29 พฤศจิกายน 2545 13:03 น.
รุ้งสวรรค์
ในยามเย็นของหัวใจ
มีหนึ่งสายใยเชื่อมเราสอง
มีเพียงฟ้าที่เปิดตามอง
ไม่มีความเศร้าหมองใดมากลั้นกลาง
เช่นในเวลาเย็นวันนี้
วันที่ไม่มีสิ่งใดมากั้นขวาง
มีเพียงแสงตะวันมากั้นกลาง
ฉายสาดลงเป็นทางระหว่างเรา
ความรู้สึกนี้จะจดจำได้เสมอ
ขอเพียงได้เจอสายลมพลิ้วมาเบาเบา
ก็จะนึกถึงวันนี้ที่สองเรา
ได้อยู่ระหว่างใต้แสงตะวัน
ความเย็นของสายลม
ผสมกับความอบอุ่นของไอตะวัน
ก็บังเกิดเป็นภาพฝัน
บังเกิดเห็นวันที่สองเราจับมือกัน..ใต้แสงตะวัน
27 พฤศจิกายน 2545 13:05 น.
รุ้งสวรรค์
ได้ยินมามากเรื่องความรัก
บางคนว่าความรักทำให้ปวดร้าว
บางคนว่ามีรักทำให้สุขสดใส
แต่ฉันว่าอาจจะอยู่ที่ใจของแต่ละคน
ได้เห็นบางคนมีความสุข
บางคนก็ทุกข์ร้องไห้ฟูมฟายล้น
บางคนเหมือนจะขาดใจในบัดดล
บางคนสุขล้นสดใสได้ทุกวัน
ได้รับรู้แล้วรักมีสองทาง
มีสุขบ้างทุกข์บ้างปะปนกัน
แต่หากยอมทำใจยอมรับมัน
ความรักก็คือความสัมพันธ์ของสองคน
ได้สัมผัสมาแล้วถึงรสรัก
แต่ตัวเองก็มักจะผิดหวัง
แต่ความรักในใจมิได้พัง
เหมือนจะหวังให้รักได้กลับคืน
ได้ยินได้เห็นได้รับรู้ได้สัมผัส
ความรักมักผูกมัดให้หวงแหนอยู่เสมอ
เหมือนอย่างที่ฉันกำลังหวงแหนเธอ
เมื่อฉันเจอเธอพูด..คุย.เดิน..เคียงข้างใคร
อยากปล่อยใจให้เป็นไปตามลิขิต
ปล่อยชีวิตดำเนินตามทางฝัน
เหมือนว่าวันนี้พรุ่งนี้และวันวาน
มีความสุขหวานชื่นรื่นในใจ
26 พฤศจิกายน 2545 20:35 น.
รุ้งสวรรค์
เธอรู้ไหม...
ว่าในใจฉันมีอะไร..ซ่อนอยู่
อยากให้เธอได้รับรู้
เรื่องในใจที่ยอมเก็บไว้
และที่ฉันไม่เคยได้บอกใคร
ว่า..เธอคือคนที่ฉันเฝ้าฝัน
ว่าคงได้เจออยากจะเจออยู่ทุกคืนวัน
ให้ชีวิตฉันได้มีความหมาย
ว่า..เธอคือคนที่ทำให้โลกของฉันสดใส
ทำให้ทางของฉันเปลี่ยนจากเลวร้าย
ได้ฟื้นและยืนได้ต่อไป....
.....ขอมอบความรักนี้ให้กับคนดี
บอกอย่างนี้เธอคงไม่ต้องถาม
อยากให้เธอนั้นได้แต่สิ่งสวยงาม
ควรคู่ความรักของเธอ...และนี่คือสิ่งเดียวที่ฉันต้องการ
และเธอคงรู้แล้ว
ว่าสิ่งที่ฉันมีให้เธอนั้น..คือความรักที่เที่ยงแท้
แต่อยากจะถาม..ว่าความรักที่เธอมีอยู่
จะเหมือน..รักของฉันบ้างไหม
เพราะเธอคือคนที่ฉันเฝ้าฝันว่าคงได้เจอ
อยากจะเจออยู่ทุกคืนวัน
ให้ชีวิตได้มีความหมาย
และเธอคือคนที่ทำให้โลกของฉันสดใส
ทำให้ทางของฉันเปลี่ยนจากเลวร้าย
ได้ฟื้นและยืนได้ต่อไป...
รักเธอนะ...ฉันรักเธอ
26 พฤศจิกายน 2545 13:22 น.
รุ้งสวรรค์
วารีไหล..เย็นยะเยือก
มองดูเปลือกหอยลายสีสัน
มองดูปลาน้อยว่ายเวียนกัน
สายน้ำสายสัมพันธ์ไม่เคยจาง
เวลาไหล..คล้ายวารี
จากจรรีไม่ปล่อยวาง
น้ำตาเริ่มไหลเป็นทาง
เหมือนหนึ่งว่าจะไม่กลับมา
หยดหนึ่งสายน้ำตา
เหมือนหนึ่งว่าจะหยุดไหล
เพียงไม่นานที่เธอจากไป
มันก็ไหลออกจากตา
เวลาและวารีไม่คอยใคร
แต่หัวใจของฉันยังคอยเธอ
เหมือนหนึ่งว่าจะมีสักวัน
เพียงเพื่อความสัมพันธ์จะ..กลับคืน
อย่าจากฉันไปเหมือนวารี
อย่าปล่อยให้ฉันอยู่ตรงนี้กับเวลา
เพียงเพื่อความทรงจำอันมีค่า
เพียงเพื่อรอเวลาและวารี..ที่ไหลไป
25 พฤศจิกายน 2545 12:58 น.
รุ้งสวรรค์
ฟ้าคืนนี้ช่างดูสดใส
สายลมพาพัดใจให้คิดถึง
คนฝั่งฟ้าหนึ่งที่คอยคำนึง
ที่ตัวฉันคอยคิดถึงเสมอ
แสงดาวระยิบระยับ
ใช้มือคว้าจับไว้ให้เธอ
แต่ความจริงที่ฉันได้พบเจอ
มีเพียงอากาศที่แสนเย็น
ฟ้าคืนนี้มีแสงดาวไหว
เหมือนในหัวใจฉันที่มีเธอ
สายลมพัดพาความรักจากใจ
ฝากส่งไปให้เธอคนดี
นอนหรือยังนะคนฝั่งฟ้าไกล
คนทางนี้ฝากดาวไปบอกว่าห่วงหา
อย่าปล่อยให้คนทางนี้เสียเวลา
ไม่เชื่อถามดาวก็ได้ว่า..ใครรักคุณ
ท้องฟ้า..สายลมและแสงดาว
สุกสกาวระยิบระยับขึ้นในใจ
เสมือนว่าต่อแต่นี้ไป
ฉันไม่อยู่เพียงหนึ่งซึ่งเดียวดาย
ฉันทำทุกสิ่งเพื่อเพียงสิ่งเดียว
ฉันทำหลายอย่างเพื่อเพียงอย่างเดียว
และทุกทุกอย่างที่ฉันทำไป
ฉันทำเพื่อเธอเพียงคนเดียว
หลับฝันดีนะครับ
ห่มผ้าด้วยในคืนที่หนาวเพียงนี้
รักเธอนะคนดี..
ฉันรักเธอ...
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟรุ้งสวรรค์
781
