เข้มเคี่ยวจนเหนียวข้น
งวดจนแห้งเข้าไส้
ซึมซ่านผ่านเนื้อใน
เปี่ยมไปทุกอณู
ปกปิดคิดซ่อนเร้น
ที่เห็นและเป็นอยู่
มิให้ใครใครรู้
ยิ้มสู้ทั้งน้ำตา
หัวเราะทั้งร้องไห้
แบกทุกข์ไว้บนบ่า
เหนื่อยอ่อนจนรอนล้า
ชินชาอยู่ดายเดียว
เหงาจนไม่รู้เหงา
เปลี่ยวเปล่าจนเปล่าเปลี่ยว
ขอดเกร็งเขม็งเกลียว
ทุกข์เทียวเที่ยวเย้าใจ
จะอีกนานหรือเปล่า?
จะผ่านเหงาได้ไหม?
วันนี้ไม่มีใคร
วันไหนจะมีกัน?
หากนี่คือฝันร้าย
ก็หมายตื่นจากฝัน
พ้นกาลผ่านคืนวัน
ที่มันเกาะกุมใจ
โสดเคี่ยวจนเหนียวข้น
งวดจนแห้งเข้าไส้
ซึมซ่านผ่านเนื้อใน
เหงาไป...ทุกอณู๚๛
5 มิถุนายน 2553 19:39 น. - comment id 994247
แวะมาเยี่ยมเยียนตอบครับในฐานะคนคุ้นเคย ขอบคุณที่ไปเยี่ยมคนแก่เสมอๆเลยถือโอกาสตรวจ งานศิษย์ผมไปด้วย อิอิ
แก้วประเสริฐ.

3 มิถุนายน 2553 23:16 น. - comment id 1132365
ดึกดื่นคืนค่ำแล้ว ใยเพื่อนแก้วมานั่งเหงา นั่งนับดาราเอา อย่ามัวเศร้าหลับฝันดี

4 มิถุนายน 2553 01:25 น. - comment id 1132378
ตามมาเหงา หลายตอนแล้วนะคะ

4 มิถุนายน 2553 02:47 น. - comment id 1132394
นี่เลยค่ะ แซมฝากให้วันก่อน ไปอ่านรึเปล่าล่ะคะ คุยกับแซมนะ บอกแล้วว่าแซมเป็นลูกศิษย์ที่ดี ต้อง trust คนบ้างนะคะวังเวงวาบหวิว ทิวเขาขวางกั้น คนอยู่ไกลกัน ส่งใจมาหา ใยเธอตัดเยื่อ ไม่เผื่อเมตตา เฝ้าพร่ำพรรณนา ฟ้าไม่ปราณี ปิดกั้นตัวเอง หวั่นเกรงไออุ่น พอฟ้าผันผลุน จรพรากจากหนี ต้องอยู่เดียวดาย ปลายปถพี หัวใจเช่นนี้ ต้องถูกทรมาน..

4 มิถุนายน 2553 03:19 น. - comment id 1132423
..............

4 มิถุนายน 2553 08:56 น. - comment id 1132453
เหงาจังทั่วทั้งกาย เหงาจับใจเกือบสิ้น ให้มันจมปลักอิน คงโบยบินสักวัน คนแนบแอบชิดทรวง มีแต่ลวงหลอกนั้น อยู่กับเหงาแล้วกัน ดีกว่ามันไม่จริง เหงาเพราะเรายังมีความรู้สึกค่ะ

4 มิถุนายน 2553 09:24 น. - comment id 1132469
ไม่ไขว่หา ไม่ยื้อไว้ ก็เหมือนใจจะขาดนะคะ

4 มิถุนายน 2553 09:38 น. - comment id 1132472
หวัดดีขอรับ...ท่านสุริยันต์... เหงาเหรอท่าน.... เหมือนกันเรยยยย....ขอรับ....เงยหน้า..มองเหา...เอ๊ย!!!...เหงา เห็นเงา เราเหงา บนฟ้า ก้มมอง...ท้องน้ำ...งามตา เห็นปลา...บอกว่า...เหงาใจ มองนก...ตกขอน นอนนิ่ง มันยิ่ง...เหงาจน...หวั่นไหว มองเห็น...เป็ดร้อง...ไกลไกล ทำไม...เป็ดร้อง...เหงาจัง คันฉ่อง ส่องหน้า พาหม่น เห็นคน...หน้าย่น...ทนหวัง คนหล่อ...ไยหนอ...ลำพัง ติงนัง...กับใจ...ใครดี...(หว่า) อิอิ
เน๊อะ...ๆๆ คุณท่าน...

4 มิถุนายน 2553 10:30 น. - comment id 1132493
หยิบเหงาที่เบาหวิว ปล่อยปลิวละลิ่วล่อง หยิบคำนำมาคล้อง ขับร้องบรรเลงเรียง สุขอย่าได้สร่าง

4 มิถุนายน 2553 10:51 น. - comment id 1132502
ไม่ต้องวิ่งหรอกค่ะเหนื่อย..55555+

4 มิถุนายน 2553 11:52 น. - comment id 1132559
เคี่ยวให้ข้นแต่ต้องหมั่นคน..มิเช่นนั้นจะแข็งไม่น่ารับประทาน อิอิ

4 มิถุนายน 2553 11:59 น. - comment id 1132565
เหงา ได้ใจจังเลยนะคะน้องชาย

4 มิถุนายน 2553 12:01 น. - comment id 1132567
คุณคนข้างบนน่ะค่ะ ตังเม หรืออะไรคะแซม

4 มิถุนายน 2553 12:05 น. - comment id 1132570
อิ อิ พี่อนงค์นาง แซมถามคุณ มวลภมรน่ะค่ะ ไม่เห็นพี่อนงค์นางหลายกลอน สบายดีนะคะแซมค่ะ

4 มิถุนายน 2553 13:25 น. - comment id 1132594
ไร่ผาสุก ก็เหงาเหมือนกันไม่มีใครมาเยี่ยมเยียน อย่างนี้ต้องเปิดไร่ให้สมาชิกบ้านกลอนมาเที่ยวคงจะดีนะ... กลอนอ่านได้ใจดีครับ ..คุณสุริยันฯ

4 มิถุนายน 2553 18:55 น. - comment id 1132667
สวัสดีค่ะ สบายดีนะค่ะ ไม่ได้เข้ามาเสียนานเลย แต่ทำไมรอบนี้ถึงเหงาได้ละค่ะ ยังงัยก็มาเหงาเป็นเพื่อนค่ะ ผู้หญิงขี้เหงาคนเดิม

4 มิถุนายน 2553 20:06 น. - comment id 1132678
เหงาเคี่ยวนี้เหนียวข้น...... ทุรนจนไม่รู้...... ผ่านไปกี่ฤดู...... ยังอยู่อย่างเดียวดาย......มาแจมเหงาอีกด้วยคน

4 มิถุนายน 2553 20:45 น. - comment id 1132680
แยกเขี้ยว....อิอิทักทายค่ะพี่โป้ง....

5 มิถุนายน 2553 20:53 น. - comment id 1132842
ความเหงาเป็นของคู่เหล้า เอ้ย เรา อิอิ

6 มิถุนายน 2553 07:09 น. - comment id 1132901
แอบมาอ่าน ผ่านความเหงา ที่มีเงา เป็นเพื่อน เตือนความหลัง กลับมาเป็น คนเก่า เหงาใจจัง ลองอีก ครั้ง ถ้าจะเหงา ก็เท่าทุน....

6 มิถุนายน 2553 09:49 น. - comment id 1132921
มาทักทายครับสหายเคี่ยวนานเดี๋ยว จะไหม้หมดนะครับ เหอๆๆๆๆๆๆๆ
ท่านสุริยันต์ มี facebook หรือเปล่าครับ เข้าไปคุยกันได้นะครับ ป๋อง สหายปุถุชน

6 มิถุนายน 2553 12:09 น. - comment id 1132957
คุณครูกระดาษทราย ยิ่งดึกยิ่งเหงา ยิ่งดูดาวก็ยิ่งอิจฉา...อิจฉาที่ดาวมีอยู่เต็มฟ้าแต่ว่าตัวเรากลับต้องอยู้ฅนเดียวครับ
ปรางทิพย์ ความเหงา เป็น character หลักของผมครับ
คุณลูกศิษย์ อ่านแล้วล่ะแต่ไม่รู้จะตีความว่าช่วยปลอบใจหรือช่วยซ้ำเติม......เศร้าอ่ะนะ
ฉางน้อย หายไปนานเลย นึกว่าจะลืมเพื่อนดหงา ๆ ฅนนี้ไปซะแล้ว
น้ำตาลหวาน เหงาเพราะเรายังมีความรู้สึก....เฉียบมากครับบาดใจผมเลย ต้องขอตัวไปหาหมอเพื่อห้ามเลือดก่อนนะครับ
เพียงพลิ้ว ใช่ครับ ไม่ไขว่คว้าไม่ยื้ไว้ ก็ไม่ได้มา...แต่ยิ่งไขว่คว้า ยิ่งยื้อไว้ ความรักก็ยิ่งวิ่งหนีไปไกลแสนไกล
คุณกีรติ อ่านกลอนของคุณแล้ว...ยิ่งเหงาจนน้ำตาไหลใจจะขาดเลยครับ
คอนพูทน ฅนภูธร ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ คิดถึงคุณเสมอ สุขอย่าได้สร่างเช่นกันครับ หวังว่าหัวใจคุณจะไม่เหงานะครับ
พิมญดา ทำอย่างไรดีผมถึงจะมีรักที่สวยงามเช่นคุณกะมวลภมรครับ.....
มลงภมร ใช่ครับ ตอนแรกที่แต่งก็ไม่นึกว่าจะแบบหักมุมอย่างนี้หรอกอยากให้สวยงามเป็นสูตรเสน่หาเหมือนคุณกะพิมญดามากกว่า...
พี่อนงค์นาง กลอนบทนี้กลั่นกรองและผ่านการเคี่ยวให้เหนียวข้นจากจิตใจที่เปี่ยมล้นความเหงาของผมเลยล่ะครับ
คุณลูกศิษย์ อาจจะเรียกว่าตังเมความเหงาก็เข้าท่าดีนะครับ
ไร่ผาสุก ถ้าเปิดไร่เมื่อไหร่อย่าลืมชวนผมไปฉลองความเหงานะครับ ยุดยากะกาญจนบุรี ไม่ไกลกันเท่าไหร่หรอกนิ
ไม้หอม ขอบคุณที่มาเหงาเป็นเพื่อนนะครับ หายไปนานหวังว่าคงยังมีความสุขดีอยู่นะ
โอ้ละหนอ นึกว่าเลิกแต่งกลอนซะแล้วเพื่อนรัก หายไปนานเลย คิดถึงจัง ชอบกลอนที่เพื่อนแต่งมาก ขอบคุณมากครับ
แกงเขียวหวาน แค่แยกเขี้ยวยิงฟัน ก็แบ่งปันความสุขใจให้พี่ได้แล้วครับ
อาจารย์แก้วประเสริฐ ขอบคุณมากครับ ที่ยกระดับความสัมพันธ์ของเราให้เป็นฅนคุ้นเคย ต่อไปผมคงไม่เหงาแล้วสินะครับ
ยาแก้ปวด ขอ เหงาออนเดอะร็อคแก้วนึงสิครับ เพิ่มระดับความเหงาเข้าไปในสายเลือดอีกหน่อยคงไม่เป็นไรเนาะ
วาสุกรี เพื่อนรักของผมไม่รู้หายไปไหนมา คิดถึงคุณมาก ๆ เลย ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกันนะครับ อ่านกลอนของคุณแล้วทำให้คิดได้ครับว่าเราน่ะเหงาอยู่แล้ว จะเหงาเพิ่มอีกสักหน่อยก็คงไม่เป็นไรเนาะ
พี่ป๋องฯที่น่ารัก พี่ชายที่น่ารักที่สุดของผม ขอบคุณที่มาแวะทักทายกันนะครับ สำหรับ facebook ผมเล่นไม่เป็นเลยครับพี่ป๋อง งานอดิเรกของผมคือจังความเหงาเอามาแต่งเป็นกลอนครับ คิดถึงเสมอ

6 มิถุนายน 2553 13:53 น. - comment id 1132995
จารย์เจ้าคะ...แซมอยากจะช่วยปลอบใจน่ะค่ะ แต่ถ้าคนไข้ไม่ยอมรับยา หมอก็ไม่รู้จะว่ายังไง (ท่อนท้ายนั่น ..ประชด อิ..อิ) เดี๋ยวเอาดอก Peony มาฝาก รับเอาไปด้วยนะคะ..ลูกศิษย์แซม

6 มิถุนายน 2553 15:33 น. - comment id 1133032
จะเหงาเศร้าไปไย?..กลับมาถองสักก๊งสองก๊งดีไหม ละ..จะได้คลายเหงาบ้าง...หลังจากเราเลิกลาน้ำสีอำ พรรณทองไปนานสองนาน..หวนกลับมาใหม่น่าจะ เข้าท่าดีนะ..น้องชายสุดฮัก

7 มิถุนายน 2553 07:29 น. - comment id 1133123
อย่าเหงานักแรง อาโป้ง ผมตามมาหลายบทแล้ว ทำไมเหงานักละ แต่งอย่างอื่นไม่เหงาบ้างนะ ว่าแต่ ทำไมกลอนแยะ ของผมไม่ถึง 10 กลอน ช่วงนี้ ไม่ค่อยได้ลงมากนัก อิอิอิ

11 มิถุนายน 2553 14:21 น. - comment id 1135548
เหงาจังนั่งคอย ใจลอยหงอยเหงา ม้านั่งยังเซา บอกเบาเบาหนัก((อิ๊บอ๋าย)

17 มิถุนายน 2553 10:50 น. - comment id 1137056
โดนใจมาก

17 มิถุนายน 2553 10:53 น. - comment id 1137059
ประทับใจมาก
