19 มีนาคม 2551 00:04 น.

รักที่ไม่เคยมี

สายน้ำสีเงิน

     เมื่อเส้นทาง   ที่ปล่าวเปลี่ยว   ดำเนินไป
ก็คงจะ   ไม่มีใคร   ได้เห็นค่า
เมื่อสุดท้าย   คำที่มี   คือการจากลา
ก็ต้องรับรู้ว่า   มันจะจบ   ลงเช่นไร 
     หากรัก   ที่มี   คือความว่างปล่าว
สุดแสนเศร้า   หรือไรเล่า   จะบอกให้
เมื่อรักที่   ไม่เคยมี   กลับต้องหายไป
จะเหลือ   สิ่งใดไว้   ให้อาวรณ์
     หากเป็นดั่ง   นกที่   เกาะขอนไม้
รอวันใด   ที่จะบิน   ไปกาลก่อน
แต่กลับเฝ้ารอ   หาบางอย่าง   ที่เว้าวอน
กลับรานรอน   ฤทธิ์ที่มี   ให้หายไป
     สุดแสนเศร้า   เศร้าสร้อย   คอยหา
สุดแสนล้า   บ้าบิ่น   สิ้นไฉน
สุดแสนสิ้น   โศกสัญ   จะบรรลัย   
สุดแสนใจ   ใยรัก   ไม่กลับคืน  				
13 มีนาคม 2551 01:40 น.

ฉันเชื่อ ในสิ่งที่ฉันทำ

สายน้ำสีเงิน

     หากจะนับ   จับเวลา   ณ วันนี้
หากจะมี   กี่ทรงจำ   ที่ขำไข
หากจะพบ   สบโอกาส   พลาดเท่าใด
หากจะได้   กลายเป็นทุกข์   สุขก็ทน
     จากอดีต   ที่ผิดพลาด   ขาดที่พึ่ง
จากคำนึง   ถึงคนไกล   ไร้เหตุผล
จากเรื่องเก่า   เล่าตำนาน   ผ่านเกมกล
จากกมล   ดลดวงจิต   ติดอำไพ
     กับการกรรม ธรรมฤทธิ์ ศิษย์พระพุทธ
กับประยุทธ   สุดอำนาจ   พลาดพลั้งไห้
กับดีชั่ว   ระรัวกลอง   ก้องกันไกล
กับอำนาจ   สาดจิตใจ   ให้มืดมน
     พบเสาหลัก   ปักชีวิต   ติดเรือนร่าง
พบแนวทาง   วางว่างเว้น   เป็นผ่านผล
พบอุปสรรค   กักกางกั้น   ปั่นทางคน
พบตัวตน   ปนปรับเปลี่ยน  เวียนวนไป
     แม้การงาน   ฐานชีวิต   ติดอำนาจ
แม้สิ่งคาด   พลาดจุดหมาย   วายสิ้นไส้
แม้ชีพจร   กร่อนกำลัง   พังจิตใจ
แม้ตัวไป   ใจยึดติด   ผิดวิมาณ
     แต่ฉันเชื่อ   ในสิ่ง   ที่ฉันทำ
ว่าจะนำ   สู่จุดหมาย   มหาศาล
ว่าจะพา   ตัวของข้า   จะทัดทาน
จะผันผ่าน   ทานทุกข์   สุขนิรันดร์
				
10 มีนาคม 2551 02:09 น.

เหงา ทุกที ที่อยู่คนเดียว

สายน้ำสีเงิน

 เหงา ทุกที ที่อยู่คนเดียว 
ไม่มีใครเหลียว กันบ้าง 
แสนปล่าวเปลี่ยว อ้างว้าง 
บนทางที่แสนทุกข์ทน 

ขอเพียง แค่แรงใจ 
ที่จะมี ให้กัน สักหน 
เพื่อหัวใจ จะไม่ ทุกข์ทน 
เพื่อผจญ ทุกข์ที่ต้องทน ต่อไป 				
1 มีนาคม 2551 15:26 น.

ฉันกลัวหัวใจตัวเอง

สายน้ำสีเงิน

      วันเวลา...เปลิ่ยนผ่าน...นานนานเข้า
ความรู้สึก...ลึกรุมเร้า....เข้ามาหา
รู้สึกแปลก...แปลบเข้าไป...ในอุรา
วันนี้หนา...รู้อะไร...กับตัวเธอ
     แค่เธอคุย...เธอทัก...ฉันดีใจ
เธอโอบไหล่...กอดคอ...ฉันเขินเก้อ
เธอสบตา...และยิ้มให้...ฉันกลับเพ้อ
ฉันละเมอ...ถึงเธอ...อยู่ทุกวัน
     รู้สึกเริ่ม...แปลกแปลก...ข้างในใจ
รู้สึกกลัว...หัวใจ...จะแปรผัน
ก็เธอเป็น...แค่เพื่อน...ที่แบ่งปัน
คืนและวัน...สนุกสนาน...ร่วมกันมา
     ฉันเริ่มกลัว...หัวใจ...ตัวเองแล้ว
จะมีแวว...หลงรักเพื่อน...ที่คบหา
แต่คงไม่...อาจพูด...บอกวาจา
แต่ขอเก็บ...สิ่งมีค่า...ไว้ในใจ 				
24 กุมภาพันธ์ 2551 00:13 น.

เบื่อตัวเอง

สายน้ำสีเงิน

เบื่อตัวเองที่เป็นแบบนี้      
ที่ไม่มีใครอยู่ข้างๆ
เมื่อเศร้าเมื่อเหงาก็แสนอ้างว้าง
อยู่คนเดียวบนทางที่แสนไกล
  				
Lovers  0 คน เลิฟสายน้ำสีเงิน
Lovings  สายน้ำสีเงิน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสายน้ำสีเงิน
Lovings  สายน้ำสีเงิน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสายน้ำสีเงิน
Lovings  สายน้ำสีเงิน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงสายน้ำสีเงิน