23 มีนาคม 2546 12:05 น.
นิติ
เอ่ยคำเฉยเฉยเผยกับลม
ยิ้มหยาบผสมสุขและเศร้า
ริมทางสายเดิมวันเก่า เก่า
วันเมฆเบายิ่งเหงาจับใจ
หยาด แย้ม ยิ้มพลางหัวเราะ
แต่เหมือนเซาะใจหม่นไหม้
ยืนหัวเราะทั้งน้ำตาดั่งบ้าใบ้
ยืนร้องไห้ด้วยรอยยิ้มสุขโศก
ฉันเหงาจับใจแต่ใจเป็นสุข
คราวอยากหยุดแต่ใจจะเดินสุดโลก
บางอยากเงียบกลับตะโกนดังเหวกโหวก
บางเหงื่อโชกกลับโบกบินแทนเงียบงัน
กล่อมฉันให้หลับระงับสับสน
ดึงฉันจากโคลนตมกลลวงสวรรค์
ยืนท้านรกที่คอยโรมรัน
แยกความฝันกับความจริงให้ฉันที.
17 มีนาคม 2546 03:13 น.
นิติ
คิดถึงแล้วลมแผ่วช่วยพัดไปให้ถึง
ตามวจีหนึ่งรำพึงครวญชวนหา
เมื่อคิดถึงอยากให้ถึงจึงภาวนา
โปรดรับรู้ว่าคิดถึงติดตรึงใจ
มิกระวีกระวาดบังอาจปฏิเสธ
ฤาวิเวกหลีกหนีคำนึงถึงใจใฝ่
รู้ว่าคิดถึงจะดื้อดึงหน้าบึ้งใบ้
ดั่งท่อนไม้ไหลทวนน้ำวน..ทำไม
ฉันคิดถึงเธอต้องเผลอให้แบ่งรับ
อยากให้ขยับกลับคิดถึงห่วงใย
ผู้ให้อยากให้ผู้รับอยากรับไว้
ให้ความไกลเป็นความใกล้ทันควัน
รับความคิดถึงไว้เต็มอ้อมอก
มอบความคิดถึงคืนชกโศกศัลย์
กระจัดกระจายเศร้ารบเร้ากัน
คิดถึงฉัน คิดถึงเธอ คิดถึงกัน
16 มีนาคม 2546 03:25 น.
นิติ
ไม่รู้เท่าใจรู้
ไม่อยู่แต่ใจเห็น
ห่างหายใจจำเป็น
ลำเค็ญใจระอา
ฉันมาด้วยใจรัก
ใช่ยศศักดิ์ศักดินา
ฤาคำชมเสน่ห์หา
ปิดตาชี้นำทาง
ไม่อิ่มรสจึงหารส
กลกลอนบทพจน์สร้าง
อิ่มรสอิ่มคำพยางค์
เหมือนจัดวางข้าวปลา
ฉันมา ณ ที่เก่า
คนเฝ้าเวียนเปลี่ยนหน้า
ตามสะดวกช่วงเวลา
ตามศรัทธาของเรา
ขอเนาในใจคนใหม่
แน่นในใจคนเก่า
อบอุ่นมิหงอยเหงา
เป็นเงากันและกัน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนิติ
หน้าส่วนตัว
1107
