รักเร้า...

ประภัสสุทธ

โฉมตรูพธูรักสลักขวัญ

เลิศลาวัณย์เฉิดฉันกลางจันทร์ฉาย

พักตร์เพริศพริ้งพริ้มเพราเพลินผ่อนคลาย

สายลมส่ายระบายเบาบนแก้มบาง

ถ้อยทีทุกท่วงท่าถูกทำนอง

สุ่มเสียงสำเนียงซ้องผ่องสล้าง

เอื้อนเอ่ยเอิ้นออดอ้อนโอดครวญคราง

บอกรักปักใจกลางค้างค่ำคืน

จูบพี่นี้บรรจงจูบไม่จาง

จับนี้เบาเบาะบางบ่ให้ตื่น

ซบร่างระหว่างเนื้อแนบแอบพื้น

ปลดปล่อยรอยร่องรื้นระรื่นรัก

ผิฝนฝ่าฟอนเมฆกลั่นหยดย้อย

นองน้ำในนาน้อยค่อยค่อยหนัก

อารมณ์พายุโหมโถมทะลัก

ปลดเปลื้องเครื่องคาวรักสลักใจ

นวลนางเนื้อแน่งน้อยชม้อยมาด

หยาดเยิ้มเพิ่มรสชาติหวิวหวาดไหว

กำหนัดกำหน่วงเนื้ออะเคื้อไคล

เหงื่อโทรมโรมรินไหลร่างร้าวรอน

หวานจึงหวานชื่นฉ่ำทุกคำหวาน

หอมนี้หอมหวนนานน้องสมร

รสนี้อร่อยนักรสงามงอน

มิอาจพรากจากจรจากห้องใจ

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน