22 พฤศจิกายน 2551 15:59 น.
ช่ออักษราลี
อาลัยทุกวีรชนคนกล้า
คือดอกไม้ประชาน่าถนอม
บัดนี้ร่วงโรยดินสิ้นพะยอม
จักขับกล่อมมิ่งมิตรจงนิทรา
๏ ร่วงแล้วร่วงเล่าเจ้าดอกไม้
ถูกลิดก้านรอนใบใจโศกศัลย์
หล่นกรูกราวหนาวสะท้านผ่านรอยวัน
พรุ่งนี้นั้นดอกไม้บานทั่วลานไทย
๏ หว่านเมล็ดเพาะกล้ามาแรมปี
เพื่อก่อหน่อชีวีดอกไม้ใหม่
เพื่อหยั่งรากความดีที่ไผท
เพื่อแตกใบก้านนั้นเป็นปัญญา
๏ ปลูกปัญญาทั่วแคว้นทั่วแดนดิน
ให้ประเทืองเรืองชีวินถิ่นรากหญ้า
แล้วรดน้ำพรวนดินด้วยเมตตา
ใส่ปุ๋ยแห่งศรัทธาหวังหญ้างาม
๏ อนิจจา ! โศกเศร้าเร้ารุมจิต
ดอกไม้ร่วงชีวิตกลางสนาม
ด้วยมือใครอำมหิตจิตเลวทราม
เข่นฆ่าดอกไม้นาม...วีรชน
๏ พรุ่งนี้...แล้วพรุ่งนี้
ดอกไม้เหลืองพร้อมพลีชีพอีกหน
ระยับฟ้ามัวดินให้อึงอล
หวังปราบทุรชนพ้นแผ่นดิน
๏ พรุ่งนี้...แล้วพรุ่งนี้
ดอกไม้เหลืองพร้อมพลีให้ถวิล
แม้นโรยกลีบลออสู่ธรณิน
เกิดดอกใหม่มิจบสิ้นธานินทร์ไทย ๚ะ๛
อาลัยทุกวีรชนคนกล้า
คือดอกไม้ประชาน่าถนอม
บัดนี้ร่วงโรยดินสิ้นพะยอม
จักขับกล่อมมิ่งมิตรจงนิทรา
บันทึก ณ วันที่ ๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๑
ช่ออักษราลี
19 พฤศจิกายน 2551 03:09 น.
ช่ออักษราลี
อัญเชิญบทเพลงพระราชนิพนธ์
เพื่อเทิดพระเกียรติ
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช
เนื่องในวันพ่อแห่งชาติ
เมื่อโสมส่อง (MUER SOAM SONG)
ทำนอง: พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช
คำร้อง: ท่านผู้หญิงสมโรจน์ สวัสดิกุล ณ อยุธยา
อ้าโสมทอแสงอำไพ
ฉันสุขใจหมายชม
เพลินหลงพร่ำเพ้อภิรมย์
โสมสาดส่องแสงมา
ภาคพื้นเวหาพราวพราย
เพราะก่องประกายดารา
เพียงเพชรพลอยส่องฟ้า
แวววับจับใจ
เมฆน้อยลอยโลมลูบหาว
เหมือนมืออันผ่องขาวละไม
ลูบโลมนภาสดใส
นั้นพาให้หทัยฉันสะเทือน
โอ้ลมเอ๋ยเชยพัดเตือนมา
มิให้อุราลืมเลือน
เพียงเสียงเธอรำพันเตือน
คำมั่นสัญญา
อ้าโสมชวนฉันคำนึง
ครั้งหนึ่งกลางแสงจันทร์
เราสองพลอดเพ้อรำพัน
รักมั่นไม่ผันแปร
ตราบฟ้าดินม้วยแลเรา
สองดับสลายดวงแด
วิญญานไม่ห่างแห
ลอยรักร่วมทาง
ครั้นแล้วเวรกรรมชาติไหน
ระดมกันผลักไสเราห่าง
เมื่อรักยังไม่หม่นหมาง
รักยังสลักกลางดวงใจ
แต่ยังหวังในผลบุญนำ
ให้บาปกรรมแคล้วไป
คืนพบความรักเดิมใน
คืนหนึ่งวันเพ็ญ
------------------------------------------------------------------
เกร็ดน่ารู้
เพลงพระราชนิพนธ์ เมื่อโสมส่อง: I Never Dream เป็น
พลงพระราชนิพนธ์ลำดับที่ ๑๘ ทรงพระราชนิพนธ์ใน
พ.ศ. ๒๔๙๕ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พระเจ้าวรวงศ์เธอ
พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ นิพนธ์คำร้องภาษาอังกฤษ
ได้พระราชทานให้นำไปบรรเลงในงานรื่นเริงประจำปี
ของสมาคมนักเรียนเก่าสหรัฐอเมริกาในพระบรมราชูปถัมภ์
ณ สโมสรสวนสราญรมย์ เมื่อวันเสาร์ที่ ๒๓ มกราคม
พ.ศ. ๒๔๙๗ ต่อมา ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ
ให้ท่านผู้หญิงสมโรจน์ สวัสดิกุล ณ อยุธยา แต่งคำร้อง
ภาษาไทยถวาย
ที่มา : เครือข่ายกาญจนาภิเษก http://www.kanchanapisek.or.th
โสมส่องแสง (ช่ออักษราลี)
สิ้นแล้วสุริย์ฉาย
โสมก็พรายประกายแสง
ทอฟ้าให้แสดง
รัศมีรังสีจันทร์
อ่าโสม..เลิศวิไล
เงินไศลไล้สวรรค์
ช่อทองต้องไกวัล
ระยับฟ้าพาดินครวญ
เพชรพราวดาวผกาย
ระยับหมายเทียบแสงนวล
หิ่งห้อยคอยกำสรวล
มิเทียบโคมโสมพิไล
นวลส่องต้องสายน้ำ
สาดแสงงามสว่างใส
สองเพ็ญเด่นนวลใย
ฟากฟ้านั่นฟากน้ำนี่
คืนใดหากไร้โสม
มาไล้โลมอวลฤดี
ทอรักให้รุจี
ใจเลื่อนลอยคอยคำนึง
7 พฤศจิกายน 2551 20:18 น.
ช่ออักษราลี
๏ แล้วสร้อยแสงแห่งฟ้าก็ปรากฏ
อีกภาคบทโสมส่องที่มองเห็น
พรายเสน่ห์ให้ชื่นในคืนเพ็ญ
สายน้ำเย็นกระเพื่อมเลื่อมเงินยวง
๏ แขสาดส่องต้องอนงค์งามวงพักตร์
ปานรูปลักษณ์เทวีจันทร์ผันผ่านสรวง
สง่าโฉมโคมอุบลวิมลดวง
จึ่งดาวร่วงยามประสบ นพมาศ นี้
๏ นางผจงจีบใบตองของมณฑล
วิลาสอุบลเปล่งค่าศรัทธาที่
ขอขมาแม่คงคารักษ์วารี
ประเพณีไทยบุราณสืบสานมา
๏ จุดพลุ, ดอกไม้ไฟ,ไหลประทีป
ลอยกระทงใบตองจีบกลีบบุปผา
กระทงสายวามช่วงห้วงธารา
งามระยับกับโคมฟ้าราวนิมิต
๏ แลตระการม่านโพยมดื่นโคมลอย
แสงพริบพร้อยสวรรค์พลันวิจิตร
สู่ห้วงใจใสสว่างกลางชีวิต
โศกสฤตยามบูชาจุฬามณี
๏ เดือนสกาวพราวช่อลออฟ้า
หมื่นดาราทอแสงแสดงสี
คืนเสน่หาต้องมนต์ดลฤดี
ให้จำหลักรักนี้ที่สายน้ำ ๚ะ๛
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟช่ออักษราลี
หน้าส่วนตัว
5214
