย้อน...ซ้อนคำ...ทำให้หลง
กลอนหลายบท...ทดไว้...เพียงให้งง
พาเข้าพง...หลงวน...จนหลงไป
เพ่งคำตาม...ความหมาย...ที่คล้ายกัน
คำตอบนั้น...มันเด่น...เน้นไว้ให้
คำตอบแรก...แปลกจิต...คิดว่าใคร
คำนี้ไง...ใช่เลย...หากเอ่ยมา
ส่วนข้อสอง...มองผ่าน...เพราะอ่านข้าม
จากถ้อยความ...ยามสงสัย...ให้กังขา
เพียงแต่นำ...คำแยก...มิแปลกตา
จะรู้ว่า...ผู้ถาม...คือยามเอย.
จากวรรคที่ว่า.....
แล้วตอบความตามเน้นเขาเป็น ใคร และ
โปรดตอบมา...ว่าใคร....ให้ถูกเอย
ยามสงสัย...ให้งง...จนสงกา
จึงจะหา...คำตอบ...โดยชอบธรรม
18 มีนาคม 2553 04:31 น.
victoriasecret
๐ มีปัญหามาทายไม่ง่ายยาก
เพียงดูจากบทกลอนที่ย้อนถาม
เมื่ออ่านไป.ให้คิดพินิจตาม
แล้วตอบความตามเน้นเขาเป็น ใคร
๐ ถ้อยคารมคมเฉียบเปรียบนักปราชญ์
เก่งฉลาดมาดแมนแสนสวยใส
ทั้งหล่อหมวยสวยตี๋นี่กระไร
เอ๊ะ! ยังไงใครกันน่างันงง
๐ แต่งกลอนกานท์หวานเจี้ยบเนี้ยบทุกบท
ทุกถ้อยพจน์รจนาพาลุ่มหลง
ทั้งกาพย์โคลงโยงระยายร่ายบรรจง
ในหมู่ดงวงวรรณนั้นลือชา
๐ แทบทุกกลอนย้อนอ่านจะพานพบ
มิเร้นหลบกลบเกลื่อนจนเลือนค่า
ชื่อนั้นหนอ...ขอย้ำ...คำเดียวนา
โปรดตอบมา...ว่าใคร...ให้ถูกเอย
คำถามที่สองต่อเลยจ้า
๐ ถ้อยปุจฉา...มาถาม...ยามสงสัย
ว่าเหตุใด...ไยจึง...ถึงทำเฉย
ทุกถ้อยความ...ตามอ้าง...เหมือนอย่างเคย
โปรดเฉลยเอ่ยมา...ช้าอยู่ไย
๐ คำถามนี้...ที่เห็น...เน้นเรียบง่าย
แต่หน้าคุณ...วุ่นวาย...คล้ายสงสัย
อย่าไปหลง...จงอ่าน...อย่าผ่านไป
รู้ไหมใคร...ไหนกัน...นั้นถามมา
สองคำถาม สองคำตอบนะคะร้าบบบบ
16 มีนาคม 2553 01:13 น.
victoriasecret
อ้ายปองหมาย...my dear...จนเสียศูนย์
Tell me soon...ทูนหัวสิมัวโอ่
เป็นควมฮัก...นั้กแหน่น...I can show
ฮอดอ้าย lowprofile...บ่อายไผ๋
Sweetheart...บาดใจ...ให้คึดฮอด
อยากพร่ำพรอดกอดน้อง...along side
Will never...เผลอใจ...ให้ you cry
อ้ายยอมตาย...by you...ฮู่ไว่เด้อ
I love you too muchซัดแล้วไป่?
บอกกะได่...my love...serve เสมอ
Love me nowฟ่าวมาอย่าเยิ่นเยอ
อยากสิเจอเผลอ crymy darling
๐ ฝากอีเกิ้ง...เทิงฟ้า...far away
Just to say...hello...โต๋มิตรมิ่ง
ฮักอ้ายหนอ...more than...anything
หมายต้องคิง...อิงอุ่น...soon this year
๐ ติ้ดขั้ดว่า...youre not...ปลอดเจ้าของ
It's wrong...น้องฮู้...อยู่บ่เนี้ย
จึงจำใจ๋bye-bye...oh my dear
Im so fear...เมียอ้าย...เพิ่นขายปื่น
ขางล่างหั้นเมียอ้ายเพิ่นเขียนไว่
Because I...love you...อยู่มากหลาย
If I cry...by you...คอยดูฉัน
ว่าจะเกิด...อะไร...จาก my gun
Kill you นั้น...ทันที...ไม่รีรอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟvictoriasecret
หน้าส่วนตัว
1417
