++คนึงนาง++

ชลธี

รักนางสุดทรวงคลั่ง    คลอเคล้า  นางเฮย
สองปรางนางดูเศร้า        เกินเฉลย
อย่าว่าพี่วอนเว้า            กวนใจ  เจ้าเลย
เพียงแค่อยากพร่ำเผย     ปลอบเจ้าให้คลาย
   ๐รักเจ้าจนเกินแล้ว      ขับไก่แก้วแว่วเสียงขัน
เวลาผ่านวัยวัน               หันหาเจ้ามิเวันวาย
   ๐ ปรางเจ้าไยเศร้านัก    สุดที่รักมิเคยคลาย
ใจเจ้าเศร้ามิวาย              ยามพี่ได้มายลยิน
   ๐ รักเจ้าปานใดหนา      จนน้ำตาไหลบ่าริน
ฤๅเจ็บในดวงจินต์            ผินหน้ามาจะเช็ดให้
   ๐ อย่าว่าพี่วอนเว้า        ให้ใจเจ้าพะวงใจ
ที่ทำเพราะเต็มใจ             ฤทัยนี้ที่รักนาง
   ๐ จึงอยากพร่ำคำเผย     เฉลยใจให้ทุกอย่าง
ใจนี้นะนวลนาง               มิเคยห่างที่ห่วงนวล
    
    ๐ จดหมายน้อยร้อยรักพี่จักสร้าง
เอามาวางเรียงร้อยเป็นรอยสรวล
อาบด้วยทิพย์เพ็ญใยของใจนวล
อบกระบวนงามแข่งขับแสงแวว
    ๐ พี่รักนางคร่ำครวญหวนถวิล
อยากถักจินต์ถวิลหวังงามดั่งแก้ว
เป็นสไบผ้าใสผ่องมาส่องแวว
เพื่อห่มแพรวพราวห้องใจให้ใบนวล 
.......
คือมา.. ฝึกฝน..นะครับ