หน้าส่วนตัว
ใบไม้ที่ร่วงริน
เหมือนชีวินที่อ่อนโรย
สายลมที่พัดโปรย
พาใบโรยร่วงหล่นไป
เหมือนชีวิตชีวิตหนึ่ง
ที่ยืนขึ้นต้องสู้ไป
ชีวิตมิสู้ไป
มีแพ้ไปใจอย่าโรย
ชีวิตต้องดิ้นรน
เหมือนผจญกับขวากหนาม
ขวากหนามที่ตามทาง
ก็เหมือนรางพิสูจน์ใจ
กระป๋องสีชมพู 10 มิ.ย. 2548 16:41 น. - ID 77136 
1410
4
0
10 มิถุนายน 2548 21:57 น. - comment id 478256
ชีวิตต้องสู้ไป เพื่อนำชัยมาให้ตน ชีวิตต้องคิดค้น เพื่อดิ้นรนให้พ้นภัยน่ารักดีค่ะ
11 มิถุนายน 2548 13:26 น. - comment id 478463
.. การเดินถ้าเราสามารถที่จะเลี่ยงทางที่เป็นหนามไหน่ เราก็ควรทำครับ ผมคิดอย่างนั้น
11 มิถุนายน 2548 16:12 น. - comment id 478520
ถึงคุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณสำหรับคำชมคะ จะนำคำชมเป็นแรงกระตุ้นในการเขียนกลอนต่อๆไปคะถึงคุณดอกข้าว คนเราบางครั้งก็ต้องเผชิญกับอุปสรรคซึ่งบางทีก็หลีกเลี่ยงไม่ได้นะค่ะ อย่างเช่น การสอบ หรือไม่ก็เรื่องความรัก แต่จริงๆแล้วการเลือกทางเดินนั้นก็อยู่ที่มุมมองของคนนะค่ะ
11 มิถุนายน 2548 18:40 น. - comment id 478555
ขวากหนามและสิ่งอื่นๆที่เป็นอุปสรรค เราต้องฝ่าฟันมันให้ได้ ผมว่าไม่มีคนใดหรอกที่ไม่ดิ้นรนเพื่อชีวิตของตน กลอนเพราะมากครับ ถ้าเราเจอกับปัญหาหรืออุปสรรค เราไม่ควรหนีใช่ไหมครับ
13 มิถุนายน 2548 16:32 น. - comment id 479386
ถึงคุณดาราจักร
ชีวิตก็ต้องมีอุปสรรคใช่ไหมค่ะ อาจเจอเรื่องที่ทุกข์บ้างแต่หากเราพยายามก็ต้องพบทางที่สำเร็จแน่นอนคะ ไม่สมควรหนีหรือหันหลังแต่เราต้องเผชิญหน้าเข้าไปคะ
สู้ๆๆนะค่ะ คุณดาราจักร
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด