เหลืออยู่(จบ)

นิติ

 กว่าเธอจะตกลงอุบัติเหตุรถชนเสร็จ เกือบเที่ยงคืน
เพราะอีกฝ่ายไม่ยอมตกลงการชดใช้ค่าเสียหาย แต่สุดท้าย จิตรา ก็ให้ตามที่เขาต้องการ
  แต่ปกติแล้ว จิตราไม่ชอบการเอารัดเอาเปรียบ ครั้งหนึ่งมีเหตุการณ์แบบนี้กับเพื่อนเธอ
เธอไม่ยอมให้เสียเปรียบถึงขนาดขึ้นโรงขึ้นศาลเอง จนได้รับความยุติธรรมที่สุด
แต่ครั้งนี้ เธอสับสน ไม่มีแม้แต่ความรู้สึกรู้สาสิ่งใด ไม่อย่างจะทำทำสิ่งใดเลย
ในหัวสมองเธอกำลังคิดว่า รนาไปรู้จักกับแม่นั้นได้อย่างไร ความสัมพันธ์ ไปถึงขั้นไหน
มันเป็นแผนของรนาหรือเปล่า แต่ก็คิดเจ็บใจ ที่เชื่อใจรนา ไว้วางใจมาตลอด
ไม่น่าทำกันได้ขนาดนี้ ไปกับหญิงอื่น กอดคอพลอดรักกัน ทำเธอเสียใจมากพอแล้ว
นี้ถึงขนาดสมรู้ร่วมคิดกัน เอาความรักความสวยงามของเธอให้เป็นกลลวง
      ไม่เอาปืนไปยิงให้ตายทั้งคู่ บุญเท่าไหร่แล้ว
        รนา นั่งมองฟ้าเหมือนคนสิ้นคิด คำกล่าวหาที่เขาได้รับ 
มันก็ไม่ใช่ความเสียจริงทั้งหมด แต่ก็ยอมรับกับความจริงในชีวิตเขาคนนี้
เขาตกงานกระทันหัน ด้วยเหตุผลของงานที่ว่า คบคิดกับคนที่โกงบริษัท
เหตุผลทางความรัก เขา หลอกลวงจิตรา นอกใจ  หนีเที่ยว เหตุผลเหล่านี้เพียงพอ
ที่ต้องกระเด็นออกจากบริษัทได้แล้ว   ตอนแรกรนาปฏิเสธว่าไม่เป็นความจริง
  เมื่อได้ฟังความจาก วรรณภา ผู้หญิงในคืนนั้นเขาจึงยอม สละจิตราไป
             วรรณภาหลงรัก รนา มาตั้งแต่เรียน ปวช ปีสุดท้าย และไม่ได้เรียนต่อเธอ ออกหางานทำ ได้ทำงานบริษัทแห่งหนึ่ง เมื่อครั้งที่แม่รนาป่วย วรรณภาจึงยอกยักเงินบริษัทมารักษาแม่ของ รนา
ขณะนั้น รนา  เรียนอยู่ ฐานะทางครอบครัว ไม่คอยดีนัก ได้วรรณภาช่วยเหลือมาตลอด
ความรักความผูกพัน บุญคุณ และชีวิต รนาปล่อยปัญหานี้มาตลอด  จนมาเจอ จิตรา เขารักจิตรา
จนเกือบจะได้แต่งงานกันแล้ว  ต้องมารู้ภายหลังว่า วรรณภาเสียสละเพื่อครอบครัว เงินที่ได้ที่นำมา
รักษาแม่ของเขาและจุนเจือมาตลอดเพราะ วรรณภาเป็นเมียลับๆของพ่อจิตรา แต่พอพ่อจิตราจะยกยอปอปั้น
เธอกลับไม่รับและไม่ยอม  พ่อจิตราโกรธมาก ใส่ความเธอ แต่ตนเอง ก็ตรอมใจไม่ยอม
ทำงานเจ็บป่วยออดๆแอดๆ ให้จิตราบริหารงานแทน 
  รนาขบคิดตลอดทั้งคืน คนที่เรารักหรือคนที่รักทุกอย่างที่เป็นเรา
การหายป่วยของและสิ่งจุนเจือจนจบการศึกษา
จะเลือกความสุขส่วนตัวหรือบุญคุณ แต่สุดท้าย
รนาจึงตัดสินใจกับสิ่งที่เหลืออยู่ และอยู่ต่อไป				
comments powered by Disqus
  • หว่ออ้ายหนี่ อินกับนิยายและละครวิทยุ

    25 กันยายน 2545 01:53 น. - comment id 66501

    โอ้โห  ย้าวยาว เดี๋ยวขอเวลาอ่านก่อนแป๊บนะ
    อืบ...อ่านเสร็จแล้ว 
    โอ้โห เป็นเรื่องที่ซีเรียจมากนะ  อืม...เป็นเรื่องจริงหรือเปล่าอ่ะ  อ่านแล้วคิดถึงละครทางวิทยุ  ตอนเด็กเด็กชอบฟัง เนื้อเรื่องเป็นแบบเมียมีชู้อะไรประเภทนี้  บางครั้งก็ฟังอินตาม  จนบางครั้งน้ำตาก็ไหลก็มี ไม่รู้นะ ตอนเด็กเด็กเป็นคนเซนต์สะทีฟมั้งอิอิ ---พูดอังกฤษ เลยอินมากไปหน่อย แต่เดี๋ยวนี้ค่อยยังชั่วแล้วแหล่ะ  เข้าใจชีวิตขึ้นเยอะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน