ทุกคราวที่ลืมตามารู้ตัว ความสลัวก็คลายม่านอันหมองหม่น เข้าสู่การเดินทางอย่างทุกข์ทน คือผู้คนทั่วไปใช้ชีวิต ทำภาระหน้าที่ที่คั่งค้าง สร้างทุกอย่างให้สมหวังดังลิขิต ด้วยแรงกายแรงใจอันน้อยนิด แต่หมายสิทธิ์ยิ่งใหญ่ในผลงาน คราวที่ล้มจมน้ำตาคราพลั้งพลาด ใจแทบขาดคลุ้มคลั่งดั่งประหาร ทั้งตีอกชกหัวอย่างร้าวราน หาเหตุการณ์บกพร่องต้องเพิ่มพูน แต่ละวันผันไปตามใจคิด เพราะมีจิตต้องการไม่สิ้นสูญ เส้นทางจึงหลายหลากมากเบื้องมูล การต่อสู้ทวีคูณเพราะหลายใจ ไร้จุดหมายไร้จุดยืนบนผืนหล้า จึงหนักหนาเหนื่อยเหน็ดและเข็ดไข้ ไม่รู้จักชีวิตคืออะไร และสู้กับสิ่งใดในชีวิต จึงล่องลอยคอยฝั่งรั้งเวลา ทวนกระแสไปมาอย่างไร้สิทธิ์ ไม่เข้าใกล้ความสุขเลยสักนิด เพราะลิขิตเส้นทางอย่างรวนเร
พี่ดอกแก้ว 17 ต.ค. 2546 20:02 น. - ID 40295 
1107
10
0
18 ตุลาคม 2546 14:25 น. - comment id 174840
หลายความหวังทางเลือกจึงมากมาย หลายจุดหมายแต่ละสายไปสู่หวัง หลายเส้นทางกางกั้นเหมือนม่านบัง หลายๆครั้งท้อใจไม่อยากเดิน
18 ตุลาคม 2546 15:37 น. - comment id 174856
@...แตงกวา.. เลือกความหวังชั่งใจให้เด็ดเดี่ยว เพื่อขับเคี่ยวเส้นทางไม่ห่างเหิน มีเป้าหมายเพียงหนึ่งพึงเผชิญ และก้าวเดินตรงทางอย่างมั่นใจ
19 ตุลาคม 2546 16:19 น. - comment id 175005
จุดหมายอยู่ตรงไหน ฉันคว้าไขว่ไฉนได้แต่ลม . . . ทุกวันเวลาต้องตรอมตรม สองมืองมอากาศไว้ในใจ - - คิดถึงพี่ดอกแก้วจังเลยค่ะ
19 ตุลาคม 2546 17:22 น. - comment id 175016
ทางเลือกแม้ ไม่มาก มีน้อยนิด จะพิชิต ให้ถึง ซึ่งจุดหมาย ประสบการณ์ ผ่านเป็นครู รู้มากมาย ช่วยวิจัย ให้ก้าวต่อ ไม่ท้อ..ทน
19 ตุลาคม 2546 20:01 น. - comment id 175039
@..น้องจ๋าคะ.. จุดหมายอยู่ตรงหน้า ลืมตาและตั้งใจ หวังและฝันที่เคยใฝ่ ปล่อยออกจากใจให้โผบิน ..คิดถึงน้องจ๋าเช่นกันค่ะ ไม่เหงา ไม่เศร้านะคะ..ยังมีฝันอีกมามายให้ค้นหา..บางที่อาจดูเหมือนว่าเราไม่เหลือใครที่เข้าใจเราเลย ..แต่ก็เหลือตัวเราเองไงคะที่มีค่ามากที่สุดเสมอ ..พี่ดอกแก้วมีความหวังอย่างหนึ่งที่จะได้เห็นนักประพันธ์ที่มีไฟฝัน และมุ่งมั่นอย่างจริงจังเช่นน้องจ๋า ..ประสบความสำเร็จในงานที่รักนี้นะคะ..อย่าท้อถอย พี่จะรอความสำเร็จอันนั้นของน้องค่ะ
19 ตุลาคม 2546 20:06 น. - comment id 175041
@...ชัยชนะ... กำลังใจอยู่ที่ใจในคนกล้า พร้อมทายท้าอุปสรรคที่หนักแสน สิ่งที่ผ่านสานเป้าหมายไม่ขาดแคลน และเข้าถึงดินแดนที่หมายใจ
19 ตุลาคม 2546 20:27 น. - comment id 175057
ไม่สามารถแต่งเป็นกลอนได้นะคะ กำลังสับสนกับตัวเอง เอาเป็นว่า แวะมาค่ะ และสบายใจเมื่อได้อ่านกลอนบทนี้ ขอบคุณนะคะ พี่ดอกแก้ว
19 ตุลาคม 2546 21:11 น. - comment id 175079
@...ลูกเป็ดฯ.. ตามสบายค่ะน้องลูกเป็ด จะเขียนเป้นร้อยแก้วก็ไม่ว่าหรอกจ้ะ ขอให้คนอ่านมีความสุขก็พอแล้วละ และขออวยพรให้สว่างไสวในจิตใจคลายความสับสนโดยเร็วนะคะ
19 ตุลาคม 2546 23:47 น. - comment id 175129
:) บางคราดูเหมือนว่า อัลมิตราจะไร้จุดหมายนะคะ .. เหมือนอยู่บนเรือที่ไม่มีพาย .. ตามยถา ..
20 ตุลาคม 2546 00:17 น. - comment id 175135
@..น้องอัลมิตรา.. หายเหนื่อยจากการเดินทางหรือยังคะ เรือที่ลอยลำอย่างไร้ทิศทาง..บางครั้งก็ดูเหมือนดีนะคะ ..ไม่เหนื่อย ดูน้ำดูฟ้าไปเรื่อยเปื่อย แต่เวลาใดที่รู้ตัวแล้วว่า อยู่ห่างฝั่งฝันเข้าไปทุกที..คราวนี้ก็คงเหนื่อยหนักแรงมากเลยค่ะ นอกเสียจากว่าเราจะมีฝันใหม่ ...หรือมีเรือลำใหญ่ลากจูงอยู่ข้างหน้า แต่ว่าอาการอย่างนี้ไม่น่าเป็นห่วงหรอกค่ะ เพราะเป็นเพียง..บางครา..เท่านั้นเองเนอะ พักผ่อนเถอะนะคะ พี่ดอกแก้วเชื่อว่า ..อัลมิตราผู้งามสง่าและทรนงคนนี้ ...ต้องไม่ปล่อยให้ตนเองไร้จุดหมายแน่นอนค่ะ ..พี่เชื่อเช่นนั้น
28 ตุลาคม 2546 11:34 น. - comment id 176784
หน้าส่วนตัว
^^
1 เรือลำน้อยลำนี้
111 จะพาคนที่ไร้จุดหมาย
11111 เดินทางไปพจญภัย
1 พบกับสิ่งใหม่
11111111111111
************* 111111111111 *****************
*************************************************
10 พฤศจิกายน 2546 12:19 น. - comment id 180161
ชอบเพราะสวยนะครับรักมากครับรักเลยโดนใจมากครับน้องตาลรักครับรักมาก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
