21 ตุลาคม 2548 12:59 น.
ทะเลใจ
เรื่องหัวใจผ่านเข้ามาให้ว้าวุ่น
ใจคุกรุ่นเสริมด้วยแรงแห่งความเหงา
จมน้ำตากับความทุกข์คอยปลุกเรา
ให้ความเศร้าเดินเข้ามาว่าเดียวดาย
ทั้งการงานก็มีเรื่องเขื่องปัญหา
มีปัญญาใช้แก้ไขให้จางหาย
บทลูกน้องหลายหน้าที่สี่เจ้านาย
ทั้งพี่ชายล้อมรอบกายทลายงาน
ในหนึ่งวันต้องสับรางระหว่างบท
ที่กำหนดให้เดินทางบ้างร้าวฉาน
มีทะเลาะมีปากเสียงสำเนียงวาน
ให้จัดการกับทุกสิ่งยิ่งเหนื่อยใจ
ท้อออกบ่อยไม่อยากสู้ดูข้างหน้า
กายก็ล้าใจก็หวั่นพลันอ่อนไหว
ยิ่งดิ้นรนให้หลุดพ้นดั้นด้นไป
สิ่งที่ได้คือหมดแรงหน่ายแหนงจริง
แต่วันนี้มีกำลังใจใครมามอบ
วางไว้ขอบประตู้ดูงงยิ่ง
ช่อดอกไม้การ์ดอวยพรวอนเสียจริง
ให้หยุดนิ่งให้หยุดพักเมื่อหนักใจ
กับรอยยิ้มที่หายไปให้กลับมา
และน้ำตาให้เหือดหายผ่อนคลายไว้
จะขออยู่เคียงข้างไม่ร้างไกล
จะชิดใกล้คอยติดตามยามต้องการ
อบอุ่นใจในไออุ่นมิคุ้นเคย
เป็นใครเอ่ยบอกมาว่าสงสาร
ฉันอยากรู้เพื่อขอบคุณและเจือจาน
ความชื่อบานกลับสู่ทุกผู้คน
- - - - - - -
19 ตุลาคม 2548 21:12 น.
ทะเลใจ
เพราะดื้อรั้นเอาแต่ใจไม่ฟังความ
คอยแต่ตามอารมณ์ไม่ข่มไว้
ทำโมโหโกธานิวหน้าใส่
ไม่ฟังใครแม้ห้ามปรามก็ตามที
กลับมาย้อนกลับมาคิดว่าผิดไหม
บอกว่าใช่ที่ก้าวร้าวกล่าวคำนี้
อยากขอโทษที่ไม่ฟังรั้งถือดี
สิ่งที่มีคือเสียใจไม่ควรทำ
ขอโทษแม่ที่ไม่เคยเอ่ยปรึกษา
พลั้งวาจาด้วยอวดดีตีหน้าขำ
แม่คิดมากนอนไม่หลับกลับการกระทำ
แต่ไม่ซ้ำพร้อมปลอบโยนโอนอ่อนความ
ขอโทษพ่อที่ลูกนี้มีอ่อนไหว
เอาแต่ใจให้พ่อนี้ที่มาห้าม
มอบแง่คิดให้ตรึกตรองกรองนิยาม
อย่ายุ่มย่ามเรื่องคนอื่นไม่ชื่นใจ
ขอโทษพี่คนหนึ่งซึ่งว่ากล่าว
กับเรื่องราวที่ดื้อรั้นใจอ่อนไหว
น้องสำนึกว่าตัวผิดสะกิดใคร
ร้าวผู้ใหญ่ให้เกินตัวมัวหมองตน
และมาขอเพื่อลดโทษความโกรธนี้
พี่คนดีอัลมิตราอย่าได้สน
กับคำเด็กตัวไม่เล็กและซุกซน
ใจอย่าหม่นกับบางเรื่องให้เคืองใจ
หากไม่กล่าวถึงคนนี้ที่ชิดใกล้
เรื่องเป็นไปที่ผ่านมาว่าหวั่นไหว
เพราะรักมากมากเกินกว่ากว่าใครใคร
คือพี่ชายที่จากไปไม่เอ่ยลา
กลับมาได้ไหมพี่ชายคนดีน้องของร้อง
ตาเมียงมองอ้อนวอนเป็นหนักหนา
ค้างคาวคืนคอน ใบบอนแก้ว โปรดกลับมา
น้องสัญญาจะดื้อรั้นแต่ฟังความ
กลับมาได้ไหมพี่สาวคนดีน้องของร้อง
ตาเมียงมองอ้อนวอนเฝ้าสอบถาม
พี่กอกก คนดีน้องคิดถึงพี่ทุกโมงยาม
อยากติดตามให้กลับมาเช่นดังเดิม
อย่าไรพี่ก็คือพี่ที่น้องรัก
ยามทุกข์หนักมีพี่มาแต่งและเสริม
ให้ความสุขปลดเปลื้องทุกข์ไม่ซ้ำเติม
เรามาเริ่มสิ่งดีดีเช่นเคยที่ผ่านมา
ขอปลูกดอกไม้มิตรภาพ 1 ต้น .....
เพื่อเสริมต้นที่ได้ขาดหายและตายไป ....
จะรดน้ำพรวนดินด้วยความรักและความจริงใจ ...
ปล : ขอบคุณพี่ดอกแก้วที่อนุเคราะห์พื้นที่สวนนะคะ ขอบคุณพี่ปีกฟ้า ที่สร้างสวนนี้ขึ้นมาค่ะ
จากใจ .... ทะเลใจ .....
ปล: แม่ ( พระจันทร์เศร้า )
พ่อ (แก้วประเสิรฐ)
พี่คนหนึ่ง (..............)
18 ตุลาคม 2548 07:24 น.
ทะเลใจ
ทั้งหน้าที่การงานถาโถมมาโรมรัน
เหนื่อยเหมือนกันอยากพักสักยกหัวอกนี้
หยุดทุกอย่างเพื่อแนวทางที่ฉันมี
ขอสงบสักนาทีโปรดเห็นใจ
หน้าที่ของฉันที่แม่บอกเสมอมั่น
ว่าให้ฉันแค่ทำงานอย่าหวั่นไหว
อีกหน้าที่มีเรื่องเรียนควรใส่ใจ
อย่าเป็นไปตามแรงลมที่โถมมา
เลยอยากจะขอลาพักร้อนสักนิดหนึ่ง
แต่ไม่ถึงกลับหนีหายหรือหลบหน้า
เพียงความคิดมันเหนื่อยอ่อนทุกเวลา
จะกลับมาหากหายเหนื่อยทั้งกายใจ
15 ตุลาคม 2548 12:51 น.
ทะเลใจ
พี่ชาย : เอ้าล่ะหนาทะเลใจไหวเจ้าเอ๋ย
หมูทรามเชยใยหน้ายุ่งและมุ่งมั่น
โกรธใครมาหรือคนดีฉวีวรรณ
บอกพี่นะจอมขวัญน้องแก้วตา
หากเจ้านี้มัวแต่หลงเพลิงของอารมณ์
ไม่คิดข่มจิตวกวนล่ะเจ้าหนา
ความดันขึ้นหน้าวูบมือซีดชา
แล้วพี่คว้าเจ้าไม่ทันทำอย่างไร
สติล่ะน้องสติเจ้าอยู่ ณ แห่งไหน
ทะเลใจเจ้าเคยยิ้มกลับหวั่นไหว
เอาน่าน้องหนมสักแพ็กแจกเป็นไร
เย็นนี้พี่พร้อมให้ข้าวฟรีอีกหนึ่งจาน
ทะเลใจ : ก็พี่จ๋าใยมาว่าน้องเป็นหมู
ดูสิดูคนปลอบทำสงสาร
แกล้งว่าน้องน้องเริ่มยั๊วเดี๋ยวก็พาล
ไม่ทำงานให้ซะเลยดีเหมือนกัน
หะ หะ หะ น้องล้อเล่นน่านะพี่ชาย
ก็ยิ้มได้แล้วไงล่ะค่ะพี่จอมขวัญ
ขนมล่ะสัญญาแล้วนะอย่าเบี้ยวกัน
จับมือมั่นไม่ยอมปล่อยหากไม่ได้กิน
พี่ก็รู้ว่าหนูแพ้แก่อาหาร
ขอสักจานสองจานอย่าใจหิน
เอ้าก็ได้ไม่ว่าแล้วน้องได้ยิน
ว่าหมดสิ้นพี่ให้น้องหากยิ้มมา
15 ตุลาคม 2548 08:32 น.
ทะเลใจ
กว่าจะก่อร่างสร้างตัวเป็นบ้านใหญ่
กำลังใจที่ทุ่มให้ไว้เบื้องหน้า
อีกกี่หยดล้านหยาดเหงื่อไหลออกมา
กว่าจะท้าแรงลมไม่จมคืน
กว่าจะมีพี่น้องปองดองกัน
ความสัมพันที่นานวันกับยิ้มชื่น
หยาดน้ำตาช่วยกันซับให้กลับคืน
ความดาษดื่นบทกวีที่มีมา
กำลังใจใดเล่าที่เฝ้าห่วง
ใจทั้งปวงสอดประสานเห็นคุณค่า
เมื่อยามทุกข์มีเพื่อนปลุกซับน้ำตา
พร้อมไหล่บ่าโอบกอดยามร้อนรน
มีทั้งพ่อมีทั้งแม่และพี่น้อง
มาจับจองพื้นที่เพื่อหลบฝน
ต่างประโคมความรักให้ยามทุกข์ทน
เมื่อสุขล้นพากันยิ้มอิ่มหัวใจ
แต่วันนี้พี่น้องหนีจากบ้าน
เพื่อสำราญของบางคนที่ยิ่งใหญ่
ต่อจากนี้บ้านจะเป็นเช่นอย่างไร
เมื่อต่างคนก็ต่างไปคนละทาง
หากใครบางคนจะพูดว่าอยากไปก็ไปสิ สิทธิ์ของเธอ
ใครจะห้ามได้ มันก็ใช่!
แต่เหตุผลที่ไปพิจารณาหน่อยนะว่าเค้าไปกันเพราะอะไรกัน
ไม่ใช่อยากมาเรียกร้อง แต่ไม่ไหวแล้ว ...
ในเมื่อคุณ คุณ ก่อมาเองแล้วทำไมไม่เคลียร์ปัญหาให้มันจบ ๆ
ถ้าหากจะบอกว่า กระทู้หน้าบ้านมันจะสร้างความแตกแยก แล้วไอ้ที่เกิดขึ้นมาเนี่ยเพราะอะไร
ไม่ได้ว่านะเรื่องที่ลบกระทู้ แต่ทำไมไม่ให้เจ้าตัวมาชี้แจงเรื่องที่เกิดขึ้น รอหน่อยไม่ได้หรอคุณไม่กี่วันเอง
เมื่อเค้าออกมาเคลียร์เรื่องจบคุณจะลบออก ก็ไม่มีใครว่า
และอีกอย่างจะได้เคลียร์ทั้งตัวคุณและคนที่คุณไม่อยากเคลียร์ด้วยไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่
อย่างน้อย ๆ จะได้ไม่ว่าใครตัดสินใคร เคลียร์กันให้จบ ๆ ไป เป็นแบบนี้เมื่อไหร่เรื่องระหว่างคุณ
กับคนที่เพื่อนคุณพาดพิงถึงจะจบ มันก็เป็นอยู่แบบนี้หรืออยากจะใช้คำว่า
เหมือนคุณเป็นจำเลยไม่มีทนายแก้ต่าง .. ไปเรื่อย ๆ
ก็นี่ไงคุณ มีโอกาสแล้วทำไมไม่รีบคว้าล่ะ อุตส่าห์ได้เป็นแขกพิเศษเชียวนะคุณ
อะไรที่ข้องใจในเมื่อเคลียร์กันภายในไม่ได้ก็ออกมาเคลียร์กันจะ ๆ แบบนี้เลย
โป่งใสดีว่าไม๊ แต่ขอเหอะ ให้เจ้าตัวเค้าเข้า login ได้ก็พอแล้ว
อ่อ อย่าว่าอยากสอดรู้สอดเห็นนะ .... ไม่ได้อยากรู้
จะว่ารู้เห็นอะไรมาก็ไม่เชิงเพราะว่ามันไม่ใช่เรื่องของตัวเอง
แต่ในเมื่อคนคนนึงที่เคยสนิทกับคุณมาก ๆ เคยไปเที่ยวด้วยกัน
เป็นเพื่อนสนิทกัน อยู่ ๆ มาตัดความสัมพันธ์กับคุณแบบนี้
แถมลาบ้านกลอนอีกต่างหาก บอกตรง ๆ ว่าเสียดายคนดี ๆ
นักกลอนฝีมือดี เพื่อนที่ดีกับทุกคน มิตรภาพที่อาบความจริงใจหายไปอีกหนึ่ง
แต่คิดว่างานนี้คงไม่แค่หนึ่งล่ะมั้งคุณ เรื่องนี้มันอาจจะเป็นเรื่องเล็ก ๆ สำหรับคุณ
แต่สภาพจิตใจของคนอื่น ๆ มันยิ่งใหญ่นะคุณ อ่อ แล้วอย่าว่าเพราะคนสนิทออกมา
เปิดตัวลาบ้านกลอนแบบนี้ถึงได้ออกมาพูด
ไม่ใช่หรอก เป็นเพราะว่าเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องทำให้เกิดเป็นเรื่องใหญ่มากว่า
หากไม่มีการเริ่มมันก็จะไม่มีการต่อ .... เชื่อนะว่าหาเรื่องนี้คุณจบเรื่องนี้ด้วยความยุติธรรม
คนที่ชื่นชมคุณและเห็นใจคุณจะมากกว่าที่เป็น คุณเองก็เป็นนักลอนที่โดยส่วนตัวแล้วเอมชื่นชมผลงาน
เป็นคนแต่งกลอนได้สวยงาม เป็นบุคลากรทางด้านวรรณกรรมบทกลอนที่ควรได้รับการยกย่อง
เพราะแม่จิ๋งก็ชมคุณไม่ขาดปากว่าคุณแต่งกลอนได้ดีและไพเราะมาก ๆ และหลายต่อหลายคน
ดูคุณเป็นแบบอย่าง และอย่าลืมเด็กหลาย ๆ คนรวมทั้งผู้ใหญ่ด้วยที่ศึกษาผลงานคุณเป็นตัวอย่างก็เยอะ
แต่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ความสัทธาในตัวคุณมันเริ่มถอยลง และอยากบอกว่าเสียดายเหมือนกัน
ที่นักกลอนเก่งแบบคุณจะเสียภาพพจน์และเสียความสัทธาจากคนอื่น ๆ
ในเมื่อคุณยืนยันว่าคุณบริสุทธิ์โดยที่มีบางท่านที่คุณคิดว่าเค้าตัดสินการกระทำบางอย่างคือคุณ
ก็งานนี้มีให้คุณได้เคลียร์ตัวเองทำไมไม่คว้า หรือว่าไม่มีอะไรจะพูดหรืออธิบายเพราะอะไรเป็นอะไร
ต่างคนก็ต่างรู้อยู่แก่ใจ คุณรู้แต่คนอื่นไม่ได้รู้ด้วยหรอกนะคุณ ....
หน้าส่วนตัว
872
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทะเลใจ
