30 มีนาคม 2551 10:21 น.
กวี ซีม่า
>คำว่า พ่อ เรียกขานกันเรียบง่าย
แต่ความหมายมากค่ามหาศาล
เพราะ พ่อ คือผู้นำสร้างตำนาน
รังสรรค์บ้านสุขสมดุจร่มไทร
>ยืนอยู่เคียงข้างแม่ดูแลลูก
ร่วมกันปลูกเรือนรังบ้านหลังใหญ่
กว่าจะเสร็จสมบูรณ์อบอุ่นใจ
ก็ถึงวัยพ่อแม่....แก่ชรา
>ชีวิตพ่อเหมือนขอนไม้ลอยใกล้ฝั่ง
ผจญคลื่นทะเลคลั่ง...ยังห่วงหา
ทนตรากตรำกรำเหงื่อเพื่อลูกยา
ไม่เคยล้าลืมเลือนเป็นเหมือนเงา
>ม่านชีวิตปิดกรรมอำลาโลก
เพลงวิโยคกล่อมร่างที่ว่างเปล่า
เสียงนกแสกแทรกฟ้ามาแผ่วเบา
สื่อให้เราแจ้งชัด...สัจธรรม
>ไม้ใกล้ฝั่งถึงจุดโค้งสุดท้าย
มีความตายรุมเร้าทุกเช้าค่ำ
หาดเวิ้งว้างเรียงรายทรายสีดำ
ยิ่งล่วงล้ำยิ่งรู้สึกระทึกทรวง
>สุเมธีศรีสิทธิ์บัณฑิตแก้ว
พจน์เพริศแพร้วแวววับลาลับล่วง
บุญกุศลเคยสร้างไว้ทั้งปวง
หนุนสู่สรวงทิพย์สถาน...พิมานเทอญ
>ด้วยรักและอาลัยยิ่ง<
ครอบครัว "บุญหนุน"
9 มีนาคม 2551 11:37 น.
กวี ซีม่า
กูเป็นนิสิดนักสึ...กษา....มะหาวิดทะ (ยา) ลัยสาระขัณฑ์
ชั่วกาลที่กูมาสึก..าเหล้าเรียน กูเพียรถะหนอมปรนเป..อ บำเลอแก่แฟนกู
กูส่งข้อความถึงพ่อกูว่า กูเหล้าเรียนอย่างหนัก พ่อกูควักเบี้ยโอนเข้าบัญชีมาให้กู
กูเอามาแก่แฟนกู พ่อกูหน้าแห้ง แฟนกูหน้าใส
กูซื้อบัตรดูซีเนรามา ดูคอนเสริดเปิดอาลาบ้ำจ้ำเบ้า กูเอามาแก่แฟนกู
กูซื้อหมากหวาน หมากแอบเปิ้น หมากฝาหรั่ง หมากช็อกโกแลด กูเอามาแก่
แฟนกู ลางวันกูไปในเวียง ซื้อพิดซ่า สะปาเก็ดตี้ ไก่เคเอบสี เฟ้นฟายซ์ อันใดกินหย่อยดี กูเอามาแก่แฟนกู พ่อกูท้องเหี่ยว แฟนกูท้องห้อย
ลางวันกูไปเดินห้าง หมาพูนคลอง สะหยองปลาร้าต่อน เซ็นทัน เดอะมอร์ พาท้าอิมโปเลี่ยน เสาะซื้อเกือกส้นตึก แพรวาสายเดี่ยว เตี่ยวยีนลีควาย เสื้อมอดสิโนถุงถุงตะพายขลิบลิง (ตราวานรอ้อนดูดนิ้วตีน) กรวยครอบนมตรายังอาโก
แลของใช้ไฮเทกจิปาถะ กูเอามาแก่แฟนกู พ่อกูหน้ามืด แฟนกูหน้ามัน
กู- เป็นนิสิดนักสึกษา
เรียนอยูมะหาวิดทะ....ลัยสาระขัณฑ์
กิจกามนอกหลักสูตรสารพัน
กูชำนัญกูเก่งกูช่ำชอง
แฟนกู-เป็นนิสิดนั.........ษา
เรียนมะหา...........ลัยร่วมห้อง
ประสบกามมากมายก่ายกอง
หล่อนชอบลอง.....ลิ้มชิมรส
กูเป็น......................ษา มะหา.................ลั....แห่งเวี....ง..ส.....ขัณฑ์ ชั่วกาล
ที่.............................................................................................................
...........................................(ต้นฉบับชำรุดมาก).......................................
พ่อกูควักเบี้ย........... ....โอนบั....ชีมาให้กู กูเอามาแก่แฟนกู พ่อกูท้องแห้ง
แฟนกูท้อ...โต..
5 มีนาคม 2551 11:17 น.
กวี ซีม่า
สายหยุด,พุทธชาด เบญจมาศ,โมก,อุบล
บานเช้า,รสสุคนธ์ เข็ม.จงกล,กุหลาบหิน
อังกาบ,ลิ้นมังกร มะลิซ้อน,แค,ซ่อนกลิ่น
ลั่นทม,อินทนิล มุจลินทร์,รัก,นนทรี
พิกุล,กากะทิง กระไดลิง,จามจุรี
จำปูน,คูน,จำปี สารภี,พู่ระหง
คัดเค้า,แก้วเจ้าจอม เต็ง,พะยอม,ไทร,ประยงค์
ดาวเรือง,หลิว,ลินจง แก้ว,กาหลง,ทานตะวัน
ชวนชม,ปาริชาต ชมนาด,งิ้ว,ปาหนัน
ผีเสื้อ,สัตตบรรณ บัว,โบตั๋น,กรรณิการ์
ประดู่,กล้วยหมูสัง ทองพันชั่ง,กระดังงา
นมแมว,รัตมา ศรีมาลา,ระฆังทอง
อัญชัน,บานชื่น,อ้อ จันทน์กะพ้อ,ผกากรอง
ศรีตรัง,โศก,บัวตอง บุนนาค,รองเท้านารี
ทองกวาว,ดาวกระจาย จิก,เดือนฉาย,ช้องนางคลี่
พลับพลึง,พุด,ราตรี มะเดหวี,มะลิลา
กุหลาบ,เล็บมือนาง กุ่ม,หูกวาง,กร่าง,มณฑา
ฝ้ายคำ,แต้ว,จำปา กรวย,ดาหลา,ทองอุไร
เฟื่องฟ้า,กาซะลอง กระดุมทอง,เทียน,หงอนไก่
ลำดวน,ดอกคำใต้ กล้วยไม้,บานไม่รู้โรย...
2 มีนาคม 2551 15:21 น.
กวี ซีม่า
ละคร ชีวิต วาดฝัน
กว่าจะ ถึงวัน มั่นหมาย
ต่อสู้ ชะตา ท้าทาย
ดี-ร้าย เคล้าคละ ปะปน
ขวากหนาม กล้ำกราย รายล้อม
หากยอม ย่อมแพ้ แต่ต้น
จำเป็น ต้องอยู่ สู้ทน
ผจญ ผองภัย พลิกแพลง
หินเพิง น้ำเชี่ยว เกรี้ยวกราด
บังอาจ ลำพอง ล่องแก่ง
หวีดร้อง ระโหย โรยแรง
เสียงแห้ง เสียงแหบ แสบคอ
ชีวิต เวียนวง สงสาร
สังขาร ไม่เที่ยง แท้หนอ
มีทุกข์ มีเศร้า เฝ้ารอ
เพลิงจ่อ ชีวัน บั้นปลาย
ละคร ชีวิต วาดฝัน
ยึดมั่น ยิ่งสูญ สลาย
ตัวกู ของกู ใจกาย
สุดท้าย แจ้งชัด...อนัตตา
หน้าส่วนตัว
1792
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวี ซีม่า
