วันนี้นำบทกลอนเก่าๆของคุณจินตนา ปิ่นเฉลียวมาฝากครับ ให้ข้อคิดดีมากๆเลย แล้วก็เพราะมากเช่นเดียวกันครับ จึงฝากคำย้ำไว้ให้เตือนจิต เพื่อนเคยมีใจคิดสักนิดไหม ชีพเกี่ยวเส้นเป็นข่ายทอสายใจ สอดสายใยร้อยผสมสังคมคน ด้วยสายจิตพิศวาสวิลาศนี้ ถักชีวีเป้นข่ายรายทั่วหน ข่ายใจจักถักจนแกร่งด้วยแรงชน แต่จะป่นถ้าแยก...แตกสามัคคี เรามีรัก ภักดิ์ อภัย เป็นใยเหนียว พันเป็นเกลียวก่อกมลจนสุขศรี ตราบความรัก ภักดิ์ หวัง เรายังมี สังคมชีวิตไม่ประลัยลาญ แต่ถ้าแม้นมนุษย์ชาติที่กาจกล้า มุ่งมาฆ่ากันก็เห็นเป็นวิตถาร เหมือนแหกข่ายสายรักให้หักราน ซึ่งเหมือนการฆ่าตัวของตัวเอง นานเท่าใด...ตราบใยรักถักข่ายชีพ เหนียวจนบีบคั้นปรามทรามข่มเหง นานเท่านั้น...โลกสุขสันต์สิ้นหวั่งเกรง เพราะละเลงด้วยรักไม่ใช่เลือดคน
เปลวเพลิง 31 ก.ค. 2554 22:33 น. - ID 141247 
1956
3
0
31 กรกฎาคม 2554 22:59 น. - comment id 1204566
Thanks นะคะ น้องเปลว.. หาของดีๆ มาแบ่งปัน.. สอบเสร็จแล้วเหรอ...
พี่แซมหัดแต่งกลบท ไปอ่านยังคะ...
ขอให้น้องเปลวโชคดี มีความสุขนะคะ.. พี่แซม
31 กรกฎาคม 2554 23:13 น. - comment id 1204568
แวะมาเยี่ยม
1 สิงหาคม 2554 17:41 น. - comment id 1204655
แวะมาเยี่ยมชมค่ะ
5 พฤศจิกายน 2554 18:14 น. - comment id 1213961
แวะมาเยี่ยมค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
