เคยเป็นไหม?? ที่คิดที่เขียนอะไรไม่ได้เลย มันเนือยเนือยแล้วก็เฉยเฉย ไม่เหมือนเคยเคย เมื่อก่อนนี้ เปล่า-กำลังใจนั้นไม่ต้อง เพราะว่ามีสำรองอยู่ล้นปรี่ อีกทั้งความรู้สึกดีดี ก็ยังพอมี-ไม่สำคัญ แต่ที่เป็นปัญหา เนื่องด้วยอ่อนล้ากำลังฝัน เฉื่อยเฉื่อยชาชาในวันวัน แค่อยากหาแรงกดดันเท่านั้นเอง จึงขีดขีดเขียนเขียน เข้ามาแวะเวียนอย่างวังเวง เผื่อเผื่อจะมีใครมาข่มเหง ให้ ฉัน ได้ บรรเลง บท เพลง รัก
14 พฤษภาคม 2552 15:52 น. - comment id 984538
คิก คิก ขอที่1 ก่อนได้ป่ะร่า

14 พฤษภาคม 2552 15:53 น. - comment id 984541
อยากถูกข่มเหง เหรอ เด๋วจัดให้นะ คริ คริ

14 พฤษภาคม 2552 16:12 น. - comment id 984554
แปลกคนแฮะ อยากถูกข่มเหง อิอิ จอมเบ่งวันนี้ไม่มีเวลาด้วยจิ ปล่อยให้เจอมารข่มไปก่อนนะคะ

14 พฤษภาคม 2552 16:48 น. - comment id 984586
อ้าว.....แล้วครายจามาปลอบล่ะทีนี้.....

14 พฤษภาคม 2552 17:54 น. - comment id 984619
ก้าวที่......กล้า "ข่มเหง" หวาๆ ดูเหมือนมันจะเป็น กล้า.....ที่ก้าว ไปแล้วซะนิ 555

14 พฤษภาคม 2552 18:36 น. - comment id 984655
...น้องสาว..วันนี้มาแปลก...ไม่เป็นไรค่ะ...หากถูกข่มเหงแล้ว..เรียกพี่นะ..พี่จะมาปลอบใจน้องจ๊า....คิดถึงนะคนดี.....

14 พฤษภาคม 2552 19:11 น. - comment id 984687
เคยเป้ฯแบบนี้บ่อยค่ะแต่สักพักก็หายกลับมาเขียนต่อได้แระคะ

14 พฤษภาคม 2552 20:10 น. - comment id 984755
สวัสดีงามๆยามค่ำเจ้าแวะเข้ามาทักทายเยี่ยมเยือนเจ้า อ่านกลอนแล้ว สมกับชื่อเนาะเจ้า

14 พฤษภาคม 2552 20:24 น. - comment id 984778
มาเยี่ยมเยียน นะครับ "เปล่า" ไม่มีอะไร ครับ คุณก้าวฯ

15 พฤษภาคม 2552 00:55 น. - comment id 984932
เปล่า เนือย เป็นบางเวลาเหมือนกันค่ะ ชอบนะคะตรงที่แค่อยากหาแรงกดดัน

15 พฤษภาคม 2552 08:51 น. - comment id 984986
เคยไหม... กับวันที่หัวใจไร้รู้สึก ความเย็นชาครอบงำในสำนึก ไม่รำลึกรับรู้ต่อผู้ใด ชินชา... ไม่มีแม้น้ำตาเคยรินไหล มันจ่อมจมถมทับกับหัวใจ หรืออัดแน่นมากไปเกินไหลมา ไยดี.. กับคำนี้ที่เคยหวังยังไร้ค่า คล้ายเป็นคำโป้ปดหมดราคา ไม่รู้สึกรู้สาไปกับมัน สงสัย.. ว่านี่เกิดอะไรกับใจฉัน จึงว่างเปล่าหมดทั้งใจได้เพียงนั้น หรือเจ็บมันท่วมท้นจนด้านชา .. ว่างเปล่าเหมือนกัลล์..

15 พฤษภาคม 2552 10:44 น. - comment id 985027
อิอิ หาแรงบันดาลใจอยู่หรือจ๊ะ.. ไม่อยากสารภาพเลยว่า...เป็นเหมือนกันที่..บางทีต้องอาศัยบทกลอนของเพื่อนกระตุ้นการทำงานของสมองอยู่เสมอ.. ยอมรับว่าบางวันเปรี้ยงแบบไม่คาดฝันเลย...กับกลอนบทนั้นๆ..ที่กระแทกใจแบบเต็มๆ .. :) บางครั้งสิ่งแวดล้อมก็นำพาอารมณ์ไป...

15 พฤษภาคม 2552 13:39 น. - comment id 985097
เข้ามาข่มเหงแล้วนะครับ

15 พฤษภาคม 2552 15:56 น. - comment id 985233
เคยเป้นเหมือนกันค่ะ

15 พฤษภาคม 2552 16:05 น. - comment id 985236
น้องเฌอ
1 2 จัดมาด่วน
ผัดซีอิ๊วนะ 
น้องกานต์
คิดๆแล้วคงไม่ธรรมดาอ่ะ
เพราะมีป้ายติดไว้ว่า
ห้ามเข้าใกล้เกิน 1 ฟุต 
น้องรี
เก๊าะ น้องรีไง
มูเซง
พอเค้าก้าวหน้า เราก็ก้าวหลัง คริๆ
พี่ตุ้ม
สวัสดีค่ะ
ไม่มีหรอกค่ะ ที่นี่มีแต่คนน่ารัก
ขอบคุณค่ะพี่ตุ้ม
คุณพิมฯ
ขอบคุณค่ะ
ม่านดอยเจ้า
ขอบคุณเจ้า
คนกุลา
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือนค่ะ
คุณแจ้นเอง
ขอบคุณนะคะ
ผู้หญิงช่างฝัน
อ่านแล้ว ร้องไห้ มาปลอบด้วย
คุณกุ้งฯ
เนาะ ใช่มะ 
คุณอินสวน
ขอบคุณค่ะที่แวะมาข่มเหง
^ ขอบคุณค่ะ ^ 

15 พฤษภาคม 2552 16:10 น. - comment id 985238
คุณนรศิริ
ขอบคุณค่ะ 


15 พฤษภาคม 2552 20:10 น. - comment id 985355
ต้องหาตัวกระตุ้นต่อม ดีไหมจ๊ะ รับรองต่อมกลอนเปิดอัตโนมัติ อิอิ

10 มิถุนายน 2552 15:50 น. - comment id 997747
สวัสดี พี่ยาฯขอโทษนะคะที่หายไปนาน พี่ยาฯนี่เองที่มาช่วย กระตุ้น กระตุก
