ห่วงใย

ชายน้อย

ไม่มีเหตุผลอันใดมาอธิบาย
ในความรักที่มากมายเพียงนี้
รู้แต่ว่า...สนใจใยดี
เป็นห่วงกังวลทุกทีที่หลับตา
ยามใดที่ใจฉันท้อแท้
อ่อนแอน้ำตารินไหล
มีเธอคอยเป็นกำลังใจ
ขอบคุณที่ห่วงใยนะคนดี
ฉันจะเก็บดาวเอาไว้ให้
ในวันที่เธออยู่ไกลแสนไกลอีกขอบฟ้า
จะเก็บความสุข จากทุก-ทุกช่วงเวลา
เก็บไว้รอให้เธอกลับมา และรับมัน
ฉันจะส่งความห่วงใยไปหา
ในค่ำคืนที่เธอเหว่ว้ากับความฝัน
อย่าร้องไห้และท้อใจเมื่อไกลกัน
อย่างน้อยเธอยังมีฉัน...
ที่รอคอยวันให้เธอกลับมา
ขอเธอไว้ในความฝัน
อยากให้ความคิดถึงของฉันผูกพันเธอไว้ที่นี่
ขอเป็นความรักของฉันได้ไหม ที่ติดตามเธอไปทุกวินาที
ขอเป็นความห่วงใยที่ฉันมี
โอบกอดเธอให้ฝันดี....ตลอดคืน
เลิกห่วงใยแล้วนะคนดี
เพราะวันนี้ฉันเข้มแข็งขึ้นกว่าเก่า
ไม่ฟูมฟายกับเรื่องราวที่ผ่านไปของเรา
ไม่อาวรณ์กับความรู้สึกเก่า-เก่า ที่ไม่มีทางย้อนมา
อาจอ่อนแออยู่บ้างในบางครั้ง
แต่หัดจะอยู่เพียงลำพังโดยไม่เหว่ว้า
เมื่อนึกทบทวนถึงคืนวันดี-ดีที่ผ่านมา
อย่างน้อย--ก็ยังอุ่นใจได้ว่า เคยมีเธอ
ระหว่างเธอและฉัน
กาลเวลานั้นไม่อาจกั้นได้
แม้พรุ่งนี้เธอ..ฉัน อยู่ห่างกันแสนไกล
แต่รู้สิ่งนึงที่ยังอยู่ใกล้
คือความห่วงใย....ของเรา