อาหารกระป๋อง

ทรายกะทะเล

น้ำมันแพงโลกวิกฤตติดคงอยู่
ตามกันกรูสิ่งอื่นแพงตามติดคิดฉงน
อยากอยู่มั่นคงไว้ในอาจิณ
สะสม ไว้กระป๋องปลา อาหาร ยามจำเป็น
ซื้อข้าวสาร น้ำตาล เกลือน้ำจิ้ม
ก็ได้ยิมแช่ไว้ในบ้านเห็น
อย่าได้เป็น กลับเกิด อดกันไป
อยากทานไร ตุนนั้ผลไม้ไป
มีชีวิตกินเพื่ออยู่ คู่ทำงาน
หากไม่มีอาหารอยู่ได้ไหม
ก็ตุนไว้ บ้าง ก็พอ ทานกันไป
อย่าให้เราและลูกลานอดอยากกัน
คงไม่นาน ที่เกิดวิกฤตบ่อย
เดี๋ยวก็ดีปล่อยวางตามพระสอน
ทำบุญบ้าง พรางสมาธิจิตสังวรณ์
ฉันเฝ้าสอนตัวเองเล้งความจริง
ไม่น่า ไม่น่า โลกเราเอง มีให้อยู่ทำร้ายกัน
คนหนอคน ต้องการใหญ่ไม่รู้สิ้น
ไม่นึกถึงเด็กคนแก่ คนเฒ่า ลำบากชิน
กบคนทำงานสิ้นสูญ อาดูรกัน
น้ำมันแพงเพราะไรใครก็รู้
แต่ต้องสู้เพื่ออยู่รอดกอดหัวใจไม่หวั่นไหว
อย่าเอาความกลัวมาเป็นที่ตั้งยึดถือไป
ขอให้ใจสงบนิ่งทำดีเทอญ				
comments powered by Disqus
  • เมฆปุยอ้วน

    25 สิงหาคม 2547 13:31 น. - comment id 316515

    *****เขียนได้ดีค่ะ******อ่านแล้วรู้สึกเหมือนอยู่ในสงครามโลกเลยอ่ะ...ฮิฮิ
    เข้ามาทักทายนะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน