เคยเหงาเคยเศร้ากับเขาบ้างไหม ในวันที่โลกไร้สรรพเสียง เรียบเรียงร้องขับขานผ่านสำเนียง เห็นเพียงละอองน้ำ...ยามฝนซา... ข้างกายมีใครบ้างไหมที่เหงา พวกเขายังร่ำร้องบอกอยู่ไหม ใครหนอทำพวกเขาเศร้ารินไหล ยัดเยียดเหงาให้ทิ้งไปไม่คืน... แม่ที่เคยอยู่พ่อที่เฝ้าดู ตอนนี้ไม่รู้อยู่ที่ตรงไหน เปล่าเปลียวเดียวดายไม่สบายใจ เห็นใครๆเขาพร้อมหน้าอิจฉา...จัง... โถมกระหน่ำซ้ำเติมเสริมกันเข้าไป ก็เรามันพวกเดนตายไม่อายเขา อยู่ตรงนี้ใครเล่าที่เฝ้าเป็นห่วง เป็นตัวถ่วงของสังคมสมเขาว่า แต่จะมีไหมสักคนที่เมตตา มอบการศึกษาให้ข้าบ้างสักครั้ง... .......แด่น้องๆสีแยกไฟแดง.....
ตุ๊กตาไล่เหงา 14 ม.ค. 2546 13:39 น. - ID 28229 
877
13
0
14 มกราคม 2546 15:33 น. - comment id 104814
หน้าส่วนตัว
อืมม์. . . .สงสารน้อง ๆ ค่ะ
(แต่เเม่มดน้อยเอง. . ก็อาศัยเขาอยู่เหมือนกัน. . อาศัยพ่ออาศัยเเม่อยู่อ่ะ อิอิ)
ตุ๊กตาไล่เหงา. . .รักเด็ก. . .555555
=^__^=
- - อ่านกลอนแล้วเห็นภาพ. . .ถ่ายทอดได้ดีมาก ค่ะ - -
14 มกราคม 2546 17:44 น. - comment id 104831
เด็กบางคนอายุน้อยจัง ใช้ชีวิตอยู่กับถนน.. น่าสงสารจัง
15 มกราคม 2546 15:33 น. - comment id 104944
คุณแม่มดน้อย : ขอบคุณที่แวะมา...แต่เอ๊ะ ทำไมปล่อยน้องๆไว้อย่างนั้นล่ะ....รีบพากลับบ้านซะนะเดี๋ยวจะหลง... คุณอัลมิตรา : ขอบคุณที่แวะมา...แต่รู้ไหม่ว่าตัวเล็กแค่เนี๊ยะ...หาเลี้ยงตัวเองได้แล้วนะ เด็กวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า แต่ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร....
15 มกราคม 2546 23:38 น. - comment id 104990
ขอเชียร์ตุ๊กตากล้าไล่เหงา แล้วก็เอากำลังใจใส่แทนที่ เป็นพลังสร้างสมทุนคุณความดี ด้วยกวีล้ำค่าน่าชื่นชม
16 มกราคม 2546 15:14 น. - comment id 105049
ขอบคุณ...คุณน้ำผึ้งป่า จะพยายามทำให้ดีขึ้นครับ ตอนนี้ก็กำลังหาหนังสือเกี่ยวกับกลอน ว่าจะศึกษาดู เพื่อว่าจะแต่งเข้าเค้ากับเขาบ้าง ไม่มีคนสอนน่าจะยากหน่อยนะครับ ถ้าไม่หมดความพยายามก่อน...คงมีกวีใหม่ ถ่ายทอดความในใจ...ให้ใครๆได้รู้
17 มกราคม 2546 01:27 น. - comment id 105118
ถึงเป็นเพียงบทกลอน แต่สะท้อนภาพออกมาให้เห็น ว่าปัจจุบันเมืองกรุงที่กำลังเป็น มันช่างยากเย็นเกินเยียวยา.. ยัยซ่าหน้าใหม่..มาให้กำลังใจคนรุ่นใหม่เช่นคุณด้วยเจ้าค่ะ..
17 มกราคม 2546 17:48 น. - comment id 105166
ขอบคุณครับ คุณหนามไม้ไผ่ อย่าเพิ่งเป็นขุยล่ะครับ อยู่ด้วยกันนานๆๆๆ
20 มกราคม 2546 21:36 น. - comment id 105630
พี่ตุ๊กตารักเดก ๆ หุ หุ หุ แล้วเดก ๆ อย่าทะเล พี่ตุ๊กตาจาสงสารม้างป่าวค่ะ เนี่ย ๆ ชีวิตกะลังใกล้อับเฉา เข้าช่วงสอบอีกแล้วอ่ะ คงไม่ได้แวะมาเยี่ยมพี่ตุ๊กตาบ่อย ๆ เหมือนเดิมนะคะ
21 มกราคม 2546 15:10 น. - comment id 105757
มิเป็นไรดอก....คุณทะเลใจ ยังไงก็ตั้งใจดูหนังสือแล้วกัน... ความผูกพันยังอยู่คู่กำลังใจ... ความห่วงใยยังอยู่คู่ความฝัน... ช่วยประคองดูแลกันและกัน... ช่วยให้ฝันของเรานั้นเป็นจริง...
26 มกราคม 2546 18:22 น. - comment id 106468
ชีวิตของ..เด็กน้อย ที่ต้องคอย...กระเสือกกระสน ต่อสู้..และดิ้นรน เพื่อให้ตน...มีชีวี สังคม..ของเมืองไทย เพราะเหตุใด..เป็นเช่นนี้ ขอเพียงเรา...ยื่นไมตรี มอบชีวี...ใหม่ให้เธอ...
26 มกราคม 2546 20:07 น. - comment id 106484
มาแว้ว ๆ พี่ตุ๊กตา วันนี้ทะเลกลับมาจากบ้านอ่ะนะ แวะมาเยี่ยมพี่ตุ๊กตาค่ะ เนี่ย ๆ เอาเมล็ดทานตะวันมาฝากด้วยนะคะ อ่ะ ๆ ของฝาก ๆ ให้พี่ตุ๊กตาไป 1 ห่อ ^_^
26 มกราคม 2546 20:39 น. - comment id 106490
เด็กเหงา...
เด็กขาด..
ความต่าง... ที่เหมือนกัน..
บทกวี.. อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ..
27 มกราคม 2546 12:50 น. - comment id 106586
คุณราชิกา: หากคนไทยยังมีใจดังเช่นท่าน
คงไม่นานเขาเหล่านั้นจะสมหวัง
ให้ความสุขอิ่มท้องเพิ่มกำลัง
มีพลังสู้ฝันอันสวยงาม
คุณทะเลใจ: ขอบคุณมากที่ยังคิดถึง ดีจังนะที่ได้อยู่แถวนั้น คงจะเบิกบานดังทานตะวันในยามเช้า จะคอยใครสักคนตรงนั้นก็คงไม่เหงา
น้องเรน: ดีใจจังที่แวะมา ขอบคุณ.....
20 กุมภาพันธ์ 2546 12:35 น. - comment id 109800
การศึกษาใจหรือเปล่า ... ตอนนี้พอมีทุนนะ
27 กุมภาพันธ์ 2546 13:25 น. - comment id 110943
จริงหรือเปล่า...อย่างนั้นก็รับข้อเสนอเลยแล้วกัน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
