คนบุญน้อยคอยบุญหนุนแม้บุญน้อย คว้างยังคอย เอ่ยคำยากที่อยากเอ่ย

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


  ฉันเก็แค่นักกลอนผู้อ่อนด้อย
เพียงแต่คอยเก็บเศษฝันเขาปันหว่าน
กอบมากำทำเป็นกลอนตอนร้าวราน
เพื่อประจาน ที่เจ็บใจให้จารจำ
   เลิกร่ายกลอนร่อนหารักที่มักผิด
เพราะหัวจิตหัวใจเจ็บ ยังเป็นจ้ำ
ชอบนัก.. มักวางใจให้เขาทำ
แกล้งกระหน่ำ กรรมหนักนักรักกระเทือน
  โปรดเมตตาอย่ามาหว่าน หวานเข้าใส่
เจ็บแสบรักเข้าไส้ ใครจะเหมือน
วันจะผ่าน นานกี่หนพ้นปีเดือน
เจ็บไม่เลื่อนไปจากใจอย่างไรเลย
  คนบุญน้อยคอยบุญหนุนแม้บุญน้อย
คว้างยังคอย เอ่ยคำยากที่อยากเอ่ย
เคยไหมเล่า จะเคยไหมใครเล่าเคย
เพียงลมเผยพลิ้วพร่าง แทบวางวาย
				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    5 กันยายน 2555 13:10 น. - comment id 1244378

    
    
    คิดว่าเคยค่ะ อิอิ
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • (น้ำตาลหวาน)

    5 กันยายน 2555 14:36 น. - comment id 1244391

    36.gif36.gif36.gif
  • พี่พุด

    5 กันยายน 2555 16:22 น. - comment id 1244408

    16.gif16.gif
    เล่นคำไพเราะมากค่ะ
    36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน