5 มิถุนายน 2545 21:09 น.
ละอองน้ำ
ในวันที่ไม่มีฉันอยู่
ฝากเธอช่วยดู ตัวเองแทนฉันสักสองสามวันได้ไหม
อย่าลืมรักษาสุขภาพให้ฟิต สนรายละเอียดสักนิดกับสุขภาพใจ
ใครทำให้ระคายเรื่องไหน หัวเราะเข้าไว้วันละสามเวลา
อาจจะไม่อยู่เกินสองสามวัน
อนุโลมให้ใครสักคนแทนที่ฉันช่วยเธอห่มผ้า
รู้ว่าหมอนข้างมันไม่นิ่ม....ไม่ต้องมายิ้ม....ฉันเพิ่งซื้อใบใหม่มา
อย่าดูบอลจนนอนดึกนักน๊ะ เดี๋ยวตื่นขึ้นมาแล้วตาจะบวม
ใครมีเรื่องมีราวอะไร
ก็ยืนเชียร์อยู่ห่างห่างเข้าไว้อย่าไปเข้าร่วม
ไม่มีฉันคอยรับมือ ใครแซวก็อย่าไปถือ ให้ใช้ไม้นวม
แล้วจำหน้ามันไว้ กลับมาฉันจะเล่นมันให้อ่วมที่กล้าแกล้งเธอ
แล้วฉันจะหมั่นคิดถึงเธอทุกๆคืน
แอบส่งกระแสจิตมาเพิ่มความสดชื่นให้เธอเสมอ
ทนเหงาเอาหน่อย ฉันเองก็คอยวันที่จะได้พบเจอ
วันที่กลับมาอยู่เคียงข้างกับเธอ..คนที่รู้อยู่เสมอ..ว่าเป็นคนของใจ
4 มิถุนายน 2545 19:04 น.
ละอองน้ำ
ร้องไห้ออกมาเถิดวันนี้
ความอัดอั้นที่เธอมี ที่เธอไม่เคยจะเผย
เพราะไม่คิดว่าใครสักคน จะเข้าใจเธอแม้สักหนได้เลย
วันนี้ฉันจึงไม่อาจเฉย และขอเป็นคนได้เอื้อเอ่ยมันออกมา
เหนื่อยบ้างไหมที่ต้องเป็นใครสักคน
อดทน...ทำเป็นกล้าแกร่งและเก่งกล้า
เหนื่อยบ้างไหม...ที่ต้องทำเป็นใจแข็งตลอดมา...
ทั้งๆที่ทุกคืนนอนอ่อนล้า...มีแค่น้ำตา...รินไหลบ่าท่วมใจ
คนเรามีวันเหนื่อยมีวันท้อ
ฉันรู้...เธอไม่เคยคิดจะอ่อนข้อให้กับความแพ้พ่ายไหนไหน
แค่เธอเหนื่อยมามาก...และฉันก็อยากให้พัก ก่อนเดินต่อไป
หลับตรงนี้ก่อนดีไหม หากน้ำตาจะไหล ก็ปล่อยให้เปื้อนตักฉันไว้ก็แล้วกัน
31 พฤษภาคม 2545 13:39 น.
ละอองน้ำ
ฉันคงจะไม่ไปตบตีกับใคร
เพื่อบอกว่าคนที่เขาเกาะแขนไว้น่ะของฉัน
ฉันคงจะไม่ไปสาธยายความลึกซึ้งที่เราผูกพัน
เพื่อเรียกสติใครสักคนที่กำลังฝัน...ให้กลับมา
ไม่ใช่คนขี้หึงมากมายอะไรแบบนั้น
แต่อะไรกันในสายตาที่เธอกำลังทายท้า
ไม่หึงนะไม่หึง ยังไม่เคยหึงใครเลยสักครา
แต่ถ้ายั่วมากๆก็ไม่แน่น้าาา ฉันอาจจะฆ่าเธอให้ตาย
31 พฤษภาคม 2545 09:39 น.
ละอองน้ำ
ความผูกพันที่ไม่มีเงื่อนไข
ยอมรับเถอะ ว่าเธอไม่ได้ใจกว้างอย่างนั้น
ความเหินห่างที่เป็นช่องว่างของกันและกัน
ยอมรับเถอะ ว่าเธอไม่ได้มีฉันเพียงคนเดียว
30 พฤษภาคม 2545 21:46 น.
ละอองน้ำ
เวลา...ทำให้ฉันทบทวนอะไรมานานพอ
หากวันนี้เธอจะไป...ก็ไม่ขอ...รั้งรอเธอไว้
แต่เปล่าเลย...ไม่ได้หมายความว่าไม่เคยห่วงใย
และการเก็บอะไรไว้...ก็ไม่ได้หมายความว่าห่วงใยเช่นเดียวกัน
เธอยังต้องพบเจอใครอีกมากมายนัก
มากกว่า...การมาหยุดรักแค่คนอย่างฉัน
ยังมีอะไรสนุกๆในโลกกว้างที่มีที่ว่างให้เธอไปเรียนรู้มัน
ต่อไปเธอคงได้รู้ว่าคนไหนที่เธอจะผูกพัน จะมีใจ
ฉัน...มองเห็นเธอมาเนิ่นนานนัก
มากกว่าที่เธอจะรู้ ว่าฉันรู้จักเธอมากแค่ไหน
ฉันรู้...วันเวลา สั่งสมและสั่งสอนเธอมาให้เป็นอย่างไร
......แค่ฉันแตกต่างจากที่คนอื่นที่เธอเคยใกล้.......
.......ทำให้เธอรู้สึกว่าต่างไป..ก็เท่านั้นเอง.......
หน้าส่วนตัว
868
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟละอองน้ำ
