ฉันยังเก็บซ่อนตัว
อยู่ในหลืบเหงาแห่งความเหงา
จอมจมอยู่กับความว่างเปล่า
และมัวเมาอยู่กับความเปล่าเปลี่ยว
ใต้ร่มเงาแห่งความเหงา
แสนปวดร้าวและโดดเดี่ยว
ความอ้างว้างขวางเกาะเกี่ยว
แน่นเหนียวและหน่วงหนัก
ฉันจากร่มเงาแห่งความเหงา
มาอยู่ภายใต้ร่มเงาแห่งรัก
อบอุ่นกายเอิบอิ่มใจนัก
คาดว่าจะพักปักหลักใจ
ใต้เงาแห่งความรัก
ฉันเห็นความห่วงใย
โอบกอดประคองไว้
อิ่มอุ่นใจในทุกวัน
9 กรกฎาคม 2548 15:49 น. - comment id 296111
ต๊ ะ เ อ๋ . . . จ ะ ยั ง จำ กั น ไ ด้ มั้ ย น ะ ข อ ยื น อ ยู่ ใ ต้ เ ง า แ ห่ ง รั ก ด้ ว ย ค น จิ น ะ . . . พี่ วิ น
. . .

18 มกราคม 2548 14:30 น. - comment id 408416
มาๆ ออกไปสู่โลกกว้างด้วยกัน เผื่อว่ามันจะได้อะไรติดมือมาบ้าง..

18 มกราคม 2548 16:30 น. - comment id 408526
มาโอบรักให้อิ่มอุ่น ..

18 มกราคม 2548 19:03 น. - comment id 408657
เรียบเรียงเนื้อเรื่อง ผสมกับสัมผัสที่ลงตัว เพราะทีเดียวค่ะ

18 มกราคม 2548 23:19 น. - comment id 408857
ฉันยังเก็บซ่อนตัว เลิกพันพัวแถมห่างหาย ไม่อยากชิดเคียงกาย อย่างมากมายกับความรัก *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*

22 มกราคม 2548 20:31 น. - comment id 411189
ขอไปด้วยคนสิตุ๊กตาฯ...
