17 กันยายน 2551 23:54 น.
ช่ออักษราลี
จงอดทนเถิดหนา....ผกาแก้ว
แม้นไม่แพร้วงามกว่าผกาไหน
รู้อดทนต่อรอยย่ำหมิ่นน้ำใจ
เจ้าก็งามเหนือใครในปฐพี
กี่เท้าที่ก้าวย่ำ
กี่รอยช้ำพร่ำเสียดสี
กี่พากย์ถากฤดี
กี่วจีที่บาดคม
ดอกหญ้าอยู่ป่าหญ้า
จะเริงร่าบานสุขสม
หลง-วนในโคลนตม
ดีกว่าจมสวรรค์ลวง
เถิด..บานตระการฟ้า
เจ้าคือหญ้าแห่งห้วงสรวง
ระยับในโลกกลวง
บานในดวงมานแห่งเรา
สายลมที่หวานฉ่ำ
จูบเจ้าซ้ำกล่อมยามเหงา
พรมพร่ำทุกค่ำเช้า
หญ้าเฉลาเต็มฤดี
แย้มกลีบบานเถิดหนา....ดอกหญ้าน้อย
แม้นจะเตี้ย, ต่ำ, ต้อย อย่าถอยหนี
งามสะพรั่งทั่วแคว้นแดนธานี
คุณค่าเจ้าอยู่ที่...ความดีงาม
6 กันยายน 2551 18:09 น.
ช่ออักษราลี
นาฏกรรมสัมภเวสีร่ายลีลา
บรรเลงเลือดและน้ำตาอวสาน
เซ่นยมทูตโลกันตร์กระสันมาร
แสดงกาฬปุตตะนรกอกระกำ
ร่ายเพลงดาบพญามารมาผลาญพร่า
อสุรอวิชชาอย่าถลำ
เหี้ยนกระหายมาปราบหวังหลาบจำ
แล้วเติมช้ำเสียดสีวจีโน้ม
ภาพร่วงกราวคว้างคว้างกลางสนาม
ราวใบไม้หล่นท่ามพายุโหม
ศัสตราวุธจากสัตว์กระหวัดโจม
จักตระโบมหิวเลือดเชือดชิงชัง
บุปผชาติแย้มบานตระการโลก
ฤๅจักโศกเพราะมือใครหมดใจหวัง
คอยเด็ดปวงดอกไม้ประเดประดัง
ลาญแล้วหนอกระทั่งต้นและใบ
เถิด...จงไปอุบัติ ณ ธุสะนรก
ร้อนกายหมกไหม้กูณฑ์พูนไสว
ดาษคมสรรพาวุธยุทธ์ประลัย
อสงไขยกัปกัลป์พุทธันดร
ไม่มีที่มาของกลอน ตามใจใฝ่ฝัน
ขอบคุณ เพลงดอกไม้จะบาน ศิลปิน อรวี
ดอกไม้บาน ณ ลานไทยคู่ฟ้า
ฉันคือสาว..พันธมิตร
คือ..นิสิต..นักศึกษา
หวังโปรยดอกไม้..ให้ประชา
และเบ่งบาน ทั่วลานฟ้า...ลานไทย
รักชาติ มากู้ชาติ
ใจมิอาจ จะขลาดได้
ที่เห็น..ความเป็นไป
สังคมไทย ในความจริง
คลื่นทะเลสีเหลือง
งามเรืองระยับ..กว่าทุกสิ่ง
พร้อมรับขาน การเมืองใหม่ ไม่ประวิง
หยุดนิ่ง อัตตาตน กลโกง
เลือกนายใหม่ ก็ไร้ผล
ฉ้อฉล ยื้อยุด สุดโต่ง
ประชาธิปตาย ของคนชั่ว มั่วออกโรง
ช่วยนายโกงชาติ โกงประชา
เมื่อนายนั้น..ไร้สิ้น
ถวิลในธรรมนำหน้า
จริยธรรมมินำพา
มวลดอกไม้นานาก็เบ่งบาน
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟช่ออักษราลี
หน้าส่วนตัว
3035
