13 สิงหาคม 2547 17:20 น.

>ไม่อาจขอให้เธอเปลี่ยนใจ

นิติ

ไม่อาจขอให้เธอเปลี่ยนใจ
แต่ก็ปรามใจเหงาๆไม่อยู่
เฝ้าถามและคิดถึงทุกฤดู
หนาวลม เจ้าฝนชู้ ไม่รู้เลือน

ไม่อาจขอให้เธอเปลี่ยนใจ
แต่จงโปรดเข้าใจแชเชือน
ช่วยให้ร้อนฤดูมาเยือน
มาเป็นเพื่อน-ห่อหุ้มใจ

ไม่อาจขอให้เธอเปลี่ยนใจ
เพียงขอให้ทบทวนรักใหม่
ทั้งที่รู้ว่าไม่เหลืออะไร
แต่ยังยื้อไว้ เพราะรักเธอ

อยาก-ขอให้ไม่ต้องเปลี่ยนใจ(ก็ได้)
ถ้าไม่คิดถึงหัวจิตหัวใจเพ้อ
คงทรมานนอนละเมอ
ใจคนเซ่อคงเหม่อลอย

956

love

comment

13 สิงหาคม 2547 13:18 น.

รื้อฟื้นใจ

นิติ

อะไรหนอก่อเกิดและเลยเถิด
อะไรเกิด?อะไรดับ?สับสน
อะไรมี?อะไรไม่มี?ตัวตน
วกวนอลเวงละเลงจร

ไหวไปไล่ล่าสัจธรรม
ในรอยย่ำคืนวันร้าวรอน
กับรอยเท้าเรา-ครั้งเก่าก่อน
ทั้งใจอ่อนใจแข็งแสดงไป

อะไร อะไร ไหวล่อง
ทุกหับห้องครรลองไหว
เจ็บ ช้ำ กรรม บุญ และอุ่นไอ
ปวดกายใจเยือนประจำทุกค่ำคืน

อะไรหนอก่อเกิดและเลิศหล้า
จงแล่นมาพาพบรบตื่น
เบิกบานแจ่มใสไหลลื่น
ใจเป็นอื่น จงกลับคืนฟื้นใจตัวฯ

803

love

comment

9 สิงหาคม 2547 13:20 น.

รกร้าง

นิติ

ล้ำเข้าไปไกลพึลึก 
กลางดึกมืดดำเสียงร่ำร้อง 
ล้ำเข้าไปใกล้วงจร 
มหานครรกร้างกว้างไร้วิญญา 

ลึกเข้าไปในชีวิต 
ถากติดวิกฤตศรัทธา 
มุดลงช่องแคบแห่งเวหา 
โผล่ในมายาสังคม 

ล้ำลึกฤาลึกล้ำ 
ชั่วช้ำระกำบ่ม 
ช่วงภพสยบอารมณ์ 
เป็นวงกลมแห่งวงวาร 

ดึก ดึก ระทึก เฉือน 
มารุกเรือนเป็นเพื่อนผ่าน 
มิรู้รุ่ง ไม่รู้สาง ไปทุกด้าน 
ประหัสประหารวิถีชนฯ

763

love

comment

6 สิงหาคม 2547 14:51 น.

...กลับช้าหน่อยนะ

นิติ

เมฆฝนก็โปรยปราย...
      ลมย้ายคล้ายพายุ
          แผ่นฟ้ามีรอยรั่วรอยรุ
มีประจุ ประกาย สายฟ้าไฟ
  
   อื่นใดใครล่วงรู้
ยืนอยู่ข้างถนนใหญ่
สิบสองเลน-รอสัญญาณไฟ
      แลนไปทุกทิศทาง

    ฝนตก ฝนทักทาย
      เยี่ยมผิวกาย ระบายบาง
  ฉ่ำฟ้า ไปทุกก้าวย่าง
หนทางลางเลือนลอย

  เมฆฝนก็โปรยปราย
มืดขยายลายใหญ่น้อย
    เปียกปอนคนยืนคอย
 รถเมล์ค่อยเขยื้อนไป...หวังไว้ไม่ถึงบ้านค่ำเกินไป

940

love

comment

5 สิงหาคม 2547 10:32 น.