27 กรกฎาคม 2545 22:55 น.
ภีม
คือกิเลสและกรรมนำวิบาก
ที่แสนยากจะหลุดหยุดสงสัย
เป็นวงจรไตรวัฏฏ์สัตว์ทั่วไป
เที่ยวหลงใหลเกิดก่อต่อวิญญาณ์
ไม่มีจุดเริ่มต้นให้ค้นพบ
ไม่รู้จบเหตุใดไม่กังขา
วิ่งไปตามแนวทางแห่งมรรคา
ปล่อยเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนผันไป
สิ่งที่เริ่มคือจบพบครั้งแรก
แต่ก็แปลกไม่พบจบตรงไหน
สิ่งที่เท็จคือจริงเกินสิ่งใด
สิ่งที่จริงเหตุใดกลับไม่จริง
เพราะใจแคบมืดมนจนไม่เห็น
ปัญญาเร้นอ่อนเยาว์เขลาอย่างยิ่ง
จึงไร้ฐานชีวิตคิดพึ่งพิง
หันเข้าไปแอบอิงอวิชชา
เที่ยววนเวียนต่อไปไม่รู้จบ
ไม่มีวันสยบจบปัญหา
เพราะชีวิตมืดบอดยอดนัยน์ตา
คือปัญญามองเห็น เช่นนั้นเอง
แต่ละตนจึงต่างเข้าทางวน
ปุถุชชนย่อมถูกทุกข์ข่มเหง
เพราะดวงจิตมืดมัวไม่กลัวเกรง
ไม่รีบเร่งให้ลุผลพ้นวงจรฯ
23 กรกฎาคม 2545 17:28 น.
ภีม
อาจจะแปลกแตกต่างทางที่มา
คนละฟากแผ่นฟ้าถิ่นอาศัย
มิเคยคิดนิดเดียวเฉลียวใจ
ว่าวันหนึ่งต้องพึงใจอยู่ใกล้กัน
อำนาจใดไหนเล่าเฝ้าสงสัย
บันดาลให้วันนี้มีเธอฉัน
ให้เราสองต้องจิตชิดใกล้กัน
หรืออำนาจแห่งสวรรค์บันดาลมา
บ่วงสัมพันธ์คล้องเกี่ยวเหนี่ยวดวงใจ
ก่อเป็นความห่วงใยอาลัยหา
เชื่อมต่อกันและกันพันธนา
จิตตรึงตราสุดซึ้งเพียงหนึ่งเดียว
นั่นคือรักยืนยงดำรงค่า
เป็นยิ่งกว่าเกลียวเชือกผูกแน่นเหนียว
คืออำนาจหลอมใจให้กลมเกลียว
เป็นหนึ่งเดียวหนึ่งใจในสองคนฯ
หน้าส่วนตัว
2028
