
จะนอนมองฟ้านับดาวที่มีมากมาย
จะยอมใจร้ายปล่อยใจไม่คิดถึงเธอ
จะยอมทั้งนั้นแม้จะต้องนอนละเมอ
ก็จะไม่ขอพบเธอให้เหนื่อยใจ
ก็วันเวลาที่มีให้กันมาแสนนาน
ทุกสิ่งที่แสนหวานต้องสลายไป
เป็นเพราะหนทางที่แสนห่างไกล
สุดโค้งฟ้าที่เห็นอยู่ร่ำไรไกลไกลตา
นอนนับดาวที่ตกลงมาสู่โลก
อธิษฐานให้มีโชคบ้างในบางครา
ให้สมหวังกับรักที่แสวงหา
อย่าให้เพียงผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
ในค่ำคืนในสายลมหนาว
ดวงดาวบนฟ้าช่างสุกใส
เพียงแต่ดาวที่อยู่ในใจ
เป็นยังไงก็ยังเป็นเหมือนเดิม