อย่าเอ่ยว่า... ฉันคือคนที่เธอตามหา อย่าเอ่ยว่า... วิญญ์เราผูกพันมั่น อย่าเอ่ยว่า... คิดถึงฉันทุกคืนวัน อย่าเอ่ยว่า... เคยฝันถึงกันทุกคืน คำใดที่เธอเคยบอกกล่าว ถ้อยหยอกเย้าด้วยความหวานชื่น เพียงผ่านวันกลับไม่ยั่งยืน ใจหยิบยื่น... แล้วหมายทวงคืนกลับไป ปล่อยฉันให้อยู่อย่างโดดเดี่ยว กลางน้ำเชี่ยวเรือน้อยลอยคว้างให้ ชีพคงจบสิ้นกลางสายชลาลัย ปิดตำนาน... เรื่องหัวใจของวันวาน
อัลมิตรา 25 ก.พ. 2546 21:43 น. - ID 29817 
1324
10
0
25 กุมภาพันธ์ 2546 21:57 น. - comment id 110640
คำพูดที่ล่องลอย อาจจะไม่มีค่าในสายตาของคนบางคน ที่กับอีกคน อาจจะสำคัญเท่าชีวิต... ---------------------------------
25 กุมภาพันธ์ 2546 22:19 น. - comment id 110648
ไม่ทราบว่าท่านอัลมิตราชืดชากับความรัก หรือความรักเย็นชากับท่าน แต่กวีบทนี้หากใส่โน๊ตดนตรี จะเป็นบทเพลงที่ก้องกังวานในหัวใจคนฟังแน่นอน
25 กุมภาพันธ์ 2546 22:31 น. - comment id 110656
คุณผู้หญิงเจ้าขู้.. ขอกลับคืนถิ่นเดิมยังที่ อย่าได้มีวันมาพบผ่าน ไร้ใจอย่างเดิมดั่งก่อนกาล ก่อนจะราญแหลกร้าวไปกว่าเดิม คุณพรระวี .. หัวใจของผู้ฟังอาจจะได้รับความสุนทรีย์ แต่หัวใจของผู้เขียนสุดหมองยิ่งนัก
25 กุมภาพันธ์ 2546 22:48 น. - comment id 110663
ชีวิตคน คงอยู่ ด้วยความรัก อบอุ่นนัก รายรอบ หอบความฝัน ทั้งชีวิต ตั้งแต่เกิด และทุกวัน รักทั้งนั้น เจือจุน อุ่นหัวใจ
25 กุมภาพันธ์ 2546 23:14 น. - comment id 110666
อย่าหมายเพียงย้ำคำขม ใจระบมทนเจ็บแทบไม่ไหว ลืมสิ้นทุกอย่างปิดหัวใจ ลั่นดาลไว้ล๊อคแน่นถึงแก่นทรวง
26 กุมภาพันธ์ 2546 00:20 น. - comment id 110678
หน้าส่วนตัว
...ไม่ให้เอ่ยใครเลยรู้
เพียงแค่ดูอย่างห่วงหวง
ไม่สักนิดคิดหลอกลวง
ไม่ทักท้วงเพราะชอบเท่านั้นเอง....
.....สวัสดีครับ.....
26 กุมภาพันธ์ 2546 07:37 น. - comment id 110685
พี่อัลมิค่ะ...
อย่าเอ่ย..คำว่า..ไปจากฉัน..
อย่าเอ่ยถึงวัน..ที่ไกลห่าง..
อย่าเอ่ยถึงคำ..จำเปนร้าง..
โปรดอย่าห่าง..จากเรนเรยย.. (นะค่ะ..)...
อย่าเอ่ย..ว่าฉันไม่โต..
ฉันโมโห..มากมากเลย..
ฉันก้อทำ..อย่างที่เคย..
อาจนิ่งเฉย..คำเตือน..เพราะเบื่อเอย...
อย่าบอกว่า..ฉันคือ..คนไม่เก่ง..
อย่ามาเร่ง..ให้ฉันไป..ไกลจากเธอ..
ก้อทุกอย่าง.. ที่ฉันพบเจอ..
ฉันนอนละเมอ..เพราะเธอ..คนเดียว..
..เรน..หัดแต่ง..นะค่ะ..
26 กุมภาพันธ์ 2546 15:32 น. - comment id 110744
อ่านแล้ว คันไม้ คันมือ อ ยากเอาไปแต่ ตอบ จังเลย
26 กุมภาพันธ์ 2546 20:49 น. - comment id 110797
:) คุณม้าก้านกล้วย... ทาโลชั่นไหมจ๊ะ ขอบคุณนะคะ ทุกๆท่าน
26 กุมภาพันธ์ 2546 22:57 น. - comment id 110820
ม่ายเอ่ยคำใดๆ ดีกว่าที่สุด
27 กุมภาพันธ์ 2546 20:56 น. - comment id 111059
อย่าเอ่ยคำว่ารักอีกเลย ถ้าเธอชาเฉยกับคำที่กล่าว คำพูดลอย ลอย เพียงแผ่วเบา ก็ทำใจคนร้าวได้ทั้งใจ
27 กุมภาพันธ์ 2546 22:54 น. - comment id 111072
อย่าเอ่ยคำว่ารักเลย โปรดทำเฉยเมย และผลักไส ฉันจะยอมรับ และรีบลาไกล ก่อนร้องไห้ น้ำตาท่วมใจ มากไปกว่าเดิม
1 มีนาคม 2546 19:30 น. - comment id 111452
เคยรักเธอหรือเปล่า...ยังจำไม่ได้ เรารักกันเมื่อไร...พูดมาซักคำ เธอหายไปไม่บอก...นี่หรือคนรักกัน มันยากเกินจะทำใจรับได้.... .....อ่านแล้วนึกคึงเพลงนี้ของลำดวน
6 มีนาคม 2546 12:35 น. - comment id 112499
ลำดวน เหรอ ... ? ผู้หญิงชื่อลำดวนเหรอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
