ท้าฟ้าสู้

สายลม ของความคิดถึง

รุ่งอรุณส่องหล้าวันฟ้าใหม่
นกกาไก่ออกหากินจากถิ่นฐาน
บินเคียงคู่ล้อหลอกหยอกเย้ากัน
อ้อนรำพันเหมือนบอกว่าอย่าห่างไกล
        เหลียวมามองตัวเราใยเหงานัก
        หาคนรักไม่รู้อยู่แห่งไหน
        ยามฝนตกลงครั้งคราใด
        หนาวหัวใจเมื่อเหมันผ่านเข้ามา
ทำงานเหนื่อยหนักเบาจะเฝ้าสู้
ยังคงอยู่หยัดยืนฝืนสู้ฟ้า
จะขออยู่สู้วิกฤตลิขิตชตา
ขอท้าฟ้าให้รู้ว่าข้าไม่ยอม
        ฝ่าแดดฝนลมหนาวมายาวนัก
        ไม่เคยพักร่างกายแม้ผ่ายผอม
        จะเฝ้าทนกินอยู่สู้เก็บออม
        ขอพยอมคืนมาฟ้าช่วยที				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน