24 ธันวาคม 2547 18:06 น.

จำจด...จดจำ

ไอติมรสต้มยำ

จำจด         จดจำ
น่าขำ            ชีวิต
จำจด            ยึดติด
ชีวิต              ล่องลอย
จำจด          จดจำ
ถลำ               ใช่น้อย
จำจด              จำคอย
ใจลอย            ไปไกล
จำจด           จดจำ
เพี่ยงพล้ำ         ไปไหน
จำจาก               ลาไกล
จากไป               จากเธอ
จำจด            จดจำ
จะจำ                 ไม่เผลอ
จำคน                อย่างเธอ
ว่าเผลอ             ลืมกัน
จำใจ             จากลา
จากมา               จากฝัน
จำใจ                  จากกัน
ใจนั้น                 เจียนตาย
จากนี้            โชคดี
ไปมี                    ที่หมาย
ปล่อยคน              โชคร้าย
เดียวดาย             คนเดียว
จำจด             จดจำ
จะช้ำ                   อย่าเหลียว
ขออยู่                   คนเดียว
อย่าเกี่ยว             ข้องกัน
ไปเถอะ          คนดี
ไปที่                   เธอฝัน
ไปหา                  คนนั้น
ไปกัน                 ให้ไกล


         อาการเซ็งสุดๆ กับวันสุดท้ายของการทำงานในสัปดาห์นี้				
21 ธันวาคม 2547 20:39 น.

คนโง่....โง่งม...สมน้ำหน้า

ไอติมรสต้มยำ

วันผ่าน          พานพบ             ลบเลือน
ดาวเดือน       ลี้ลบ                   หลบหาย
ใจขาด           ขาดใจ                แทบตาย
มลาย             หายไป                ไกลพลัน
เธอจาก           ฝากไว้               เพียงช้ำ
เธอทำ            ช้ำใจ                   ให้ฝัน
เธอร้าย           ทำลาย                ใจกัน
เธอหัน           เหหัก                   รักลา
ปวดใจ            คล้ายใกล้             ใจสิ้น
แดดิ้น            ร้อนร้น                 ใฝ่หา
ปวดใจ            ไปถึง                    กายา
น้ำตา              เพียงช่วย            บรรเทา
รักเรา             เราชอบ              มอบให้
มอบใจ            มอบไป                ให้เขา
เขาทำ             ทำร้าย                 ใจเรา
เจ็บร้าว           จำใส่                    ฤดี
ใจรัก              รักมั่น                  หนักหนา
ใจพา              ลารัก                   หลบหนี
ใจเจ็บ            เจ็บใจ                  ใช่ดี
ใจนี้               ช้ำใจ                    ใครทำ
เพราะเชื่         เชื่อคำ                  คนลวง
คอยหวง          ห่วงเขา                 น่าขำ
เขาบอก          เขาหลอก              ใจช้ำ
เขาทำ             ช้ำรวด                ปวดใจ
สงสาร             คนโง่                    โง่งม
เฝ้าชม             คำรัก                    หวั่นไหว
เพียงคำ          ลมปาก                  ฝากไว้
ปวดใจ            เพราะใคร           งายงม
ตัดใจ                ใช่ง่าย                ดั่งคิด
ขอสิทธิ์               ร้องไห้               ให้สม
วันนี้                 ระกำ                   ช้ำตรม
ชื่นขม                ข่มไว้                 ในทรวง




                            อีกหนึ่งผลงานที่ต้องการนำเสนอ
ภูมิใจมากเจ้า				
21 ธันวาคม 2547 13:23 น.

แค่คิด..ก็หมดสิทธิ์...รัก

ไอติมรสต้มยำ

เกิดชาตินี้     คงหมดสิทธิ์     จะคิดรัก
เจ็บปวดนัก      คิดรักคน      มีเจ้าของ
เฝ้าแอบรัก      เฝ้าแอบคิด    เฝ้าแอบมอง
เป็นที่สอง         ก็ไม่ได้          ผิดศีลธรรม

เพราะแม่พ่อ      สอนไว้        แสนดีนัก
หากจะรัก         รักใครหนา    อย่าถลำ
ยิ่งคนมี            เจ้าหัวใจ       อย่าไปทำ
เดี๋ยวบาปกรรม  ตามจิต        ติดตัวไป

ในวันนี้        คงได้แต่        เพียงแอบมอง
และคงต้อง    รีบคิดหา         ทางแก้ไข
รีบตัดจิต        แล้วจากลา     มาให้ไกล
ก่อนที่ไฟ      ในทรวง          จะเผาตน

รีบพึ่งพระ      พระธรรม      นำชีวิต
รีบตั้งจิต          ตั้งใจ            ทำกุศล
รีบทำบุญ         ทำทาน         เพื่อหลุดพ้น
สร้างกุศล       เพื่อชีวิต        ของเราเอง


    เชื่อคำแม่สอน พ่อบอก ดีที่สุด เตือนตัเองไว้ อย่ากทำร้ายใคร				
20 ธันวาคม 2547 13:23 น.

คนที่ใช่...ในวันที่ผิด2

ไอติมรสต้มยำ

ฉันตามหา   คนอย่างเธอ    มาแสนนาน
ได้พบพาน   เธอวันนี้    วันที่สาย
ในวันนี้        เธอมีเขา    อยู่ข้างกาย
ฉันคงไม่      ไปยื้อยุด     ฉุดเธอมา

คนที่ใช่       ในวันนี้     ผิดที่นัก
เรื่องของรัก  เรื่องหัวใจ ช่างหนักหนา
เจอคนนี้     ในวันที่     ผิดเวลา
มันไร้ค่า      เพราะเธอมี  เขาเป็นเงา

ถึงจะรัก     เธออย่างไร     คงหมดสิทธิ์
ได้แค่คิด    สิทธิ์แค่มอง    ปองของเขา
ไม่มีสิทธิ์     เลิกไปคิด      อยากเป็นเงา
เก็บใจเรา  ไปนั่งเศร้า     เพียงคนเดียว

เห็นเธอเขา   เดินจูงมือ       คู่ชู้ชื่น
แต่ฉันยืน      เพียงลำพัง     ขาดคนเหลียว
น่าสงสาร       เราเหลือเกิน   เดินคนเดียว
ขาดคนเหลียว เกี่ยวก้อย      เหมือนเช่นเธอ

ถึงเศร้าใจ     แต่คงไม่      เท่าใดนัก
อาจอกหัก       ชั่วคราว       เพราะใจเผลอ
สมน้ำหน้า      ใจตัวเอง      อยากละเมอ
ปล่อยให้เพ้อ   ไปสักพัก     คงจะดี

    จบแล้วนะจ๊ะ คนที่ใช่ในวันที่ผิด เราไม่มีสิทธิ์ คงต้องปล่อยเขาไป
ให้เขาได้ไปอยู่กับคนที่เขารัก และที่เหมาะสมกว่าเราคงจะดีกว่า
แต่..ก็เสียดายนะ  กว่าจะเจอคนที่ใช่สำหรับตัวเองเนี่ยมันไม่ใช่
เจอกันง่ายๆเลย

				
18 ธันวาคม 2547 21:51 น.

คนที่ใช่...ในวันที่ผิด

ไอติมรสต้มยำ

ฉันเสียใจ  ที่พบเธอ  ในวันนี้
ในวันที่  เธอมีใคร  ใฝ่ใจหมาย
ในวันที่   เธอมีเขา   อยู่ข้างกาย
อยากระบาย  แต่ใครเล่า จะรับฟัง

เมื่อเราสอง มาพบกัน นั้นช้านัก
จะครองรัก  ให้สุขสม นั้นอย่าหวัง
ฉันเองคิด คิดรักเธอ เพียงลำพัง
ช่างน่าชัง กับความคิด ที่งายงม


ช่างเถอะนะ เพราะแค่คิด ไม่ผิดนัก
แค่คิดรัก   ทำให้ใจ  ได้สุขสม
อาจจะเศร้า มีบ้างนะ บางอารมณ์
อาจขื่นขม มีบ้าง เป็นบางที

คนที่ใช่ ในวันที่ ผิดเวลา
ฉันมาช้า ไม่โทษใคร ในวันนี้
ถ้าจะโทษ โทษตัวเอง ไม่รักดี
รักคนมี  เจ้าของ ต้องหมองตรม

ปล่อยฉันคิด คนเดียว คงดีกว่า
เพียงเพราะว่า ใจอ่อนไหว ไม่สุขสม
ช่างมันเถอะ ปล่อยใจไป ตามอารมณ์
คิดว่าลม พัดเธอมา ให้เจอกัน

  เดี๋ยวจะกลับมาแต่งต่อนะ ยังแต่งไม่จบ แต่ชั่วโมงจะหมดแล้ว				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟไอติมรสต้มยำ
Lovings  ไอติมรสต้มยำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟไอติมรสต้มยำ
Lovings  ไอติมรสต้มยำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟไอติมรสต้มยำ
Lovings  ไอติมรสต้มยำ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงไอติมรสต้มยำ