เนียน

คนเดียวกัน

...รินสุราว่ากลอนอย่างอ่อนล้า
ปรารถนาคลายเจ็บใจเหน็บหนาว
ให้ลืมความขมขื่นหมื่นเรื่องราว
ยิ่งมองฟ้าไร้ดาวยิ่งร้าวราน
มิตรสหายร่วมวงคอยส่งแก้ว
ฟังเพลงแนวรักใคร่ให้สนาน
หวังเราได้ดื่มเหล้าอย่างยาวนาน
สุราบานเบิกใจไอ้เพื่อนเกลอ
เคยส่งกลอนอ้อนสาวคราวก่อนนั้น
คอยเสกสรรวาจามาเสนอ
ป้อนคำกานท์หวานล้ำมาบำเรอ
เพราะว่าเธอมีใจรับไมตรี
ทุกถ้อยคำมั่นหมายบรรยายรัก
มอบใจภักดิ์น้องแล้วไม่แจวหนี
ทุกถ้อยคำคร่ำครวญนวลนารี
ยกนทีทั้งห้ามาอ้างอิง
แต่ใจนางยั้งคิดค่อยปิดกั้น
กลอนเรานั้นไม่อาจบาดใจหญิง
แม้ทุกคำเอ่ยถ้วนล้วนความจริง
กลับดูยิ่งไร้ค่าไม่น่าฟัง
ก่อนซดเหล้าลงคอขออีกบท
สุดสลดชีวินต้องสิ้นหวัง
เขาเคยบอกกลอนเราเข้าท่าจัง
แต่วันนี้เขาชังต้องยั้งมือ
เขียนกลอนหวานนานไปใครไม่รู้
เขาก็ดูว่าเหลือจะเชื่อถือ
คงเขียนไปเพราะนึกจะฝึกปรือ
ให้เลื่องลือชื่อชั้นเท่านั้นพอ
แม้อาศัยปริมาณในการเขียน
คอยวนเวียนฝากกลอนเฝ้าวอนขอ
แต่ว่าถึงอย่างไรคงไม่พอ
คนซอมซ่ออย่างเราเขาม่ายแล...เอิ้ก
สะอึกเอิ้กเลิกเขียนอาเจียนอ้วก
เพื่อนๆจวกว่าเราเมาแล้วแย่
แต่เมาเหล้าเท่าไรเราไม่แคร์
ช่วยกันแชร์ขอย้ำอย่าทำเนียน
สุราไม่ดีนะครับผู้อ่านโปรดทราบ