14 ธันวาคม 2554 11:37 น.
สุนทรวิทย์
คนเลวเลว อันธพาล สันดานถ่อย
พวกเขาคอย ก่อกรรม กระทำชั่ว
จิตสำนึก เตี้ยต่ำ ดำมืดมัว
มิเกรงกลัว โทษทัณฑ์ สากรรจ์ใด
คุณความดี สักนิด หมดสิทธิ์เห็น
ก่อทุกข์เข็ญ พร่ำเพรื่อ ปานเชื้อไข้
ประพฤติผิด โอหัง โดยตั้งใจ
เป็นข่าวใหญ่ ให้เห็น มิเว้นวัน
สังคมพลอย อ่อนแอ ย่ำแย่หนัก
อัปลักษณ์ เคร่งเครียด น่าเดียดฉันท์
โดยน้ำมือ โจรร้าย ใจอาธรรม์
ซึ่งขยัน ทำชั่ว-ตัวเป็นเกลียว
ความเดือดร้อน รายล้อม ทุกหย่อมหญ้า
หลากปัญหา รุมเร้า เข้ากราดเกรี้ยว
สุจริตชน ประหม่า หน้าซีดเซียว
จำขับเคี่ยว อดกลั้น อยู่กันไป
เหมือนตกอยู่ ท่ามกลาง หว่างสิงห์เสือ
ละม้ายเหยื่อ รอพราน มานหวาดไหว
อาชญากร คุกคาม หยามไผท
มิเห็นใคร กำราบ ปราบจริงจัง
14 ธันวาคม 2554 11:30 น.
สุนทรวิทย์
ไม้ผล ต้นอะไร
ย่อมจะให้ ลูกไม้นั่น
เป็นไป โดยสายพันธุ์
กฎสามัญ อันยืนยง
อุปมา นกกาเหว่า
มิพริ้มเพรา เท่าเทียมหงส์
รูปลักษณ์ จักดำรง
บอกเจาะจง ถึงวงศ์วาน
เปรียบคน กระมลหลาก
มีความอยาก เป็นรากฐาน
กามฉันท์ ในสันดาน
สำแดงผ่าน การกระทำ
วิถี ที่คว้าไขว่
สุดแต่ใคร ใฝ่สูง,ต่ำ
ธรรมะ และอธรรม
ผลัดชักนำ กำหนดคน
ตัณหา สารพัด
โลกียวัตร ขัดกุศล
หนทาง ต่างดิ้นรน
ต่างเหตุผล กลอุบาย
พันธุกรรม ยากบำบัด
เกินพิกัด สัตว์ทั้งหลาย
มนุษย์ สุดวุ่นวาย
ถอดเชื้อสาย มาคล้ายกัน
13 ธันวาคม 2554 12:22 น.
สุนทรวิทย์
ทารก บริสุทธิ์ ดุจผ้าขาว
สะอาดราว น้ำค้าง กลางเวหา
ไร้มลทิน ผุดผาด ปราศมารยา
มิเดียงสา ใครเห็น ใคร่เอ็นดู
บอกสิ่งใด จำความ นามสิ่งนั้น
ไม่ดื้อรั้น ว่านอน สอนง่ายอยู่
บุพการี ชี้ทาง ต่างแทนครู
ค่อยเรียนรู้ งอกงาม ตามอบรม
อีกสภาพ แวดล้อม คอยย้อมสี
จะเลว,ดี ที่ดูแล แต่ปฐม
พวกงวยงง หลงผิด จิตโสมม
ล้วนสังคม เน่าเหม็น เคี่ยวเข็ญไป
การขัดเกลา ส่งเสริม จากเริ่มต้น
ย่อมส่งผล สะท้อน ตอนเติบใหญ่
ควรบิดา มารดร หมั่นสอนใจ
ปลูกฝังให้ อนาคต ลูกงดงาม
ความภาคภูมิ พ่อแม่ หวังแค่นี้
ทำหน้าที่ บรรจง บ่งเสี้ยนหนาม
เพียงผู้ใหญ่ แนะดี เด็กดีตาม
หากลูกทราม ควรโกรธ โทษตนเอง
13 ธันวาคม 2554 11:57 น.
สุนทรวิทย์
หน้าหนาว คราวใด ไข้หวัดโผล่
พาโล คุกคาม ลามถึงฉัน
ระวัง สอดส่อง คอยป้องกัน
แต่มัน อุตส่าห์ ฝ่าถึงตัว
ยามนี้ เป็นไข้ ไร้คนปลอบ
ป่วยบอบ ตัวร้อน นอนปวดหัว
กิ๊กกั๊ก เงียบหาย ไม่พันพัว
คงมัว ออเซาะ ฉอเลาะใคร
ไข้หวัด ไม่หาย ไข้ใจเกิด
เตลิด ฟุ้งซ่าน ขนานใหญ่
รีบเชค เรตติ้ง ชิงลองใจ
โทรไป ไถ่ถาม หยั่งความจริง
กิ๊กแรก รับสาย บอกไม่ว่าง
ตอบอย่าง ปึ่งชา ว่ายุ่งยิ่ง
กิ๊กสอง ติดนัด ผลัดประวิง
กิ๊กสาม สะดิ้ง ทำนิ่งงัน
กิ๊กสี่ นงนุช คงหงุดหงิด
กดปิด เครื่องเฉย เหมือนเย้ยหยัน
กิ๊กห้า มาแปลก กล่าวแดกดัน
กิ๊กหก รู้ทัน จบกันเลย
สุนทรวิทย์ เจ้างั่ง สิ้นหวังแล้ว
กินแห้ว แกล้มหวัด จามฮัดเช่ย
ซวยซ้ำ ซวยซ้อน นอนก่ายเกย
ทรามเชย สลัด ตอนหวัดกิน
12 ธันวาคม 2554 12:11 น.
สุนทรวิทย์
ชาติหนึ่ง ซึ่งเกิดมา
มีเวลา อายุขัย
กำหนด กฎโลกัย
ชีวาลัย ในผองชน
เวียนว่าย ในกิเลส
ลองสังเกต เหตุและผล
ไฉน น้ำใจคน
จึงวิกล สับสนจริง
ลืมตา มาวุ่นวาย
หิวกระหาย ทั้งชาย,หญิง
กิน,อยู่ สู้,แย่งชิง
ช่างยุ่งยิ่ง ทุกสิ่งอัน
ขันแข่ง แย่งสมบัติ
ยากบำบัด ตัดโมหันธ์
ละโมบ โลภพอกัน
เกินแบ่งปัน หันเกื้อกูล
ประจัญ ถึงบั้นปลาย
ร่างมลาย กลายเป็นศูนย์
รูปธรรม งามจำรูญ
เปลี่ยนอาดูร สูญทันใด
ปลายทาง ล้วนว่างเปล่า
ทรัพย์สินเรา แม้เท่าไหน
ที่สุด ก็หลุดไป
ไม่เห็นใคร ได้ติดมือ
แจ้งชัด อนัตตา
ปวงตัณหา อย่ายึดถือ
ลาภผล หมายปรนปรือ
ทั้งหมดหรือ คือภาพลวง
หน้าส่วนตัว
1181
