เก็บฝันวันใส

แดนไพร

เก็บฟ้าเก็บฝันวันใส
หัวใจใครหม่นหมองหมาง
ใช่เปลี่ยวเดียวดายอ้างว้าง
ผู้คนร่วมทางยังมี
 เจ็บใดปวดใดใจเอ๋ย
 เปิดเผยทุกข์ยากพรากหนี
 เริงสุขโศกเศร้าเท่านี้
 สว่างมืดฤดีเสมอกัน
 เก็บรักเก็บเอื้ออุ่นนัก
 เอื้อรักเอื้อใจในฝัน
 พิศงามโลกหล้าลาวัณย์
 ชีวิตล้วนสรรค์เสกงาม
ดวงใจท่องเดินทางฝัน
งานรักบุกบั่นขวากหนาม
จุดหมายแดนใดนิยาม
ย่อมคืนคำถามสู่ใจ..				
comments powered by Disqus
  • พุด

    1 พฤษภาคม 2546 14:33 น. - comment id 133873

    ขอเก็บทุกสิ่งที่เป็นความดีความงามความละไมละมุนไว้ในซอกเสี้ยวแห่งความทรงจำ..
    และ
    ขอทิ้งความระกำระทมทุกข์ใจไปกับสายลมให้โบกโบยพัดไกลไปจากชีวี ไม่ว่าชาตินี้ชาติหน้าอย่าได้วนกลับมาเป็นวงกรรมซ้ำรอยนะคะขออโหสิให้แด่เพื่อนผู้ทนทุกข์ยากเกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้นเลยค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน