เหตุผลเดียวที่รอคือ...รักเธอ

แอ็ปเปิ้ล

สวัสดีความร้าวราวที่เข้ามาทักทายและอยู่เป็นเพื่อนฉันอย่างสม่ำเสมอ มันเป็นของขวัญชิ้นเดียวที่เธอได้มอบให้กับฉันก่อนความห่างเหินจะเข้ามาแทนที่ความผูกพัน  ฉันไม่ได้อยากเก็บมันไว้หรอกของขวัญชิ้นนี้  เพราะมันทำให้ฉันเจ็บ บ่อยครั้งที่ฉันขว้างปามันออกไป  ไม่นานมันก็กลับมา คล้ายจะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว  แต่ก็ช่างเถอะ...ถึงอย่างไรฉันก็ยังทนไหว  ถ้าใจฉันมันทนได้ทนไป  ในทุก ๆ วันเธอรู้ไหม   ฉันมีของขวัญมาฝากให้เธอเช่นกัน  ส่งผ่านฟากฟ้าที่แสนไกล  ส่งมาเรื่อย ๆ และมากขึ้นทุกวัน นั่นคือ ความรัก  ความห่วงใย และคิดถึง อืม...ต้องขอโทษด้วยที่ของขวัญเหล่านี้ไม่ได้ผูกโบว์ไปให้  จะมีก็เพียงแต่สายใยที่ฉันใช้ผูกแทนโบว์ มันอาจไม่มีตัวตน  และมองไม่เห็นแต่หากเพียงเธอจะสัมผัสด้วยหัวใจของเธอ บางทีเธออาจจะรับรู้ถึงความรู้สึกของใครคนหนึ่ง ณ อีกฝั่งฟ้า  ที่ยังรอรับรู้ความรู้สึกอย่างนี้จากเธอเช่นกัน
เรื่องบางเรื่องก็ยากจะบอกเหตุผล
เรื่องง่าย ๆ บางคนก็ตอบไม่ได้
ทำไมไม่เลิก ทำไมไม่หยุด ทำไมไม่ไป
ตัวห่างมาได้  แต่ไม่รู้ทำไมหัวใจไม่ห่างมา
กี่เดือนกี่ปีแล้วที่เราไม่ได้พูดกัน  มันนานมากเลยนะ นานเสียจนฉันใจหาย บ่อยครั้งที่ต้องทอดถอนลมหายใจ  ฉันรู้สึกเคว้งคว้างและคิดถึงเธอเหลือเกิน  คิดถึงคำพูดเก่า ๆ ที่เธอเคยบอกกัน  คิดถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นเธอ  บางครั้งน้ำตาปริ่มแต่ก็ยังเผยยิ้มอย่างสุขใจ  เธอที่อยู่แสนไกลจะรู้บ้างไหม  ว่าคนที่อยู่ที่นี่อยู่ได้ด้วยวิธีไหน  ฉันมีความสุขในทุกอาทรที่ส่งไป  บอกได้ว่าเต็มใจ  แม้รู้ว่าเป็นฝ่ายเดียวที่ฝันใฝ่และคิดถึง   ทุกโมงยามฉันเฝ้ามองเส้นทางที่เธอก้าวเดิน  มันห่างไกลห่างออกไปทุกที  แม้เราจะอยู่ในถนนสายเดียวกัน แต่เธอเดินไปทางฝั่งซ้ายอย่างทรนง  ไม่คงไว้ซึ่งเยื่อใย ส่วนฉันเดินไปทางขวาและแบกรับเศษฝันวันวานอย่างทนุถนอม  ทุกครั้งที่คิดถึงเธอฉันเคยออกเดินทางไปถนนฝั่งซ้าย เพราะมันอาจจะทำให้ฉันได้พบเธอบ้าง แต่เปล่าเลย...ฉันไม่เคยพบเธอ  เธอคงมุ่งหน้าเดินตามหาสิ่งที่เธอค้นหาออกไปไกลมากแล้ว
ฉันก็ได้แต่หวังไว้ว่า  ณ  จุดศูนย์กลางของเส้นทางคงมีสักวันที่ฉันและเธอจะลดความทิฐิลงบ้าง  และหันกลับมาจากที่ของตน  กลับมาเจอกัน ณ จุดศูนย์กลางของเส้นางที่รวมความรักและสิ่งดีดีเอาไว้...อย่าแปลกใจเลยหากฉันจะยึดติดกับคำว่า รอ  แม้ใครจะหาว่าฉันงมงาย  แต่หากเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้ฉันอบอุ่นใจขึ้นมาบ้าง  ได้โปรดให้ฉันทำ  เพราะเหตุผลเดียวที่รอ คือ รักเธอ
ที่เดิมแห่งนี้ยังเป็นของเธออยู่เสมอ
ยังไม่มีใครมาแทนเธอตั้งแต่เธอจากไป
ที่เดิมแห่งนี้...ตรงนี้  ฉันยังเก็บไว้
และฉันยังมีที่ว่างในใจสำหรับเธอ
ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ
แม้ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่ไกลแสนไกล
ก็ยังจะรออย่างมีความหวังยังคงไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าใครจะมองว่าฉันงมงาย..ฉันก็จะรักเธอ				

ในความหวาดหวั่นท่ามกลางวันและคืน
ฉันพร้อมจะหยิบยื่นความคงมั่นไปให้
ให้เธอเชื่อได้ว่า อีกกี่ร้อยพันความห่างไกล
ใจเราจะสื่อถึงใจ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไป ในความรัก