12 มกราคม 2554 08:18 น.
กู้ภัย
อยากบอกเธอ
วันที่สิบมกราปีห้าสี่
บอกคนดีของฉันนั้นรับรู้
ได้กุศลผลบุญหนุนค้ำชู
ให้เคียงคู่บูชารักปักษ์อาทร
ห้าสิบครั้งพอดีที่บริจาค
ฉันขอฝากอานิสงค์โยงสมร
สละเลือดให้กาชาดไม่ขาดตอน
แม่ศรีทร สอนเอาไว้ให้ทำดี
อุทิศร่างและโลหิตคิดกุศล
ให้ผู้คนที่ลำบากยากเหลือที่
เลือดของฉันนั้นได้ต่อชีวี
ให้น้องพี่คนไทยได้หลายคน
ขอกุศลผลบุญหนุนนำนี้
ได้ถึงที่เมืองสวรรค์ชั้นเวหน
มอบบุญนี้ให้แด่หญิงรวมสองคน
ขอบันดลให้มีสุขตราบนิรันดร์
หญิงคนแรกคือแม่ให้กำเนิด
จึงก่อเกิดแต่สิ่งดีที่สร้างสรรค์
หญิงที่สองคือคนรักทุกคืนวัน
เท่านี้ฉันก็สุขล้นคนกู้ภัย.
6 มกราคม 2554 19:48 น.
กู้ภัย
ตอนนี้อารมณ์ไม่เกิด
อภัยให้เถิดเพื่อนจ๋า
เพราะงานนั้นกรูเข้ามา
ครั้งหน้าจะเขียนให้ดี
คืนนี้ขอเพียงสั้นๆ
ขอให้หลับฝันสุขขี
ตื่นเช้าขอให้อารมณ์ดี
เท่านี้นะครับ บ๊าย..บา
6 มกราคม 2554 11:04 น.
กู้ภัย
ได้รับแล้วครับนางฟ้า
ประทานลงมามอบให้
รับไว้ด้วยความตั้งใจ
เก็บไว้ในใจให้นาน
พร้อมรับคำสัญญาว่า
เวลาผ่านมาอย่าขาน
ปัจจุบันคือสิ่งเบิกบาน
ร่วมสานไมตรีให้กัน
ฉะนั้นจึงขอขอบคุณ
ที่หนุนแรงใจให้ฉัน
ต่อไปตราบนิจนิรันดร์
จากฉันให้เธอเสมอไป....
ขอขอบคุณนางฟ้าที่กรุณาประทานของขวัญปีใหม่ให้ผม......
5 มกราคม 2554 11:28 น.
กู้ภัย
ทำไมวันนี้เธอเปลี่ยนไป ฉันได้แต่แปลกใจ แต่ไม่กล้าถาม เลยไปแอบสืบมา พอได้ความ ว่าเธอกำลังแอบตามจีบใครบางคน
แต่ก่อนอ่อนรักทักถาม
ติดตามถามไถ่ไหนหาย
คืนวันผ่านล่วงนานไป
เสมอต้นเสมอปลายนานมา
วันนี้ร้องว่าอย่าเซ้า....(เซ้าซี้)
เอาออกไปบ้างหน่อยหนา
มัชฌิมา....ปฏิปทา
คิดว่ามากไปเกินงาม
จึงอยากจักถามผู้รู้
ชีวิตคู่อยู่ดีอยากถาม
เราจุ้น...หรือเขา...หน่ายนาม
ความเริ่มเดิมรักหักไป......(หักหรือบิ่นไป...มั้ง......ไม่รู้นะ...คิดเอาเอง...)
4 มกราคม 2554 08:58 น.
กู้ภัย
ขับรถมาจากบ้านทำงานเริ่ม
งานเหมือนเดิมเริ่มต้นใหม่ในปีเถาะ
ระหว่างทางเหลือบแลเห็นเป็นเฉพาะ
เอ๊ะเสียงเคาะกระป๋องต้องลงดู
ปรากฏว่าเป็นปลาดุกของแม่ค้า
หล่นลงมากลางถนนทนคดคู้
แหกไปมารถเกือบทับน่าเอ็นดู
น่าอดสูยิ่งนักสุดหักใจ
ผมจึงเก็บไปปล่อยลงคลองแล้ว
ใจแน่แน่วอยากให้มีชีวิติใหม่
อธิฐานว่าสาธุจงปลอดภัย
เริ่มปีใหม่ชีวิติใหม่ได้สิ่งดี
ขอกุศลผลบุญหนุนค้ำช่วย
ได้อำนวยอวยชัยตัวของพี่
ตราบทั่วถึงทอดถ่ายบุพการี
และนารีคนรักปักษ์อาทร
หน้าส่วนตัว
1928
