กรุงเทพฯวันนี้

สี่แยก

เมืองกรุงเทพของฉันในวันก่อน
ฟ้าอมรผ่องอำไพไม่เคยเฉา
ทั้งงดงามทุกยามดูไม่เบา
ใจคอยเฝ้าฝันใฝ่อยากไปเยือน
          มาวันนี้เกิดอะไรไม่เหมือนเก่า
          ดั่งมีเงาสุมไฟให้เสมือน
          มีเมฆหมอกปกคลุมคอยรุมเตือน
          เลยไม่เหมือนเมืองอมรแต่ก่อนมา
คนต้นเหตุตัวการใหญ่ไม่สำนึก
ยังชักศึกมาใกล้ไม่ห่วงหา
อยู่เมืองนอกแสนสบายกายอุรา
ใครถูกฆ่าถูกขู่กูไม่แคร์
          รู้บ้างไหมเมืองไทยในตอนนี้
          ดั่งอัคคีสุมใจให้ย่ำแย่
          พี่น้องไทยฆ่าฟันหมั่นรังแก
          เฝ้าแต่แพ้ชนะปะทะกัน
สงสารพ่อจับใจหาใดเหมือน
รอยยิ้มเลือยหายไปเฝ้าใฝ่ฝัน
เห็นคนไทยรบรามาฆ่ากัน
พ่อโศกศัลย์กว่าใครไหนจะปาน
          เพื่อความสุขของพ่อขอสักครั้ง
          พวกที่ยังหลงผิดไปให้สงสาร
          นึกถึงรักที่พ่อให้ได้สำราญ
          หยุดล้างผลาญประเทศทุกเขตเอย