15 กรกฎาคม 2547 11:15 น.
				
												
				
								นิติ
		
					
				
 นิราศกรุงเทพฯ 01 
เช้าใสของวันสด 
ดูงามงดให้คดคู้ 
แม้นเสียงรถดั่งธนู 
อาการอู้ยังชูชัน 
วันจันทร์เริ่มร่าง 
หลังหยุดร้างมาสองวัน 
ตื่นสายเป็นรางวัล 
เสาร์-อาทิตย์นั้นยังติดใจ 
ระเรื่อรื่นคลื่นสังคม 
โหมฮึกห่มกายเร็วไว 
ด้วยฝุ่นละอองเจือควันไฟ 
แห่งจักรกลใหญ่ในเมืองกรุง 
				
			 
			
				13 กรกฎาคม 2547 11:06 น.
				
												
				
								นิติ
		
					
				
ทุกข์ใจอันใด 
เศร้าไปด้วยหรือ 
ช้ำใจอะไรคือ 
หนังสือ...เธอท่องจำ 
ทุกข์ใจอันใด 
จิตใจเฉาซ้ำ 
ใครหนอเฝ้าทำ 
เธอช้ำ...คนดี 
คำพูดไม่รื่นหู 
ฟังดูไม่ดิไม่ดี 
เพียงหวังทุกที 
ใครคนนี้...มีแรงใจ 
ถึงใครของใคร 
ใจใครใคร่ถามไถ่ 
สบายหรืออย่างไร 
จงสดใส...คนดี 
				
			 
			
				9 กรกฎาคม 2547 10:58 น.
				
												
				
								นิติ
		
					
				
เย็นย่ำยามแล้งแห่งมหานคร 
ฟ้าอมรมืดมิดวิกฤตแฝง 
หมู่วิหกนกน้อยพลอยสิ้นแรง 
มิบินแว่งแทงทะลุม่านฟ้ามา 
เงาตึกรึกรกทาบทาเงามนุษย์ 
แสงนีออนดุจแสงตะวันส่องหล้า 
พาหนะระรถรานรังยังรุกรา 
และข้าฯคอยรถราอยู่ข้างทาง 
เหรียญห้าข้าฯกำแน่น 
อัตคัดขัดสน-จนย่าง 
เยี่ยมเยือนเป็นโรคทรัพย์จาง 
จึงอยู่อย่าง ลกลก ลนลน 
อยู่จนจน อย่างคนอดยาก 
เรียนรู้รส รู้งก รู้ตัวตน 
เรียนรู้กลลวงรู้ทันคน 
เหรียญห้ามน วันนี้จน พรุ่งจนฯ