5 ธันวาคม 2551 10:39 น.
				
												
				
								วาสุกรี
		
					
				
รักที่ให้   ไม่รู้พอ   ก็ท้อนะ
เพราะเกินจะ    ให้ได้     เหนือใครอื่น
เบื่อกันแล้ว    ใจก็    พร้อมขอคืน
ไม่ต้องฝืน   หาข้ออ้าง   แค่...ต่างไป				
			 
			
				26 พฤศจิกายน 2551 17:40 น.
				
												
				
								วาสุกรี
		
					
				
มีรักสอง  ต้องห้าม  เมื่อยามเห็น
ก็เกินเร้น  หลีกหนี  หลบที่ไหน
เพราะพันธะ  พันผูก   เคยถูกใจ
ตระหนักได้   อนิจจา   เพียงอาวรณ์
รู้ว่าไฟ   ไม่รู้ที่   นี่คือทุกข์
หลงเริงคลุก   วงสังวาส   ขาดสังหรณ์
ตกสู่ใย   แมงมุมรัด   เกินตัดรอน
อกสะท้อน   ภมรเจ้า   เพิ่ง...เข้าใจ				
			 
			
				21 พฤศจิกายน 2551 15:09 น.
				
												
				
								วาสุกรี
		
					
				
สุขที่เกิด  จากให้  โดยไม่ขอ
ย่อมเลี้ยงหล่อ  เปรอปรุง  บำรุงขวัญ
ยังแช่มชื่น  ระรื่นจิต  นิจนิรันดร์
คืนแลวัน  ไม่ต้องรอ  ง้อใครเลย				
			 
			
				18 พฤศจิกายน 2551 15:02 น.
				
												
				
								วาสุกรี
		
					
				
เถอะยอมรับ  ความจริง  สิ่งสมมุติ
 รักในมนุษย์  ย่อมเริงร่าน  รสหวานหอม
 หากภมรครอง  บุปผาเดี่ยว  ไม่เที่ยวดอม
พรรณไม้ย่อม  ร้างและลา  น่า...เศร้าใจ				
			 
			
				17 พฤศจิกายน 2551 14:51 น.
				
												
				
								วาสุกรี
		
					
				
ริมีรัก  อีกสักครั้ง  กลัวพลั้งพลาด
ด้วยมิอาจ  แบกทุกข์ไป  ให้ใครเห็น
หลบซ่อนรัก  หนักล้ำ  แสนลำเค็ญ
เช้าและเย็น  หวั่นและหวาด  อนาถใจ