อัลมิตรา
พวกเรารอหมอที่นั่นประมาณสิบห้านาที ช่วงที่รอ ก็ชมวิวไปเรื่อย บางคนก็ทานไอศกรีม..นี่ ยังไม่นับอีกบางคนนะ ที่นั่งจิบเบียร์รอไปเรื่อย ระยะทางไกลแค่ไหนก็ไม่ใช่อุปสรรค ๕๕๕..รถอันกะติ๊ดของหมอสีแดงแปร๊ด พอเลี้ยวโค้งเข้ามา จึงเป็นจุดให้สังเกตุง่าย พวกเราเดินไปหา พร้อมกับทักทายไปยังคุณครูใหญ่ด้วย
ตื่นกี่โมงเนี่ย ครูใหญ่ฯ
ผมตื่นเช้านะครับ
อั่นแน่ อั่นแน่ .. ตื่นมาแล้วนอนต่อเหรอ
โทรมเชียว เสียงของคนที่จิบเบียร์ตะกี้ ทักครูใหญ่
สวัสดีครับพี่ แหม ผมมาไกลนะครับ
พอหอมปากหอมคอ .. (เอ๊ะ ! ใครกะใครหอมกัน) จากนั้นพวกเราก็ลงแพข้ามฟาก ..ไม่อยากบอกเล้ย ช่วงกลางวันเราโม้ไว้แยะ อยากรู้มั๊ยล่ะว่า โม้อะไรบ้าง
ที่ท่าสนุ่น เราจะไปถึงนั่นช่วงเย็น พระอาทิตย์ที่ค่อย ๆ เลื่อนลง มองเห็นจากซอกภูเขาจะสวยมาก ท้องน้ำจะเป็นสีทอง คิดดูนะพี่ พระอาทิตย์ค่อย ๆ เลื่อนลง สลับกับพระจันทร์ที่ค่อย ๆ เลื่อนขึ้น สุดยอดเลย
เคยเห็นมาเหรอ มีเสียงลอย ๆ ถามมาในตอนนั้น
เปล่าค่ะ หมอเคยเล่าให้ฟัง ที่เหลือ โม้เพิ่มอ่ะ ๕๕๕