บ้านนา

victoriasecret

๑. รถอีแต๋น..แกนผุ..บุโรทั่ง
รอบตัวถัง..บังไว้..ด้วยไม้ฝา
ผ้าใบขึง..ตรึงรั้ง..เป็นหลังคา
ไม้ฉำฉา..มาขัด..ดัดเป็นโครง
๐ นั่งจากเช้า..เข้าสาย..จนบ่ายคล้อย
เห็นต้นไม้..ใหญ่น้อย..จิตพลอยโปร่ง
เถาวัลย์คละ..ประปราย..ระยายโยง
สงบเงียบ..เรียบโล่ง..ถึงโค้งฟ้า
๐ ทางลูกรัง..ทั้งแห้ง..และแดงจัด
เลื้อยเลาะลัด..ตัดทาง..อย่างช้าช้า
ที่คอยรอ..ก็พร่าง..กระจ่างตา
ถิ่นที่พราก..จากลา..มาแสนนาน
...................................................
๒. อีแต๋นเก่า..เพลา,แหนบ..ที่แทบหลุด
ก็มาหยุด..สุดทาง..ที่ข้างบ้าน
ขนของฝาก..มากล้น..อย่างลนลาน
รีบเดินผ่าน..ลานกว้าง..เป็นอย่างไว
๐ สาดตามอง..จ้องไป..อย่างใจจ่อ
น้ำตาคลอ..พอแล..บนแคร่ไผ่
ภาพพ่อตอน..นอนหลับ..ช่างจับใจ
มือแม่ปัด..กวัดไกว่..คอยไล่ยุง
๐ ก้มกายลง..ตรงเข้า..กราบเท้าท่าน
แทนทุกคำ..พร่ำขาน..หนุ่มบ้านทุ่ง
ทักพี่น้อง..ผองน้า..อา,ป้า,ลุง
กลับจากกรุง..มุ่งมา..บ้านนาเรา
......................................................
๓. หอมไอดิน..กลิ่นหญ้า..เวลาพลบ
ตะวันหลบ..ดวงสู่..หลังภูเขา
ภาพที่ยัง..ฝังใจ..ครั้งวัยเยาว์
ทยอยเข้า..มาเยือน..เตือนความจำ
๐ เคยถือเบ็ด..คู่กาย..สะพายข้อง
มุ่งหน้าสู่..คูคลอง..และหนองน้ำ
ได้ปลามาก..หลากแท้..ให้แม่ทำ
ทั้งแกงส้ม..ต้มยำ..อย่างสำราญ
๐ ปั้นดินไว้..ใส่พก..ยิงนกเอี้ยง
นั่งเฝ้าเถียง..เลี้ยงควาย..ท้ายหมู่บ้าน
นอนนับดาว..พราวฟ้า..ราตรีกาล
แสนชื่นบาน..บ้านป่า..เมื่อครานั้น
.....................................................
๔. หากไม่ท้อ..พอเพียง..จะเลี้ยงปาก
แต่จำพราก..จากไป..เพราะไฟฝัน
เพื่อครอบครัว..ทั่วหน้า..จึงฝ่าฟัน
เพียงหมายมั่น..วันสุข..เพื่อทุกคน
๐ เจ็ดวันลา..มาพัก..สุขนักเจ้า
วันที่เรา..เฝ้าคอย..กว่าร้อยหน
เมื่อได้พบ..สบผอง..พี่น้องตน
ช่างระรื่น..ชื่นกมล..ใจคนคอย
๐ ครบวันลา..มาพัก..เศร้านักจิต
เหมือนชีวิต..ติดค้าง..เกินร้างถอย
พรุ่งนี้จำ..อำลา..บ้านป่าดอย
ใจก็พลอย..หงอยตรม..จนซมซาน
..........................................................
                        -๕-
๐ รถอีแต๋น..แสนชรา..กว่าครึ่งร้อย
ก็ค่อยค่อย..ถอยห่าง..จากข้างบ้าน
หนุ่มบ้านป่า..ลาไกล..ไปทำงาน
สร้างตำนาน..สานวัน..ที่ฝันรอ...