+++ ดอกหญ้า +++

วฤก

.
๑
๏ กลีบบางบานตาบพื้น..........ไพรสณฑ์
เพียงเก็จแก้วระคน..............คละไว้
วาดลายกนกวน...................วางระหว่าง......ทางฤๅ
ธารดอกหญ้าโย้ไขว้..............ขวัดคล้ายลายศิลป์ ฯ
๒
๏ ภุมรินบินล่อล้อ.................โลมผกา
ลงเกลือกเกสรถลา..............ร่อนเคล้า
โฉบเชยชื่นโอชา.................ชิมอิ่ม
เอมอร่อยลิ้นลิ้มเย้า..............ยั่วแม้นโภชย์สวรรค์ ฯ
๓
๏ ผายสุคันธ์สุหร่ายฟุ้ง..........ฟ่องไกล
หอมกลิ่นจรุงใจ...................จรดจ้วง
จักหวงหับเสพใน..................นาสิก
แนบสูดไว้แล้วล้วง...............เลปน์ซ้ำเสพดม ฯ
๔
๏ เสียงระงมลมพัดพลิ้ว........ผ่านพาน
เพลงแผ่วดังแว่วขาน...........ขับร้อง
ดังกระดึงสรรพกังสดาล........สะดุดโสต......สดับเอย
ไพเราะเพียงพาทย์พ้อง........พากย์ซ้องเกษมเสียง ฯ
๕
๏ เพียงเฉียดละเลียดเนื้อ.....เนียนพรรณ
เหมือนม่านไหมม้วนควัน......คลี่คุ้ม
แพรผกาผกกลีบกัน..............กั้นเกี่ยว
กางนุ่มเนื้อซ้อนซุ้ม...............ซ่อนไว้เกสร ฯ
๖
๏ จรจรัลแลดอกหญ้า...........ยามอรุณ
เลอรูปลิ้มรสคุณ- .................ค่าล้น
สูดสุคนธ์สดับเสียงสุน-.........ทรีย์โสต
พร้อมโผฏฐัพพะพ้น.............พบห้วงสรวงไฉน ๚
๓๐ เมษายน ๒๕๔๖