ยอดใจ

แดนไพร

เขียนถึงยอดแก้วแววขวัญ   นานแล้วจากกันห่างหน้า
 คืนวันผันผ่านเข้ามา            รำลึกถึงเธออยู่ไกล
 ดวงเอยดวงใจข้านี้               อยู่ไหนยอดฟ้าแก้วขวัญ
 ห่วงเอยห่วงเธอทุกวัน          นอนอาบน้ำตาหม่นตรม
 ห่วงขวัญยอดแก้วแววฟ้า      ฝากใจลมพาคิดถึง
 ใช่น้อยร้อยใจตราตรึง          ร้อยรึงในความเงียบงาม
 ห่างไกลหัวใจใฝ่ฝัน              รัดรึงพาใจฝ่าข้าม
 สู่คืนและวันเยือนยาม           ทุกลมหายใจคือ...เธอ				
comments powered by Disqus
  • ซินดี้

    1 พฤษภาคม 2546 07:42 น. - comment id 133770

    คิดถึงมากมาย...ใจข้า
      อุราระทม..หม่นหมอง
        นอนคิดถึงชีวัน..น้ำตานอง
          ใจจะขาด..รอนรอน..แล้วดวงใจ
    ห่างกายใจใกล้....ที่รัก
      ใจปักรักเธอไม่ไปไหน
       อย่าได้เป็นกังวล...ข่มใจ
        สักวันไซร้จะกลับ..ไปคืนรัง
      มาร่วมคิดถึงด้วยคนค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน