หน้าส่วนตัว
ฉันไม่อาจหลีกลี้หนีความจริง
ในบางสิ่งบางอย่างที่วับหาย
เมื่อหลับฝันพลันตื่นก็กลับกลาย
คือความหมายแห่งโลกต้องดิ้นรน
ทกผู้คนทุกแห่งหนดั้นด้นหา
เพียงเงินตราที่เสกสรรปั้นทุกสิ่ง
บ้างใช้มันเกินค่าความเป็นจริง
คนละทิ้งความเป็นคนให้ได้มา
ถ้าหากฉันต้องยากจนทนยากไร้
จะมีใครเดินร่วมทางกับฉันบ้าง
คงไม่มีคงไม่มีไม่มีทาง
ได้แค่หวังหลีกลี้หนีสังคม
ออกเดินทางครั้งสุดท้ายสู่ป่าเขา
สู่ลำเนาถื่นเถื่อนเพื่อนไม่เห็น
อยู่เพียงแต่ต้องการสิ่งจำเป็น
จะลำเค็บเร้นแค้นไม่เป็นไร
ใช้ชีวิตอย่างสงบไม่พบเห็น
ไม่จำเป็นถ้าโลกนี้ไม่มีฉัน
ไปอยู่เพื่อเพียงข่ามผ่านคืนและวัน
เหลือกับฉันและป่าเขาเท่านั้นพอ
http://www.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=1812
ketana 12 ม.ค. 2547 02:35 น. - ID 44414 
789
2
0
12 มกราคม 2547 18:06 น. - comment id 201653
หนีเท่าไหร่ ไม่รอด หรอกความรัก อยากหนีนัก ใจปอด หลอกไม่เห็น หนีไปไหน ใจหลอก รอดยากเย็น หนีไม่เป็น เห็นย้อน จรทางเดิม
12 มกราคม 2547 21:23 น. - comment id 201755
หนีอะไรหนีได้ในทุกสิ่ง แต่จะหนีความเป็นจริงนั้นไม่ได้ หนีหัวใจสุดล้านภาลัย ยังหนีใจไม่พ้นนะคนดี *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
17 มกราคม 2547 16:25 น. - comment id 204139
ไปอยู่ป่าคนเดียว....เที่ยวทิ้งเพื่อน สู่ลำเนาถิ่นเถื่อน....เพื่อนตามหา ไกลแสนไกล..แค่ไหน..วอนกลับมา รับเพื่อนบ้า..คนนี้..ไปด้วยคน (สิ)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด