ครั้งแรกที่เจอ เด็กน้อยยังน่ารักไร้เดียงสา
ไม่มีสิ่งใดพาดให้ดำ ด่างแต่ อย่างใด
สิ่งไหนๆ ที่ผ่านมาทำให้ เด็กน้อยขอพี่หม่นหมอก
ซอกซ้ำ อับจนหมดหนทางให้เด็กน้อยของพี่
จงเข้มแข็ง และอดทน เด้กน้อยของพี่
เมื่ออ่อนล้าจงย่อนมองกลับมาดูข้างหลัง
เจ้าจะพบกับกำลังใจมหาสาร
ที่ พี่พร้อมจะมอบให้เจ้าได้
ชีวิตคนเราเหมือนการเดินทางที่แสนเนินนาน
กว่าจะพบสิ่งที่ใช่ก็ต้องแลกกับอะไรๆหลายๆอย่างเช่นกัน
เมื่อ กล้าที่จะได้รับ ควรรู้จักเสียสละให้ผู้อื่นบ้าง
หากเจ้ามั่วแต่เสียดาย
สิงควรจับต้อง ก็จะต้องหลุดลอยไป ในอากาศ
พี่ของเจ้าไม่สามรถคว้าเอามาแนบอกให้เจ้าได้
เพียงแต่เป็นเสียงเทียน ส่องทางให้เด็กน้อยของพี่ก้าวเดิน
จงมั่นอก มั่นใจ เพื่อเดินในหนทางที่ไม่ได้โรยด้วยดอกไม้เสมอไป
สรรพสิ่งในโลก ล้วนเป็นไปตามเวร ตามกรรม และตัวของเราเอง
ที่จะเลือก และเราสามรถกำ หนดมันได้
22 กรกฎาคม 2548 20:52 น. - comment id 494750
กลางเวหาคว้าเมฆมากำ เอาลงยำคลุกน้ำฝนสรวงสวรรค์ เติมเม็ดเผ็ดฟ้าผ่าบางวัน ชามความฝันยังเต็มใบ มาร่วมอ่าน แล้วเขียนเอื่อยๆ

22 กรกฎาคม 2548 21:10 น. - comment id 494759
สิ่งทั้งหลายในโลกล้าที่ว่าไว้ มีหลายอย่างยากเกินไปจะใฝ่หา อย่างเช่นดาวและเดือนขอเตือนมา แต่อย่าล้าให้แข่งกล้าฝันฝ่าไป เพราะทุกสิ่งทุกอย่างไม่ห่างขวัญ หากยืนยันคงมั่นไม่หวั่นไหว คงสำเร็จสมหวังดั่งหทัย หากเราคิดคว้าใฝ่ในสิ่งควรเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
