:: ได้โปรดลืมฉัน -- เป็นการกุศล ::

แอ็ปเปิ้ล

ฉันไม่ได้เยาะเย้ยในความพยายาม
แต่โปรดอย่าถามว่า "ยังรักกันไหม ?"
หนามแหลมที่แทงอกยังปกคลุมสุมหัวใจ
เหมือนหนังรักอันหม่นไหม้ เรียกน้ำตาได้ท่วมจอ

ฉากจบในวันนั้น คือ ฉันที่บาดเจ็บ
แม้กอบเก็บทุกคำหวานมากราบกรานร้องขอ
ความแล้งน้ำใจเธอยื่นให้ฉันอย่างเพียงพอ
ฉันสั่นกลัวและทดท้อ จนต้องขอหลีกทาง

เขามาทีหลัง แต่เรียกคะแนนสงสารได้มากกว่า
ฉันสะอื้น นองน้ำตา บนหนทางอันอ้างว้าง
เธอกอดเขา ปลอบขวัญ แล้วทิ้งฉันไว้ข้างทาง
สัญญารักที่ร่วมสร้าง เธอถากถางจนเกลี้ยงใจ

คำขอร้องของเธอ - - วันนี้ใช้ไม่ได้ผล
ฉันแค่ปุถุชน รู้ร้อนหนาว รู้หวั่นไหว
รู้เจ็บ  รู้จำ  รู้ว่าใครคือคนทำให้ปวดใจ
คำว่ารัก ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ จะถอนคดีร้าย ๆ ที่เธอทำ

แผลใจของฉัน คือ หลักฐานชิ้นดี
อย่าคิดปิดคดี - - โทษฐานที่ทำฉันบอบช้ำ
ไม่ต้องกลัวฉันเอาคืน  แค่อยากหยิบยื่นอโหสิกรรม
ถ้าอยากไถ่บาปที่ทอดทิ้งฉัน ขอบอกสักคำให้เข้าใจ

ได้โปรดลืมฉัน - - ถือเป็นการกุศล
อุทิศแด่รัก และผู้คนที่สูญสิ้น จนร้องไห้
ปล่อยฉันไปชั่วชีวิต หนี้รักจะถูกลบความผิดจากหัวใจ
แค่นี้ทำให้ฉันได้ไหม - - แล้วจะแผ่เมตตาให้เอาบุญ

 ::+::+::+::+::+::+::+::+::+::+::+::+::+::+::+::+::+::+::+::


ดอกไม้ กลายร่าง เป็นก้อนหิน
อ่อนไหวจนเคยชิน แต่ก็เข้มแข็งได้

คำเตือน : อย่าเข้าใกล้ฉันเกินความจำเป็น
ฉันติดเชื้อ "รักจัด กัดเจ็บ"  
เธออาจบาดเจ็บโดยไม่รู้ตัว