21 กรกฎาคม 2551 08:11 น.
กวี ซีม่า
โรงเรียนวิถีพุทธจุดความคิด
ให้ครูเฒ่าหลงทิศหลง VISION
มองจุดแข็งเคยยิ่งใหญ่ไร้เทียมทัน
ปัจจุบันเริ่มอ่อนล้า...ไม่กล้าบู๊
กินไม่ได้...ดูไม่เห็น...อยู่เป็นทุกข์
ฟังอะไรไม่สนุกไม่ถูกหู
ค่อนชีวิตที่สืบสานการเป็นครู
ความหดหู่จับหัวใจไม่เว้นวัน
กระแสโลกรุนแรงรุกแซงหน้า
กระแสธรรมอ่อนล้าพาไหวหวั่น
คงเพราะเราเฒ่ามากแก่ยักยัน
ไม่รู้หันเหร่างสู่ทางใด ?
แลไปยังข้างหน้าอย่างว้าเหว่
จะซวนเซล้มลง ณ ตรงไหน
จะทนฝืนยืนสู้อยู่ต่อไป
ฤาจักวางแนบไว้ที่ใจเรา
กฎไตรลักษณ์ทำให้ได้เรียนรู้
ความเป็นอยู่เปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
เมื่อมีเกิดมีชีวีมีรูปเงา
ย่อมมีเฉามีล่วงลับดับชีวา
เอาจริงจังกับอะไรในชีวิต
ปลงดวงจิตเลิกละจะดีกว่า
ปล่อยตัวตนสู่วิวัฒน์อนัตตา
ทั้งโลกาสูญสลายเหมือนไม่มี
โรงเรียนวิถีพุทธจุดความคิด
ให้เห็นทิศรู้ทางสร้างวิถี
สุดฟากฟ้าปลายฝันเร็ววันนี้
เตรียม EARLY RETIRE ไว้ได้เลย
21 กรกฎาคม 2551 07:51 น.
กวี ซีม่า
มันสมองส่วนไหนเธอใช้คิด
ทำไมหนอวิปริตจิตหยาบหยาม
การรับน้องเป็นวิถีที่ดีงาม
ไยทำทรามต่ำช้าน่าละอาย
เป็นบัณฑิตจิตใจใสพิสุทธิ์
ควรจะฉุดตัวตนพ้นฉิบหาย
ใช้สมองไม่เกินกว่า "ปัญญาควาย"
ก็อย่าหมายใช้คำว่า "ปัญญาคน"
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวี ซีม่า
หน้าส่วนตัว
3318
