กว่าจะก่อร่างสร้างตัวเป็นบ้านใหญ่ กำลังใจที่ทุ่มให้ไว้เบื้องหน้า อีกกี่หยดล้านหยาดเหงื่อไหลออกมา กว่าจะท้าแรงลมไม่จมคืน กว่าจะมีพี่น้องปองดองกัน ความสัมพันที่นานวันกับยิ้มชื่น หยาดน้ำตาช่วยกันซับให้กลับคืน ความดาษดื่นบทกวีที่มีมา กำลังใจใดเล่าที่เฝ้าห่วง ใจทั้งปวงสอดประสานเห็นคุณค่า เมื่อยามทุกข์มีเพื่อนปลุกซับน้ำตา พร้อมไหล่บ่าโอบกอดยามร้อนรน มีทั้งพ่อมีทั้งแม่และพี่น้อง มาจับจองพื้นที่เพื่อหลบฝน ต่างประโคมความรักให้ยามทุกข์ทน เมื่อสุขล้นพากันยิ้มอิ่มหัวใจ แต่วันนี้พี่น้องหนีจากบ้าน เพื่อสำราญของบางคนที่ยิ่งใหญ่ ต่อจากนี้บ้านจะเป็นเช่นอย่างไร เมื่อต่างคนก็ต่างไปคนละทาง หากใครบางคนจะพูดว่าอยากไปก็ไปสิ สิทธิ์ของเธอ ใครจะห้ามได้ มันก็ใช่! แต่เหตุผลที่ไปพิจารณาหน่อยนะว่าเค้าไปกันเพราะอะไรกัน ไม่ใช่อยากมาเรียกร้อง แต่ไม่ไหวแล้ว ... ในเมื่อคุณ คุณ ก่อมาเองแล้วทำไมไม่เคลียร์ปัญหาให้มันจบ ๆ ถ้าหากจะบอกว่า กระทู้หน้าบ้านมันจะสร้างความแตกแยก แล้วไอ้ที่เกิดขึ้นมาเนี่ยเพราะอะไร ไม่ได้ว่านะเรื่องที่ลบกระทู้ แต่ทำไมไม่ให้เจ้าตัวมาชี้แจงเรื่องที่เกิดขึ้น รอหน่อยไม่ได้หรอคุณไม่กี่วันเอง เมื่อเค้าออกมาเคลียร์เรื่องจบคุณจะลบออก ก็ไม่มีใครว่า และอีกอย่างจะได้เคลียร์ทั้งตัวคุณและคนที่คุณไม่อยากเคลียร์ด้วยไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่ อย่างน้อย ๆ จะได้ไม่ว่าใครตัดสินใคร เคลียร์กันให้จบ ๆ ไป เป็นแบบนี้เมื่อไหร่เรื่องระหว่างคุณ กับคนที่เพื่อนคุณพาดพิงถึงจะจบ มันก็เป็นอยู่แบบนี้หรืออยากจะใช้คำว่า เหมือนคุณเป็นจำเลยไม่มีทนายแก้ต่าง .. ไปเรื่อย ๆ ก็นี่ไงคุณ มีโอกาสแล้วทำไมไม่รีบคว้าล่ะ อุตส่าห์ได้เป็นแขกพิเศษเชียวนะคุณ อะไรที่ข้องใจในเมื่อเคลียร์กันภายในไม่ได้ก็ออกมาเคลียร์กันจะ ๆ แบบนี้เลย โป่งใสดีว่าไม๊ แต่ขอเหอะ ให้เจ้าตัวเค้าเข้า login ได้ก็พอแล้ว อ่อ อย่าว่าอยากสอดรู้สอดเห็นนะ .... ไม่ได้อยากรู้ จะว่ารู้เห็นอะไรมาก็ไม่เชิงเพราะว่ามันไม่ใช่เรื่องของตัวเอง แต่ในเมื่อคนคนนึงที่เคยสนิทกับคุณมาก ๆ เคยไปเที่ยวด้วยกัน เป็นเพื่อนสนิทกัน อยู่ ๆ มาตัดความสัมพันธ์กับคุณแบบนี้ แถมลาบ้านกลอนอีกต่างหาก บอกตรง ๆ ว่าเสียดายคนดี ๆ นักกลอนฝีมือดี เพื่อนที่ดีกับทุกคน มิตรภาพที่อาบความจริงใจหายไปอีกหนึ่ง แต่คิดว่างานนี้คงไม่แค่หนึ่งล่ะมั้งคุณ เรื่องนี้มันอาจจะเป็นเรื่องเล็ก ๆ สำหรับคุณ แต่สภาพจิตใจของคนอื่น ๆ มันยิ่งใหญ่นะคุณ อ่อ แล้วอย่าว่าเพราะคนสนิทออกมา เปิดตัวลาบ้านกลอนแบบนี้ถึงได้ออกมาพูด ไม่ใช่หรอก เป็นเพราะว่าเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องทำให้เกิดเป็นเรื่องใหญ่มากว่า หากไม่มีการเริ่มมันก็จะไม่มีการต่อ .... เชื่อนะว่าหาเรื่องนี้คุณจบเรื่องนี้ด้วยความยุติธรรม คนที่ชื่นชมคุณและเห็นใจคุณจะมากกว่าที่เป็น คุณเองก็เป็นนักลอนที่โดยส่วนตัวแล้วเอมชื่นชมผลงาน เป็นคนแต่งกลอนได้สวยงาม เป็นบุคลากรทางด้านวรรณกรรมบทกลอนที่ควรได้รับการยกย่อง เพราะแม่จิ๋งก็ชมคุณไม่ขาดปากว่าคุณแต่งกลอนได้ดีและไพเราะมาก ๆ และหลายต่อหลายคน ดูคุณเป็นแบบอย่าง และอย่าลืมเด็กหลาย ๆ คนรวมทั้งผู้ใหญ่ด้วยที่ศึกษาผลงานคุณเป็นตัวอย่างก็เยอะ แต่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ความสัทธาในตัวคุณมันเริ่มถอยลง และอยากบอกว่าเสียดายเหมือนกัน ที่นักกลอนเก่งแบบคุณจะเสียภาพพจน์และเสียความสัทธาจากคนอื่น ๆ ในเมื่อคุณยืนยันว่าคุณบริสุทธิ์โดยที่มีบางท่านที่คุณคิดว่าเค้าตัดสินการกระทำบางอย่างคือคุณ ก็งานนี้มีให้คุณได้เคลียร์ตัวเองทำไมไม่คว้า หรือว่าไม่มีอะไรจะพูดหรืออธิบายเพราะอะไรเป็นอะไร ต่างคนก็ต่างรู้อยู่แก่ใจ คุณรู้แต่คนอื่นไม่ได้รู้ด้วยหรอกนะคุณ ....
ทะเลใจ 15 ต.ค. 2548 08:32 น. - ID 82402 
1012
12
0
15 ตุลาคม 2548 17:56 น. - comment id 526336
อืมมม ขนาดบอกว่าให้เงียบไว้ ยังมาต่อความยาวขนาดนี้ คงไม่ต้องคุยกันแล้วมัง หมดกันตู เวงกำ ไม่ต้องมาคุยละนะ ไม่เชื่อกัน ก็ตามใจ
15 ตุลาคม 2548 09:26 น. - comment id 527492
เป็นอะไรไปเอม ไหนว่าไม่ค่อยว่าง ค้างคาวคืนคอนไม่ได้ไปไหนเสียหน่อย เขาไม่ว่าง เราก็รู้ๆ เขาอยู่ใกล้เราเสมอด้วยการโทรหากัน ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ด้วยล่ะ เมื่อไหร่ เราก็ติดต่อกันได้ ไม่เข้าใจ เพิ่งมาถึงกรุงเทพฯ ด้วยความงุนงงอย่างยิ่ง เราเคยคุยกันแล้วนี่นา
15 ตุลาคม 2548 10:33 น. - comment id 527507
ไม่รู้ว่าผมจะเข้ามาผิดที่ผิดทางหรือเปล่า ผมก็ห่างหายไปนาน เพราะพึ่งย้ายที่ทำงานไหม่ เกิดอะไรขึ้นผมก็ไม่รู้ และไม่อยากจะรู้นะครับ .....แต่ไหนๆ ก็หลงเข้ามาแล้ว ก็ขอฝากไว้นิดนึงว่า ณ.ที่ใดที่เป็นชุมชนใหญ่ ณ.ที่นั่นย่อมต้องมีปัญหามากมาย ผมไม่รู้ว่าใครทำอะไรกันยังงัย แต่ผมคิดว่าทุกคนไม่เลยที่ใครจะไม่เคยทำอะไรผิด บางทีหากเราเป็นเขาและได้อยู่ใรสถานะการเช่นเขา เราก็อาจจะทำเช่นเขาก็เป็นได้ครับ ทะเลใจเคยเช้าไปให้กำลังใจผม และเป็นคนมีจิตใจงดงาม ผมคิดว่าสิ่งนี้จะทำให้คุณมีชีวิตที่งดงามต่อไปครับ อุปสรรคมันไม่ต่างกับถนนที่เป็นหลุมเป็นบ่อ ชีวิตจำเป็นต้องเดินไปข้างหน้า ผมเชื่อทะเลใจจะผ่านเรื่องร้ายๆ ไปได้ ขอเพียงนิ่งคิดสักแป้บนึง..
15 ตุลาคม 2548 10:38 น. - comment id 527510
เอ่านะ .... เอม ทุกสิ่งทุกอย่างก้อต้องผ่านไปอะไรไม่ดีก้อทิ้งไว้ เก็บไว้เฉพาะสิ่งดีดีนะ เชื่อว่าเวลาจะช่วยให้อะไรดีขึ้นแน่นอน
15 ตุลาคม 2548 11:08 น. - comment id 527523
สวัสดีค่ะ น้องเอม ทุกอย่างต้องมีการเปลี่ยนแปลงนะคะ น้องเอมอย่าคิดมากเลย...บางสิ่งบางอย่างยากจะเข้าใจ และคนทุกคน ต้องมีเหตุผล พี่มะกรูดเชื่ออย่างนั้นนะคะ.... ดูแลสุขภาพนะจ๊ะ คนดี
15 ตุลาคม 2548 11:39 น. - comment id 527549
อย่าอินให้มากนักเลยครับ กับอินเตอร์เนท มันเป็นแค่ภาพลวงตา ลวงใจ จริงๆนะ
15 ตุลาคม 2548 12:06 น. - comment id 527569
บ้าน..คือวิมานของเรา
15 ตุลาคม 2548 12:07 น. - comment id 527571
น้องเอม...ทุกอย่างเกิดขึ้น...ั้ตั้งอยู่..และดับไป...ปรับที่ใจเรา...อย่าให้ความไม่พอใจ...มาเป็นนายเรา...อย่าวิ่งตามกิเลสของคนอื่น...พี่เชื่อว่า..ทุกคนในไทยโพเอ็ม...เป็นคนที่ฉลาดและสามารถวิเคราะห์ได้ว่า..อะไรถูก..อะไรผิด..!!!...น้องเอม...ทำใจให้สบายนะจ๊ะ..ไม่ต้องคิดมาก...ยิ่งคิด..เรายิ่งทุกข์..กรรมใดที่ใครก่อไว้...กรรมนั้นย่อมตามสนองอย่างแน่นอน...พี่เชื่ออย่างนั้นนะคะ....สบายใจนะ..
15 ตุลาคม 2548 12:35 น. - comment id 527577
แม่จิ๋ง .. เอมบ่ได้เป็นอ่ะหยังหรอกค่ะแม่ .. กลับมาจากต่างจังหวัดเหนื่อย ๆ .. พักผ่อนเยอะ ๆ นะ เอมมีเรื่องอยากเล่าให้ฟังเยอะแยะไปหมด แถมมีอะไรดี ๆ ให้แม่อ่านและดูด้วย ... หุ หุ หุ ... เย็นนี้ถ้าหากว่าเอมไม่ติดอะไรและแม่ไม่หลับซะก่อน เราก็คงจะได้คุยกันกั๊บป๋ม .. อ่ะส่วนเรื่องพี่หนุ่ย .. คงเสียดายหลายอย่างอยากสร้างสรรค์ แต่หมดวันที่กล้าจะมาเห็น \"มิตรภาพตราบสิ้นใจ\" ไม่จำเป็น ขอกระเด็นจากจรบ้านกลอนไทย... เอมเห็นบทนี้ และ .. ขอขอบคุณเว็ปมาสเตอร์...และความกรุณาอย่าลบบทกลอนที่ผมตั้งใจขีดเขียน ออกนะครับเผื่อวันหนึ่งผมอาจเข้ามาอ่านเพื่อเติมเต็มในยามคิดถึงวันเก่าๆ ...โดยเฉพาะสมาชิกทุกๆคนที่อยู่ในทริประยอง...ผมขอขอบคุณอีกครั้งครับสำหรับสิ่งดีๆที่มีให้ กับผม...จากกบในกะลาครอบอย่างผมมาเป็นกบนอกกะลาแม้จะมีเวลาเพียงน้อยนิด... ประกอบกับการได้พูดคุยกันบ้างในตอนเช้า ... มันก็เลยเป็นกลอนอย่างที่แม่เห็นนั้นแหล่ะค่ะ เอมไปล่ะค่ะแม่ แม่จิ๋งรักษาสุขภาพด้วยนะคะ คิดถึงแม่จิ๋งมาก ๆ และเสมอค่ะ รักแม่จิ๋งที่สุดจ๊ะอ้าวเอ๋ ... คุณอัลมิตรา ไง๋ตอนเช้าตามหลังแม่จิ๋งมาติด ๆ ตอนนี้ไปไหนแล้วอ่ะคะ ... อ่ะ แต่ไม่เป็นไร คงแค่อยากจะแวะมาทักทายเฉย .. อ่ะคำถามของคุณเมื่อเช้าที่ให้ทะเลใจเปลี่ยนคำถามใหม่ ทะเลใจไม่เปลี่ยนคำถาม เพราะเท่าที่พูดมา ทะเลใจก็ไม่ได้ถามอะไรให้คุณต้องตอบซะหน่อย จิงไม๊คะ ไม่เชื่อกลับมาอ่านอีกก็ได้ เพียงอาจจะเป็นการตัดพ้อนิด ๆ เท่านั้นเองและ ทะเลใจรู้ว่าคุณก็แวะมาห้องนี้ของทะเลใจบ่อย ๆ เช่นกัน ก็ อ่ะให้
ในเมื่อโลกจินตนาการมีความสุขมากกว่าโลกความจริง ทะเลใจก็ขอให้คุณอยู่แบบมีความสุขนะคะ .. อื่มว่าจะให้
สักแก้วเผื่อจะเหนื่อยกับการเดินทางเข้าออกจากห้องของทะเลใจ แต่เพิ่งนึกได้ว่า .. คุณไม่ดื่มกาแฟ .. ก็เลยเปลี่ยนเป็น
แทนละกันนะจ๊ะ ... อื่ม ... อยากบอกอีกนิดนึง ... มองไปเห็นคอมเม้นท์ของคนข้างล่างแล้วก็ ... เออ ก็จริงแหะ .. เนอะคุณอัลมิตรา ...
... มะไหร่ฝนจะเลิกตกสักกะทีน้อ พระเจ้าช่วย ......
คุณฟ้าใส .... ก็เชื่อแล้วค่ะ ว่าเป็นภาพลวงตา และลวงใจ ส่วนอินท์ไม่อิน เอมก็อยากบอกว่า .. คุณก็คงได้อ่านมาพอสมควร .. อืม นึกอีกทีเอมอินท์หรอคะ .. แห่ะ แห่ะ ถ้างั้น มีใครสนใจให้เอมไปเล่นหนังม้างเปล่าอ่ะ .. ( บทคนรับใช้ ). ใช้ความอินท์ให้เป็นประโยชน์ต่อตัวเอง .. อิ อิ หาเงินซะเลย งง ไม๊ล่ะน้านน่ะ คนเรา ... หุ หุ หุ ... จ้า คุณฟ้าใส เอมเข้าใจก็เมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่ะค่ะว่ามันคือภาพลวงจริง ๆ ... มิตรภาพที่เคยมีมันพังบ้าง และยังคงที่บ้าง ก็นะ ถัวเฉลี่ย กันไปแล้วกันเนอะคุณ( เอ้าเขียนผิดก็ขออำไพ ผิดอยู่เรื่อยอ่ะเรา ) ก็เอาเป็นว่าขอบคุณจ๊ะ ที่แวะมาทักทาย จะจ่ายอะไรเป็นสิ่งตอบแทนดีนะ ติ๊กต๊อก ๆ ๆ ๆๆ ๆ .. อ่ะนึกออกแล้ว ..
15 ตุลาคม 2548 12:37 น. - comment id 527578
คลื่นลูกเก่า เคยเข้าทบซบทรายหาด ณ ทางลาดสีทองของความฝัน ซึมลงทรายซาบซึ้งรำพึงรำพัน ไม่อยากหันเหหายจากทรายเลย คลื่นลูกใหม่ใหญ่กว่าเข้ามาแนบ เป็นรูปแบบรูปใหม่ได้เปิดเผย ถึงคราวผลัดศรัทธามารำเพย จึงกล่าวเอ่ยคำลา ณ แดนทราย เป็นธรรมดาของชุมชนอินเตอร์เน็ตค่ะ ... คนใหม่เข้ามา คนเก่าจากไป หมุนเวียนเวียนหมุน เดี๋ยวทุกสิ่งก็ผ่านไป ทุกสิ่งก็เปลี่ยนแปลง เป็นการจัดระเบียบ เป็นกลไกธรรมชาติ เราแสวงหาสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา ถ้า ณ ที่ใดที่หนึ่งมันไม่ใช่ เราก็ยังมีที่ใหม่ๆ ที่เราจะเข้าไป โลกนี้กว้างใหญ่เสมอ ... ยืนหยัดไว้ที่ตัวเอง ที่ที่เราจะเลือกอยู่ หรือ เลือกไป อยู่แล้วสบายใจ มีความสุข ก็อยู่ต่อ อยู่แล้วไม่สบายใจ ไม่มีความสุข ก็ผละจากไปซะ ตัวเราเองที่จะเลือกให้กับตัวเอง ไม่ได้ผูกติดกับใครเลย นอกจากเราเอาใจเราไปผูกติดกับสิ่งนั้นเอง ช่างทุกข์เหลือเกินนะ ... การที่เราอยู่ในสังคมหนึ่งนานๆ จะเกิดความเป็นเจ้าของขึ้นมา อยากให้เป็นเช่นนั้นเช่นนี้ อยากยึดครอง อยากให้เป็นไป \"ความรัก\" นี่ช่างเป็นพันธนาการอันหนักหน่วง กลับมาหาตัวเองอีกสักครั้ง ... ทบทวนครวญใคร่ไตร่ตรอง รักษาตนไว้ให้ดี .... ด้วยมิตรภาพค่ะ : )
15 ตุลาคม 2548 12:57 น. - comment id 527586
เจ้จ๋อจ๋า .... แล้วหนูจะใช้บ้านพี่เป็นวิมานได้เปล่า ติดใจน้องสาวเจ้อ่ะ อิอิ ...
15 ตุลาคม 2548 13:25 น. - comment id 527599
พี่กานต์ไม่รู้จะบอกอย่างไรดีนะคะ สำหรับพี่บ้านคือที่ที่น่าอยู่เสมอ เมื่อบ้านหลังโตไม่น่าอยู่สำหรับเรา เราก็ถอยห่างออกมาเงียบๆ ปล่อยให้คนที่ปรารถนาอยู่บ้านหลังนั้นอยู่ไป แต่สำหรับความผูกพันกับคนในบ้าน ยังอยู่ในใจเสมอ.......
15 ตุลาคม 2548 13:25 น. - comment id 527600
มองอะไรให้มอง 360 องศา น้องมองกี่องศาแล้ว ?? ความขัดแย้งครั้งนี้ มีผู้เกี่ยวข้องจริง ๆ ไม่กี่คนหรอก น้องไม่เกี่ยวอะไรโดยตรง ก็อย่าเอาตัวเข้ามายุ่งเลย อย่างไรเสีย คนที่น้องกำลังต่อว่าอยู่ก็เป็นผู้ใหญ่กว่าน้องหลายปี ระหว่างเธอและคนที่ประกาศลาบ้านกลอนไทย มีเรื่องขัดแย้งอะไรกัน ต่อให้น้องสนิทกับพี่เขายังไง ก็ยังเป็นแค่คนนอก ไม่มีสิทธิ์ก้าวก่าย พี่ไม่ขอล็อกอิน ไม่ขอเปิดเผยตัวว่าเป็นใคร เพราะไม่มีอิทธิพลอะไรมากพอให้น้องเชื่อถือคำพูด ขนาดคนที่น้องเอ่ยปากเรียก\" แม่ \" น้องยังไม่เชื่อฟังเลย แค่อยากออกมาเตือนเท่านั้น ยังเด็กนัก อย่าทำอะไรเป็นการ ก้าวร้าว คนที่โตกว่า น้องเองก็ถือว่ามีความคิดเป็นของตัวเอง ถ้าสำหรับผู้มีวุฒิภาวะทางอารมณ์มากพอเขาเรียกว่า มีจุดยืน แต่สำหรับผู้ที่ยังมีวุฒิภาวะน้อย เขาเรียกว่า ดื้อ เพราะฉะนั้น คนอื่น ๆ เขาก็มีความคิดเป็นของตัวเองเช่นกัน เคารพสิทธิส่วนบุคคล เคารพการตัดสินใจของผู้อื่นด้วย เพราะสิ่งที่น้องกำลังทำอยู่ มันก้าวก่ายเขา และไม่มีเหตุผลอะไรที่น้องออกมาต่อว่าเขาแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องของตัวเลยสักนิด รักใครชอบใครก็ปลอบใจกัน เป็นเรื่องสมควร แต่ถ้าเกลียดใครแล้วมาต่อว่าเขาผ่านที่สาธารณะแบบนี้ ไม่สมควร ประจานตัวเองเปล่าๆ ด้วยที่มีความคิดแบบเด็กๆ หาเงินเลี้ยงตัวเองได้ ไม่ใช่ว่าเป็นผู้ใหญ่แล้วหรอกนะ หวังดี จึงเตือน ผ้าขาวอย่างน้อง ยังโดนสาดสีไม่ทั่วผืน และยังไม่ฝังลึกเข้าเนื้อผ้า พี่เชื่อว่ายังพอซักออก ในส่วนกรณีพิพาท กลอนที่ต้องลบทิ้ง ความคิดเห็นที่ต้องตัดออก สมควรแล้วที่จะกระทำ เพราะมันสร้างความเสื่อมเสียให้กับเว็บและสมาชิกคนอื่น ๆ บ้าน...ที่น้องเรียก มันสกปรก บ้าน...ที่น้องเรียก มันเหม็น จะปล่อยไว้ให้ประจานคนที่อาศัยอยู่ในบ้านทำไม ลบทิ้งดีแล้ว เรื่องที่เขาจะเคลียร์กัน มันไม่ใช่อยู่ที่ตัวอักษรที่โดนลบไปหรอก ไม่ได้เข้าข้างใครนะ ลองน้องมาเป็นเธอ โดนเอาเรื่องราวส่วนตัว (ที่จริงหรือไม่จริงก็ไม่รู้) ไปบอกต่อๆ กันไป (แถวบ้านเรียกว่า นินทา) น้องจะโกรธไหม ?? น้องเองก็คงได้ฟังเรื่องราวมาเยอะ ลองใช้วิจารณญาณคิดดูสักหน่อย คำพูดกล่าวหา ใส่ร้ายป้ายสีคนอื่นน่ะ มันหลุดออกมาจากปากคนที่เป็นผู้ใหญ่ สมควรแล้วหรือที่น้องจะนับถือและเข้าข้างอย่างลำเอียง โดยไม่มองความทุกข์ของคนอื่นเลย เพียงเพราะว่าคนที่พูดนั้นเป็นคนที่น้องชอบและพอใจ (เพราะยังไม่ได้โดนกับตัว หรืออาจโดนแล้วแต่ไม่รู้ตัวเท่านั้น) พูดมายาวแล้ว....เหนื่อย สงสัยจะเสียแรงพิมพ์เปล่าๆ ทิ้งท้ายว่า มองอะไรให้มองหลายๆ มุม ถ้าเป็นวงกลมก็ให้มองให้ครบ 360 องศา ถ้ารักจะเป็นกลาง 2 ข้างของตาชั่งต้องเท่ากัน แต่ถ้าใจเอนเอียงไปฝั่งใดฝั่งนึงแล้ว ก็อยู่เฉยๆ เคลื่อนไหวมาก ของที่ใส่ชั่งมันจะหกเอา ในเมื่อเปลี่ยนความคิดน้องไม่ได้แล้ว พี่ก็ทำได้แค่ตักเตือนเท่านั้น
15 ตุลาคม 2548 16:10 น. - comment id 527638
คุณพี่คนหนึ่งคะ ขอบคุณที่มาอบรม \"ลูกสาว\"ให้ค่ะ มีอะไร คงไปขอคุยกับลูกหลังไมค์นะคะ เอมเรียกเราว่าแม่ คุณหมายถึงแม่คนนี้หรือเปล่าคะ ก็ยอมรับว่า ไม่ค่อยมีเวลาคุยกับเอม เอมอาจเป็นเด็กดื้อ แต่ก็เชื่อฟังในหลายเรื่องแต่บางเรื่อง เอมก็มีอิสระจะทำอะไรก็ได้ที่สมควร แต่ถ้าไม่สมควร ก็เชื่อว่าเอมจะกล้ายอมรับ บางครั้งเอมก็ไม่สามารถมาหารือได้ เพราะแม่มันยุ่ง ไม่อยากให้เกิดอะไรมากไปกว่านี้นะคะ จบเถอะค่ะ เอม แล้วคุยกัน ลูก
15 ตุลาคม 2548 16:31 น. - comment id 527643
ไม่ต้องตอบอะไรแล้วนะลูก คุยกับแม่หลังไมค์ เป็นห่วงเสมอ
15 ตุลาคม 2548 16:35 น. - comment id 527645
พี่กานต์ .. ไม่ว่าจะยังไงเอมก็รักพี่กานต์เสมอค่ะ ...
15 ตุลาคม 2548 22:25 น. - comment id 527731
น้องเอมคนดี..
16 ตุลาคม 2548 09:32 น. - comment id 527828
เอม จ๋า...ใจเย็นๆเนอะ เจลก็ไม่รู้อะไรมากมายหรอก แต่ว่า...อยากให้เอม นิ่งเสียตำลึงทอง...กลับบ้านเราเต๊อะ มีโอกาสคงได้กลับไป อยากไปเที่ยวทุ่งทานตะวันเหมือนกัน แต่ว่าไม่ค่อยรู้อะดิ ว่าไปยังไงได้บ้างเพราะ จากถิ่นฐานมานานแล้ว คงเป็นไกด์ให้ นู๋เอมไม่ได้ คงต้องเป็นเอมแล้วล่ะที่จะพาเจลเที่ยว
17 ตุลาคม 2548 12:02 น. - comment id 528217
แม่จิ๋งจ๋า ... ใจเย็น ๆ ดูเวลาโพสท์อ่ะค่ะแม่ ... เอมเห็นแค่ตอน 16.10 อ่ะ .. พอโพสท์ก็ออกจาบ้านเลยมะได้มาดูอ่ะ .. แม่อ่ะ อย่างอนจิคะ ... เวลาเราห่างกันแค่ 4 นาทีเองนะ .. เอมไม่พิมพ์เร็วขนาดน้านง่ะ .. พี่ดอกแก้วเจ้าขา ... จ๊ะ .. เอมจะปลูกไว้เยอะ ๆ ๆๆ .. ขอบคุณค่ะ .. ขอบคุณมาก ๆ ๆ ๆ ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
