ดาวเอ๋ย ดาวเคราะห์ แสงไม่เหมาะเพราะไม่วาวพราวไสว ด้วยขาดแสงในตัวดูมัวไป แอบอาศัยดาวฤกษ์ฉายประกายมา เปรียบคนไม่พึ่งตัวเองเล็งพึ่งเขา ย่อมจะเฉาอนาคตอดก้าวหน้า วันใดหมดที่ซึ่งจะพึ่งพา จะหมดค่าทำอะไรไม่เป็นเอย.
ไม้เก็ด 29 พ.ย. 2544 21:21 น. - ID 6400 
1717
4
0
29 พฤศจิกายน 2544 22:17 น. - comment id 21866
จริงด้วยจ๊ะ เอาจมูกคนอื่นมาหายใจ เหมือนทำอะไรไม่เป็นต้องพึ่งพาตลอดไม่ดีเลยเนอะ เปรียบเทียบดีมากค่ะ
30 พฤศจิกายน 2544 02:59 น. - comment id 21905
เข้าใจเปรียบเทียบดีจังเลยจ้า.....
30 พฤศจิกายน 2544 03:02 น. - comment id 21906
กลอนเพราะครับแถมแง่คิดให้ด้วยดีจังครับ
30 พฤศจิกายน 2544 10:24 น. - comment id 21948
มีคติสอนใจได้ดีจัง
30 พฤศจิกายน 2544 11:56 น. - comment id 21967
ดีจังเลยค่ะ...
30 พฤศจิกายน 2544 17:08 น. - comment id 21998
เห็นด้วยเลย....ถ้าต้องพึ่งคนอื่นอยู่ตลอดเวลา เราก็จะไม่มีวันเห็นคุณค่าในตัวเองเลย
30 พฤศจิกายน 2544 18:42 น. - comment id 22053
เป็นข้อคิดได้อีกอย่างนะนี่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด